hellas-orthodoxy.blogspot.gr
-
-
Κατανοώ την ερώτηση
σας. Να μισείτε την κακία και την αμαρτία, όμως τον άνθρωπο πρέπει να τον
λυπάστε και να τον αγαπάτε. Μόνον ο Θεός ξέρει. Μπορεί αυτός που εμείς μισούμε
σήμερα, αύριο, με προσευχή, με δάκρυα, με νηστεία, με μετάνοια, να καθαριστεί
και ο Κύριος να τον συμπεριλάβει στους Αγγέλους. Υπήρξαν πολλοί τέτοιοι
άνθρωποι στην ιστορία.
Όταν έβριζαν ή
κατηγορούσαν τον άγιο, τον ρωτούσαν με ειλικρινή απορία:
- Στ' αλήθεια,
Γέροντα, ακόμη τους αγαπάς;
- Τώρα πιο πολύ τους
αγαπώ και τους λυπάμαι, απαντούσε μελαγχολικά.
Όταν δεν έβλεπε στον
άνθρωπο αγάπη, η καρδιά του πονούσε και παραπονιόταν:
- Εκεί που δεν υπάρχει
η αγάπη βρίσκεται η κόλαση. Ο Κύριος σου δείχνει τη δυστυχία του άλλου για να
δει πώς θα αντιδράσεις. Θα προσευχηθείς για τον πλησίον σου; Θα τον βοηθήσεις;
Και με αυτό τον τρόπο σε καλεί να εκπαιδεύεσαι στην αγάπη και να την
καλλιεργείς.
Ο π. Γαβριήλ κατέβαινε
στο ναό, γονάτιζε στον άμβωνα και κήρυττε να περνούμε τις ημέρες μας με αγάπη.
Αν είχε μαλώσει κάποιον για τυχόν λάθη που διέπραξε και περνούσε η μέρα χωρίς
να έρθει να του ζητήσει συγχώρεση, τον έβρισκε Γέροντας κι έλεγε:
- Συγγνώμη αν σε
στενοχώρησα.
Από το βιβλίο της
Νάνα Μερκβιλάτζε: ''Ο Άγιος Γαβριήλ ο
δια Χριστόν Σαλός και Ομολογητής''
Δημοσίευση σχολίου