...Μάλλον θα έλεγα ΄΄σκότωσε''....
Σήμερα αναβιώνει στην χώρα μας, ένα τραγικό φαινόμενο αυτό του Νεοπαγανισμού. Άνθρωποι δηλαδή ονομάζονται ως έλληνες εθνικοί, πιστεύοντας όπως λένε στον Δωδεκαθεισμό, δηλαδή στους μυθολογικούς Θεούς της Αρχαίας Ελλάδας.
Πιστεύουν δηλαδή σε Θεούς, ομοιώματα αγαλμάτων, οι οποίοι στην αρχαία Ελλάδα, και μάλιστα την περίοδο των μεγάλων Φιλοσόφων αμφυσβιτούνταν έντονα. Μάλιστα ο δωδεκαθεισμός είχε ''σκοτώσει'' ή αποπειράθηκε να σκοτώσει, μέσο των υποστηρικτών του σχεδόν όλους με τους μεγάλους διανοητές. Κάποιους δυστυχώς τους σκότωσε, γράφοντας το όνομα τους με έντονα χρώματα στην Ιστορία της Πατρίδας μας.
Και δεν αναφέρω άλλον από τον Μεγάλο Έλληνα Φιλόσοφο, Σωκράτη. Όπου, όχι λίγες φορές, αμφισβήτησε της παραδοσιακές αξίες και τους παραδοσιακούς θεσμούς της εποχής( σωκρατική αμφισβήτηση) ακόμα και την ύπαρξη των Θεών μπροστά σε ανόητους και ''δήθεν'' σοφούς της Αρχαίας Αγοράς. Και βέβαια δεν άργησε να επέλθει η κατηγορία που του απέδωσαν. Ήλθε σε δίκη ''για Ασέβεια προς τους Θεούς'' αλλά και για ''Διαφθορά των Νέων''. Ο Σωκράτης καταδικάστηκε σε Θάνατο, μιλώντας τις τελευταίες ώρες της ζωής του, μέσα στο κελί, για την αθανασία της ψυχής.
Ο Πλάτωνας, ο μεγάλος ακόμα Φιλόσοφος, ως μαθητής του Σωκράτη, θαύμασε την ειρωνεία του Διδασκάλου του και την διατήρησε. Τα περισσότερα έργα μάλιστα για τον Σωκράτη, ή καλύτερα όλα τα οφείλουμε στον Πλάτωνα. Είναι Αξιοσημείωτο να αναφέρουμε πως ο Πλάτωνας κατέχει μεγάλη αξία μέσα στον Χριστιανισμό. Μάλιστα οι ''Ιδέες του Πλάτωνα''φέρουν μέσα τους ''Σπερματικό λόγο ή την σπερματική Θεολογία'' του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Ο Σωκράτης στην απολογία του σύμφωνα με τον Πλάτωνα, αναφέρει: « τον λοιπόν βίον καθεύδοντες διατελοίτε αν, ει μη τίνα άλλον ο Θεός υμίν επιπέμψειε κηδόμενος υμών» (Πλάτωνος Απολογία Σωκράτη, 31,Α)
Στην «Πολιτεία» του
Πλάτωνα δίνεται η περιγραφή του Πάσχοντα δικαίου, η οποία
εμφανίζει ομοιότητα
με την προφητεία του Ησαΐα (κεφ 40) που αναφέρεται στο
Πάθος του Μεσσία : «
Γυμνητέος δη πάντων πλην δικαιοσύνης … μηδέν γαρ αδικών, δόξαν εχέτω την
μεγίστην αδικίας, ίνα η βεβασαισμένος εις δικαιοσύνην… αλλ΄
ίτω αμετάστατος άχρι θανάτου, δοκών μεν είναι άδικος δια βίου, ων δε
δίκαιος… ούτω διακείμενος ο δίκαιος μαστιγώσεται, στρεβλώσεται, δεθήσεται,
εκκαυθήσεται τωφθαλμώ, τελευτών πάντα κακών παθών ανασχινδυλευθήσεται» (Πολιτεία
Β΄ 361C -362 Α )
Θα μπορούσα να
αναφέρω πάμπολλα παραδείγματα όμως πιστεύω ότι τα τρία
προαναφερόμενα
μπορούν να αποδείξουν για ποιο λόγο οι Πατέρες θεωρούσαν ότι η ελληνική
φιλοσοφία ήταν «Παιδαγωγός εις Χριστόν». Επίσης έτσι ερμηνεύεται
η απεικόνιση των προσώπων αρχαίων φιλοσόφων και συγγραφέων στους
νάρθηκες ιερών μονών, όπως για παράδειγμα στη μονή Φιλανθρωπινών στα
Ιωάννινα και στη μονή Ιβήρων στο Άγιο Όρος.
