lllazaros.blogspot.gr
Λόγω της εορτής του Ιουδαϊκού Πάσχα θα έπρεπε να μην υπάρχει καμία εκκρεμότητα η οποία να επισκιάζει την μεγάλη αυτή ημέρα. Γι΄αυτό όλα τα γεγονότα που αφορούν το πάθος και τη Σταύρωση του Χριστού συνέβησαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Την ίδια ημέρα που ο Κύριος σταυρώθηκε, την ίδια ημέρα αποκαθηλώθηκε και ετάφη. Αποτέλεσμα ήταν να μην πραγματοποιηθούν τα έθιμα, όπου το σώμα του νεκρού αλειφόταν με μύρα.
Κατά την διάρκεια του Σταυρικού πάθους, οι μαθητές του με μοναδική εξαίρεση τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, βλέποντας την οργή των Ιουδαίων για τον Χριστό και φοβούμενοι ότι και αυτοί δεν θα γλίτωναν από τους Σταυρωτές, διασκορπίστηκαν και κρύφτηκαν. Ακόμα και όταν ο Χριστός ετάφη δεν πλησίασαν καν στο μνημείο. Από την άλλη μεριά οι Μυροφόρες γυναίκες στάθηκαν μαζί με την Παναγία και έζησαν από κοντά όλα τα γεγονότα. Ακόμα και όταν ο Χριστός τάφηκε δειλιούν και παίρνουν την μεγάλη απόφαση να επισκεφτούν τον τάφο του Χριστού τις πρωινές ώρες μια μέρα μετά το Σάββατο του Εβραϊκού Πάσχα. Τις απασχολεί η μετακίνηση της πέτρας μπροστά από το μνημείο. Όμως η πέτρα έχει ήδη μετακινηθεί, ο Χριστός έχει αναστηθεί και ο Άγγελος τους αναγγέλλει το μεγάλο γεγονός της Αναστάσεως, προκειμένου να το μεταφέρουν και στους μαθητές.
Οι Μυροφόρες γυναίκες αποτελούν πρότυπο πίστεως, τόλμης και αγωνιστικότητας. Είναι οι πρώτες που πληροφορήθηκαν το γεγονός της Αναστάσεως. Όπως μας λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας, ότι για να συναντηθούμε με τον Αναστάντα Κύριο πρέπει να καλλιεργήσουμε τις δύο μεγάλες αρετές της ανδρείας και της φρόνησης. Αυτές δηλαδή τις αρετές που είχαν οι Μυροφόρες γυναίκες.
Όπως την γέννηση του Χριστού δεν την πληροφορήθηκαν οι μεγάλοι της γης, αλλά οι ταπεινοί βοσκοί, έτσι και την Ανάσταση δεν την έμαθαν πρώτοι ούτε καν οι Απόστολοι, αλλά οι γυναίκες αυτές. Βεβαίως μαζί με τις μυροφόρες τιμούμε και τους άνδρες Ιωσήφ και Νικόδημο οι οποίοι επίσης συμπεριφέρθηκαν σύμφωνα με τη ευαγγελική διήγηση με τον ίδιο τολμηρό και αποφασιστικό τρόπο. Ας έχουμε λοιπόν όλοι εμείς άντρες και γυναίκες αυτά τα διαχρονικά και ευλογημένα πρότυπα σε όλη την πορεία της ζωής μας.
