Καιρός λοιπόν να μάθουμε...Μας πιπιλάνε τα Μ.Μ.Ε για το κόμμα( αόριστα αλλά και στοχευμένα) όπου είναι αντίθετο με τα δημοκρατικά ιδεώδη και την σημερινή Δημοκρατία στην χώρα μας, την Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.. Ποιο όμως στην πραγματικότητα είναι αυτό;;..
Για να το μάθουμε ίσως θα πρέπει να κάνουμε μία Ιστορική αναδρομή στα τέλη του Β.Παγκοσμίου Πολέμου και στις Αντιστασιακές δυνάμεις στην Ελλάδα.. Ε.Α.Μ.- ΕΛ.ΑΣ και από την απέναντι όχθη η Κυβέρνηση..
18 Οκτωβρίου 1944.
«Συλλογιζόμουνα ότι η ειδυλλιακή Πλάκα είναι το μέρος όπου έγινε η πρώτη μάχη του Δυτικού και του Ανατολικού κόσμου», έγραψε ο Γιώργος Σεφέρης παρατηρώντας τα γεγονότα που εκτυλίσσονταν στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1944.
Οι Γερμανοί είχαν αποχωρήσει πια από την Αθήνα.. Στης 18 Οκτωβρίου έγινε η έπαρση της Ελληνικής Σημαίας στην Ακρόπολη υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου.. Δεν πέρασε πολύς καιρός μέχρι τα αίματα να ξανανάψουν.. Και αυτήν την φορά, αδερφός σε αδερφό, φίλος σε φίλο.. Οι έλληνες είχαν χωριστεί.. Το θέμα ήταν το πολιτειακό.. Τι πολίτευμα θα είχε η Ελλάδα άραγε;;.. Αυτό της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας που υπερασπίζονταν η Ελληνική Κυβέρνηση( Κόμμα φιλελευθέρων, Λαικό Κόμμα) ή μήπως έναν υπαρκτό Σοσιαλισμό, αυτό της Σοβιετικής ένωσης, με υποστηρικτές του τα ένοπλα σώματα του ΕΑΜ ΕΛΑΣ και με πολιτικό Κόμμα αυτό το ΚΚΕ;;.
Προκειμένου να κατευνάσει τις αντιθέσεις, ο Γεώργιος Παπανδρέου περιέλαβε στην εξόριστη ελληνική κυβέρνηση εκπροσώπους όλων των αντιμαχόμενων μερίδων.
Κατά το Σύμφωνο εξάλλου που συνομολογήθηκε στην Καζέρτα της Ιταλίας, στις 26 Σεπτεμβρίου 1944, μεταξύ των συμμαχικών και των ελληνικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών -με τη συμμετοχή εκπροσώπων του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ- ανατέθηκε η διοίκηση των στρατιωτικών δυνάμεων στην Ελλάδα στον Βρετανό στρατηγό Σκόμπυ. Η απελευθέρωση εντούτοις της Αθήνας, στις 12 Οκτωβρίου 1944, συνοδεύτηκε από ενδοκυβερνητικές διαφωνίες και τελικά από την παραίτηση των εαμικών υπουργών, με αποτέλεσμα να συγκρουστούν τον Δεκέμβριο του 1944 στην καρδιά της πρωτεύουσας οι φιλοκυβερνητικές δυνάμεις -μικρό τμήμα του ελληνικού στρατού, χωροφυλακή και το βρετανικό εκστρατευτικό σώμα- με τις δυνάμεις του ΕΑΜ- ΕΛΑΣ.
Σύγκρουση με μεγάλες καταστροφές, με μεγάλες υλικές αλλά και ψυχικές καταστροφές.. Με έναν διαχωρισμό της Ελληνικής Κοινωνίας σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα.. Μα γιατί όλο αυτό;; Ποιος μπορεί να μην ήθελε την Δημοκρατία;;.. Και όμως.. τα ένοπλα σώματα του ΚΚΕ αλλά και το ίδιο πολιτικά.. Απελευθερωθήκαμε από τους Ναζί για να παραδοθούμε στους Σοβιετικούς..;; Και όμως κάποια εξέφρασαν έντονα την αντίθεση τους στα δημοκρατικά ιδεώδη φέρνοντας από πίσω τους έναν μεγάλο εμφύλιο..
Ο Λαός όμως έκρινε.. Στην συνθήκη της Βάρκιζας καθορίστηκε το πολιτειακό ζήτημα με ψήφισμα . Και καθιερώθηκε η Δημοκρατία και όχι ο Κομουνισμός.. Ένας Αριστερός πόλεμος κατά της δημοκρατίας για πάνω από 4 χρόνια είχε λάβει τέλος... Ποιος μπορεί να είναι μεγαλύτερος εχθρός της δημοκρατίας από αυτό το Κόμμα όπου έφερε την χώρα σε διχόνοια, σε εμφύλιο μόνο και μόνο για να την παραδώσει στα χέρια άλλον;..
