ΜΕΓΑΡΑ: Ενθρονίστηκε ο Μητροπολίτης με την "μεγάλη καρδιά"

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <img src="http://www.dogma.gr/files/Image/2014/10/31/resized/megara_2_630_420.JPG" style="text-align: left;" /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><span style="color: red;"><br /></span></b></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><span style="color: red;"><br /></span></b></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Κείμενο</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">:</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Καρεκλά Σοφία<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> </div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Φωτογραφίες</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">: </span><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Γιώργος Φερδής, ΔΟΓΜΑ<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><span style="color: red;"><br /></span></b></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><span style="color: red;">Με σεβασμό κι αγάπη προς την ετερότητα κι έχοντας ως ισόβιο σκοπό του την ευημερία των κατοίκων της περιοχής, δήλωσε ότι θα ασκεί τα ποιμαντικά του καθήκοντα ο νέος μητροπολίτης Μεγάρων κ. Κωνσταντίνος κατά την υποδοχή του στην Πλατεία Ηρώων στα Μέγαρα νωρίτερα το απόγευμα.</span></b><br /> <br /> «Ισόβιος σκοπός μου είναι να συμβάλλω με όλες μου τις δυνάμεις στην προοπτική και την ευημερία των κατοίκων, με σεβασμό κι αγάπη προς την ετερότητα, προς την αξιακή υπόσταση κάθε προσώπου», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Κωνσταντίνος.<br /> <br /> Πλήθος κόσμου είχε συγκεντρωθεί από νωρίς στην κεντρική πλατεία των Μεγάρων για να υποδεχθεί το νέο μητροπολίτη και να αναφωνήσει το Άξιος με την άφιξή του ενώ οι καμπάνες των ναών ηχούσαν χαρμόσυνα.<br /> <br /> «Τα Μέγαρα υποδέχονται τον άνθρωπο με την μεγάλη καρδιά» είπε ο Δήμαρχος της περιοχής κ. Γρηγόρης Σταμούλης στο λόγο του. Επιπλέον, το δημοτικό συμβούλιο Μεγαρέων εξέδωσε ψήφισμα προς τιμήν του νέου μητροπολίτη.<br /> <br /> «ΑΔΗΡΙΤΗ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΕΡΓΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΔΙΑΚΟΠΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΕΝΟΤΗΤΑ»<br /> <br /> Μήνυμα ενότητας της τοπικής εκκλησίας με την Εκκλησία της Ελλάδας αλλά και με το Οικουμενικό Πατριαρχείο έστειλε ο νέος μητροπολίτης Μεγάρων κ. Κωνσταντίνος με την ομιλία του κατά την τελετή της ενθρόνισής του στο ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Μεγάρων.<br /> <br /> «Είναι αδήριτη ανάγκη να εργαζόμαστε αδιάκοπα για την ευλογημένη ενότητα. Ενότητα πίστεως και αγάπης, η οποία σημαίνεται, κατά πρώτον, από την αδιάρρηκτη σχέση της τοπικής μας εκκλησίας προς την κατ’ Ελλάδα αυτοκέφαλη Εκκλησία, υπό του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερώνυμου. Σημαίνεται, επίσης, και από τον αγαπητικό σεβασμό προς κάθε άλλη Εκκλησία με προεξάρχουσα στην εργώδη προσπάθεια της οικουμενικής ενότητας και καταλλαγής την Κωνσταντινουπολίτιδα Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία και τον Πατριάρχη του Γένους μας κ. Βαρθολομαίο», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Κωνσταντίνος.<br /> <br /> Ο νέος μητροπολίτης Μεγάρων στην ενθρονιστήρια ομιλία του δεν θέλησε να προβεί σε «μεγαλόστομες δηλώσεις και χωρίς αντίκρισμα υποσχέσεις», όπως είπε. «Προτιμώ να καταθέσω ενώπιόν σας, αντί μεγαλόπνοων προγραμματικών εξαγγελιών, προσωπικών οραματισμών και φληναφημάτων, κάτι ουσιαστικότερο: την μαρτυρία της υπαρκτικής μου σχέσης με τον Ιησού Χριστό, τον δίκαιο κριτή και το αυθεντικό κριτήριο του βίου μας», υπογράμμισε ο κ. Κωνσταντίνος.<br /> <br /> ΚΑΛΟΣ ΠΟΙΜΕΝΑΣ<br /> <br /> Ο κ. Κωνσταντίνος έδωσε υπόσχεση στο ποίμνιο της μητρόπολης Μεγάρων ότι θα αγωνιστεί να είναι καλός ποιμένας. «Η μετ’ επιμέλεια άσκηση της ποιμαντικής διακονίας στην τοπική εκκλησία θα αποτελεί το γνήσιο και μοναδικό κριτήριο της αγάπης μου προς τον Σωτήρα Χριστό», ανέφερε στην ομιλία του.<br /> <br /> Ακόμη, υποσχέθηκε ότι θα υπηρετεί το ποίμνιό του «με ταπείνωση, αγάπη, πατρική εγρήγορση κι ελπίδα, όπως έπραξε και ο προκάτοχός μου κυρός Βαρθολομαίος».<br /> <br /> Συμπλήρωσε, μάλιστα, ο κ. Κωνσταντίνος πως «ο επίσκοπος αγωνιά για κάθε μέλος της ποίμνης του. Μεριμνά για τις πάσης φύσεως ανάγκες των παιδιών του».