Την Τρίτη Κυριακή
μετά το Πάσχα η Αγία μας Εκκλησία, μνημονεύει και θυμάται όλα εκείνα τα πρόσωπα
των Μυροφόρων γυναικών οι οποίες σε αντίθεση με την ομάδα των μαθητών οι οποίοι
εγκατέλειψαν τον Χριστό κατά την διάρκεια του σταυρικού πάθους αυτές παρέμειναν
πιστές στον Χριστό χωρίς καμία φοβία να επισκιάσει τα πρόσωπά τους. Οι
Μυροφόρες γυναίκες ήταν μαθήτριες του Χριστού, οι οποίες τον ακολουθούσαν,
άκουγαν τον λόγο του και τον φρόντιζαν. Η Παναγία ήταν μέλος και αυτή στην
ομάδα των μυροφόρων γυναικών. Ήταν αυτές που παρόλο τον φόβο που επικρατούσε
λόγω των Σταυρωτών του Χριστού τόλμησαν και επιχείρησαν να επισκεφτούν τον τάφο
του Χριστού, προκειμένου σύμφωνα με τα Ιουδαϊκά έθιμα να αλείψουν το νεκρό σώμα
με μύρα.
Λόγω της εορτής του Ιουδαϊκού Πάσχα θα έπρεπε να μην υπάρχει καμία εκκρεμότητα η οποία να επισκιάζει την μεγάλη αυτή ημέρα. Γι΄αυτό όλα τα γεγονότα που αφορούν το πάθος και τη Σταύρωση του Χριστού συνέβησαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Την ίδια ημέρα που ο Κύριος σταυρώθηκε, την ίδια ημέρα αποκαθηλώθηκε και ετάφη. Αποτέλεσμα ήταν να μην πραγματοποιηθούν τα έθιμα, όπου το σώμα του νεκρού αλειφόταν με μύρα.
Κατά την διάρκεια του Σταυρικού πάθους, οι μαθητές του με μοναδική εξαίρεση τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, βλέποντας την οργή των Ιουδαίων για τον Χριστό και φοβούμενοι ότι και αυτοί δεν θα γλίτωναν από τους Σταυρωτές, διασκορπίστηκαν και κρύφτηκαν. Ακόμα και όταν ο Χριστός ετάφη δεν πλησίασαν καν στο μνημείο. Από την άλλη μεριά οι Μυροφόρες γυναίκες στάθηκαν μαζί με την Παναγία και έζησαν από κοντά όλα τα γεγονότα. Ακόμα και όταν ο Χριστός τάφηκε δειλιούν και παίρνουν την μεγάλη απόφαση να επισκεφτούν τον τάφο του Χριστού τις πρωινές ώρες μια μέρα μετά το Σάββατο του Εβραϊκού Πάσχα. Τις απασχολεί η μετακίνηση της πέτρας μπροστά από το μνημείο. Όμως η πέτρα έχει ήδη μετακινηθεί, ο Χριστός έχει αναστηθεί και ο Άγγελος τους αναγγέλλει το μεγάλο γεγονός της Αναστάσεως, προκειμένου να το μεταφέρουν και στους μαθητές.
Οι Μυροφόρες γυναίκες αποτελούν πρότυπο πίστεως, τόλμης και αγωνιστικότητας. Είναι οι πρώτες που πληροφορήθηκαν το γεγονός της Αναστάσεως. Όπως μας λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας, ότι για να συναντηθούμε με τον Αναστάντα Κύριο πρέπει να καλλιεργήσουμε τις δύο μεγάλες αρετές της ανδρείας και της φρόνησης. Αυτές δηλαδή τις αρετές που είχαν οι Μυροφόρες γυναίκες.
Όπως την γέννηση του Χριστού δεν την πληροφορήθηκαν οι μεγάλοι της γης, αλλά οι ταπεινοί βοσκοί, έτσι και την Ανάσταση δεν την έμαθαν πρώτοι ούτε καν οι Απόστολοι, αλλά οι γυναίκες αυτές. Βεβαίως μαζί με τις μυροφόρες τιμούμε και τους άνδρες Ιωσήφ και Νικόδημο οι οποίοι επίσης συμπεριφέρθηκαν σύμφωνα με τη ευαγγελική διήγηση με τον ίδιο τολμηρό και αποφασιστικό τρόπο. Ας έχουμε λοιπόν όλοι εμείς άντρες και γυναίκες αυτά τα διαχρονικά και ευλογημένα πρότυπα σε όλη την πορεία της ζωής μας.
Δημοσίευση σχολίου