Εκτός από τον Πλάτωνα και τον Σωκράτη, θύμα παραλίγο της Αρχαίας ελληνικής θρησκείας, να πέσει και ο Αριστοτέλης. Ο Φιλόσοφος βρέθηκε με κατηγορία για ασέβεια προς τους Θεούς. Βέβαια δεν παρέμεινε να τον σκοτώσουν. Όταν τον ρώτησαν, γιατί έφυγε από την Αθήνα ο ίδιος απάντησε:'' Δεν θα αφήσω, οι Αθηναίοι να σφάλουν και δεύτερη φορά εναντίων της Φιλοσοφίας.''
Δίκες για ασέβεια είχαν δεχθεί, ο μεγάλος σοφιστής Πρωταγόρας, ο οποίος ήταν αγνωστικιστής και αμφισβητούσε τους Θεούς, ο Αναξαγόρας, ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης, και αρκετοί άλλοι.
Την περίοδο του Βυζαντίου, και ειδικότερα κατά την περίοδο των Παλαιολόγων υπήρχε ένα τεράστιο ενδιαφέρον από τους μοναχούς του Αγίου Όρους να διασώσουν την τεράστια κληρονομιά των Αρχαίων προγόνων τους. Κάθε ένας λοιπόν, συνέγραπτε σε νέα βιβλία τα έργα όλων των μεγάλων Φιλοσόφων ώστε να μην χαθούν μέσα στον παρελθόν Η Βιβλιοθήκη του Αγίου όρους πράγματι έχει μία τεράστια πολιτισμική κληρονομιά, όχι μόνο αποτελούμενη από Θεολογικά κείμενα, αλλά κυρίως με πολλά έργα Ελλήνων Φιλοσόφων.
Κανείς, και κανείς δήθεν ''Έλληνας εθνικός'' δεν τιμά περισσότερο τους προγόνους μας, από ότι εμείς οι ίδιοι οι Χριστιανοί, οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Τους τιμούμε ως σπουδαίους προγόνους της Πατρίδος μας, και δεν τους ''σκοτώνουμε'' για ασέβεια.
Γιατί κάποιοι από αυτούς χωρίς να γνωρίζουν τον Χριστιανισμό, μίλησαν για τα Μαρτύρια του Υιού του Θεού, και χωρίς να γνωρίζουν για τον Θεό, μίλησαν για έναν και μοναδικό Θεό. Ακόμα και με τον ''Σπερματικό Λόγο''.
Εκτός από τον Πλάτωνα και τον Σωκράτη, θύμα παραλίγο της Αρχαίας ελληνικής θρησκείας, να πέσει και ο Αριστοτέλης. Ο Φιλόσοφος βρέθηκε με κατηγορία για ασέβεια προς τους Θεούς. Βέβαια δεν παρέμεινε να τον σκοτώσουν. Όταν τον ρώτησαν, γιατί έφυγε από την Αθήνα ο ίδιος απάντησε:'' Δεν θα αφήσω, οι Αθηναίοι να σφάλουν και δεύτερη φορά εναντίων της Φιλοσοφίας.''
Δίκες για ασέβεια είχαν δεχθεί, ο μεγάλος σοφιστής Πρωταγόρας, ο οποίος ήταν αγνωστικιστής και αμφισβητούσε τους Θεούς, ο Αναξαγόρας, ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης, και αρκετοί άλλοι.
Την περίοδο του Βυζαντίου, και ειδικότερα κατά την περίοδο των Παλαιολόγων υπήρχε ένα τεράστιο ενδιαφέρον από τους μοναχούς του Αγίου Όρους να διασώσουν την τεράστια κληρονομιά των Αρχαίων προγόνων τους. Κάθε ένας λοιπόν, συνέγραπτε σε νέα βιβλία τα έργα όλων των μεγάλων Φιλοσόφων ώστε να μην χαθούν μέσα στον παρελθόν Η Βιβλιοθήκη του Αγίου όρους πράγματι έχει μία τεράστια πολιτισμική κληρονομιά, όχι μόνο αποτελούμενη από Θεολογικά κείμενα, αλλά κυρίως με πολλά έργα Ελλήνων Φιλοσόφων.
Κανείς, και κανείς δήθεν ''Έλληνας εθνικός'' δεν τιμά περισσότερο τους προγόνους μας, από ότι εμείς οι ίδιοι οι Χριστιανοί, οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Τους τιμούμε ως σπουδαίους προγόνους της Πατρίδος μας, και δεν τους ''σκοτώνουμε'' για ασέβεια.
Γιατί κάποιοι από αυτούς χωρίς να γνωρίζουν τον Χριστιανισμό, μίλησαν για τα Μαρτύρια του Υιού του Θεού, και χωρίς να γνωρίζουν για τον Θεό, μίλησαν για έναν και μοναδικό Θεό. Ακόμα και με τον ''Σπερματικό Λόγο''.
Δημοσίευση σχολίου