«Θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις Αυτού» - Σχολιασμός στον Απόστολο της Κυριακής των Αγίων Πάντων

Του Γιώργου Χαρίτου[1]

«Θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις Αυτού»

Κυριακή των αγίων πάντων, και η αγία Εκκλησία μας εορτάζει τους αγίους Πάντες. Όσους δηλαδή αγίασε το Πνεύμα το άγιο. Τους Προφήτες τους Προπάτορες και Πατριάρχες, τους ιερούς Αποστόλους, τους Μάρτυρες και τους Ιεράρχες, τους Ιερομάρτυρες και Οσιομάρτυρες, τους Όσιους και Δίκαιους και όλες γενικά τις άγιες Γυναίκες και τους υπόλοιπους ανώνυμους Αγίους.

Στον Απόστολο[2] διαβάζουμε για τα κατορθώματα των αγίων του θεού οι οποίοι «διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τοὺς νεκροὺς αὐτῶν·»[3] ενώ ακόμα δεν δίστασαν να ομολογήσουν την πίστη τους μπροστά στα χειρότερα μαρτύρια «ἵνα Κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν».[4]

Όπως μας αναφέρει ο Απόστολος Παύλους, άλλοι μαχαιρώθηκαν, πέρασαν την ζωή τους στην φυλακή, λιθοβολήθηκαν, πριονίστηκαν πέρασαν μέσα από μεγάλους πειρασμούς, ενώ άλλοι παριπλανιόντουσαν στην Έρημο, στα βουνά και στα σπήλαια, φορώντας όχι ρούχα, αλλά «αἰγείοις δέρμασιν»[5]

Εμείς σήμερα, εν αντίθεση με τους αγίους εκείνους μάρτυρες, γογγύζουμε κάθε στιγμή και κάθε λεπτό για τα όποια προβλήματα ζούμε στην ζωή μας, ξεχνώντας τους αγίους του Θεού, όπου ενώ βρίσκονταν ένα βήμα πριν τον Θάνατο, δόξαζαν το όνομα Του, και το έπρατταν αυτό διότι είχαν κάτι πολύ σημαντικό στην ζωή τους, το οποίοι στερεί πολλές φορές από την δική μας. Πίστη στον άγιο Θεό! Και τι είναι η Πίστη; Ο Παύλος το αναφέρει ξεκάθαρα «Ἔστι δὲ πίστις ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων.»,[6] δηλαδή απόδειξη και βεβαιότητα περί πραγμάτων, που δεν βλέπονται με τα μάτια του σώματος και τα οποία εν τούτοις χάρις εις αυτήν είναι σαν να τα βλέπουμε με τα μάτια μας και να τα πιάνουμε με τα χέρια μας.[7]

Ο Απόστολος μας καλεί λοιπόν, να πετάξουμε μακριά από επάνω μας κάθε βάρος από τις καταθλιπτικές μέριμνες του βίου και προπαντός την αμαρτία,[8] ώστε να τρέξουμε με υπομονή τον αγώνα που προβάλει μπροστά μας, αντλώντας δύναμη και θάρρος από τον Ιησού Χριστό[9]

---

[1] Φοιτητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών

[2] Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου (Κεφ. ια': 33-40, ιβ': 1-2)

[3]  Κεφ. 11:33-35, Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα « Αυτοί, χάρις εις την πίστιν των, ηγωνίσθησαν και κατενίκησαν βασίλεια, ήσκησαν δικαιοσύνην, επέτυχαν την πραγματοποίησιν των υποσχέσεων του Θεού, έφραξαν τα στόματα των αγρίων λεόντων, όπως ο Δανιήλ, ³⁴ έσβησαν την φοβεράν δύναμιν της φωτιάς, όπως οι τρεις παίδες, διέφυγαν τον κίνδυνον να σφαγούν με μαχαίρια, όπως ο Ηλίας, εδυναμώθησαν και έγιναν καλά από αρρώστιες, ανεδείχθησαν κραταιοί και δυνατοί στον πόλεμον, έκαμψαν και έτρεψαν εις φυγήν πολυάριθμα στρατεύματα ξένων εχθρών. ³⁵Μερικές γυναίκες, χάρις εις αυτήν την πίστιν, επήραν πάλιν ζωντανούς, δια της αναστάσεως τους νεκρούς των.»

[4]Όμοιο κεφ. Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα  «δια να επιτύχουν και πάρουν ανάστασιν ασυγκρίτως καλυτέραν από την παρούσαν ζωήν.»

[5] Κεφ. 11:36-37

[6] Κεφ. 11:1

[7] Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα  

[8] Κεφ. 12:1

[9] Κεφ. 12:2