Δεν επέκτεινα το θέμα του εμφυλίου και αυτά που εξελίχθηκαν μέσα σε αυτόν γιατί χρειάζεται ολόκληρο βιβλίο. Έμεινα στην Ουσία του Τίτλου.. Ποιος ήταν και είναι ο εχθρός της δημοκρατίας;.. Νομίζω πως λύθηκε και αυτή η απορία..
Εκ του Διαχειριστή,
Όλα Στην Φόρα..
Οι Γερμανοί είχαν αποχωρήσει πια από την Αθήνα.. Στης 18 Οκτωβρίου έγινε η έπαρση της Ελληνικής Σημαίας στην Ακρόπολη υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου.. Δεν πέρασε πολύς καιρός μέχρι τα αίματα να ξανανάψουν.. Και αυτήν την φορά, αδερφός σε αδερφό, φίλος σε φίλο.. Οι έλληνες είχαν χωριστεί.. Το θέμα ήταν το πολιτειακό.. Τι πολίτευμα θα είχε η Ελλάδα άραγε;;.. Αυτό της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας που υπερασπίζονταν η Ελληνική Κυβέρνηση( Κόμμα φιλελευθέρων, Λαικό Κόμμα) ή μήπως έναν υπαρκτό Σοσιαλισμό, αυτό της Σοβιετικής ένωσης, με υποστηρικτές του τα ένοπλα σώματα του ΕΑΜ ΕΛΑΣ και με πολιτικό Κόμμα αυτό το ΚΚΕ;;.
Προκειμένου να κατευνάσει τις αντιθέσεις, ο Γεώργιος Παπανδρέου περιέλαβε στην εξόριστη ελληνική κυβέρνηση εκπροσώπους όλων των αντιμαχόμενων μερίδων.
Κατά το Σύμφωνο εξάλλου που συνομολογήθηκε στην Καζέρτα της Ιταλίας, στις 26 Σεπτεμβρίου 1944, μεταξύ των συμμαχικών και των ελληνικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών -με τη συμμετοχή εκπροσώπων του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ- ανατέθηκε η διοίκηση των στρατιωτικών δυνάμεων στην Ελλάδα στον Βρετανό στρατηγό Σκόμπυ. Η απελευθέρωση εντούτοις της Αθήνας, στις 12 Οκτωβρίου 1944, συνοδεύτηκε από ενδοκυβερνητικές διαφωνίες και τελικά από την παραίτηση των εαμικών υπουργών, με αποτέλεσμα να συγκρουστούν τον Δεκέμβριο του 1944 στην καρδιά της πρωτεύουσας οι φιλοκυβερνητικές δυνάμεις -μικρό τμήμα του ελληνικού στρατού, χωροφυλακή και το βρετανικό εκστρατευτικό σώμα- με τις δυνάμεις του ΕΑΜ- ΕΛΑΣ.
Σύγκρουση με μεγάλες καταστροφές, με μεγάλες υλικές αλλά και ψυχικές καταστροφές.. Με έναν διαχωρισμό της Ελληνικής Κοινωνίας σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα.. Μα γιατί όλο αυτό;; Ποιος μπορεί να μην ήθελε την Δημοκρατία;;.. Και όμως.. τα ένοπλα σώματα του ΚΚΕ αλλά και το ίδιο πολιτικά.. Απελευθερωθήκαμε από τους Ναζί για να παραδοθούμε στους Σοβιετικούς..;; Και όμως κάποια εξέφρασαν έντονα την αντίθεση τους στα δημοκρατικά ιδεώδη φέρνοντας από πίσω τους έναν μεγάλο εμφύλιο..
Ο Λαός όμως έκρινε.. Στην συνθήκη της Βάρκιζας καθορίστηκε το πολιτειακό ζήτημα με ψήφισμα . Και καθιερώθηκε η Δημοκρατία και όχι ο Κομουνισμός.. Ένας Αριστερός πόλεμος κατά της δημοκρατίας για πάνω από 4 χρόνια είχε λάβει τέλος... Ποιος μπορεί να είναι μεγαλύτερος εχθρός της δημοκρατίας από αυτό το Κόμμα όπου έφερε την χώρα σε διχόνοια, σε εμφύλιο μόνο και μόνο για να την παραδώσει στα χέρια άλλον;..
Δεν επέκτεινα το θέμα του εμφυλίου και αυτά που εξελίχθηκαν μέσα σε αυτόν γιατί χρειάζεται ολόκληρο βιβλίο. Έμεινα στην Ουσία του Τίτλου.. Ποιος ήταν και είναι ο εχθρός της δημοκρατίας;.. Νομίζω πως λύθηκε και αυτή η απορία..
Εκ του Διαχειριστή,
Όλα Στην Φόρα..
Δημοσίευση σχολίου