<br /> <br /> Παρακάλεσε δε όλους τους παρευρισκομένους «να προσπαθήσουμε να πολλαπλασιάσουμε τα τάλαντα τα οποία μας εμπιστεύθηκε ο Κύριος και τελικώς να απολάβουμε όλοι μαζί, ποιμένας και ποιμενόμενοι, πατέρας και τέκνα, την επουράνιο βασιλεία του Θεού».<br /> <br /> Τέλος, ο νέος μητροπολίτης Μεγάρων υπογράμμισε τη βασική αποστολή του ως ποιμενάρχης της τοπικής εκκλησίας. «Το χέρι του μητροπολίτη, ως φυσική προέκταση του χεριού του Χριστού, οφείλει να καταδεικνύει προς όλους ανεξαιρέτως τον δρόμο προς την ασφαλή Κιβωτό, την Εκκλησία μας καθώς και προς την ανεξάντλητη πηγή του αγιασμού που είναι το ιερό θυσιαστήριο», υπογράμμισε με έμφαση ο κ. Κωνσταντίνος. </span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <img alt="ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΓΑΡΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ" src="http://www.dogma.gr/files/Image/2014/10/31/megara_1.JPG" style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><img alt="ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΓΑΡΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ" src="http://www.dogma.gr/files/Image/2014/10/31/megara_3.JPG" style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><img alt="ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΓΑΡΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ" src="http://www.dogma.gr/files/Image/2014/10/31/megara_4.JPG" style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><img alt="ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΓΑΡΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ" src="http://www.dogma.gr/files/Image/2014/10/31/megara_8.JPG" style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><img alt="ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΓΑΡΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ" src="http://www.dogma.gr/files/Image/2014/10/31/megara_9.JPG" style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><img alt="ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΓΑΡΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ" src="http://www.dogma.gr/files/Image/2014/10/31/megara_5.JPG" style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><img alt="ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΓΑΡΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ" src="http://www.dogma.gr/files/Image/2014/10/31/megara_7.JPG" style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><img alt="ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΓΑΡΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ" src="http://www.dogma.gr/files/Image/2014/10/31/megara_6.JPG" style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><img alt="ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΓΑΡΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ" src="http://www.dogma.gr/files/Image/2014/10/31/megara_10.JPG" style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><img alt="ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΓΑΡΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ" src="http://www.dogma.gr/files/Image/2014/10/31/megara_11.JPG" style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><img alt="ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΓΑΡΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ" src="http://www.dogma.gr/files/Image/2014/10/31/megara_12.JPG" style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><img alt="ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΓΑΡΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ" src="http://www.dogma.gr/files/Image/2014/10/31/megara_13.JPG" style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><img alt="ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΓΑΡΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ" src="http://www.dogma.gr/files/Image/2014/10/31/megara_14.JPG" style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><br style="font-family: Roboto; font-size: 14px;" /><span style="font-family: Roboto; font-size: 14px;"> </span></div> </div>

ΜΕΓΑΡΑ: Ενθρονίστηκε ο Μητροπολίτης με την "μεγάλη καρδιά"

Κείμενο : Καρεκλά Σοφία Φωτογραφίες : Γιώργος Φερδής, ΔΟΓΜΑ Με σεβασμό κι αγάπη προς την ετερότητα κι έχοντας ως ισόβιο σκ...

Διαβάστε περισσότερα »

Η πιο συγκινητική στιγμή του Πατριάρχη Αντιοχείας στο Άγιον Όρος (ΦΩΤΟ)

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> amen.gr<br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <img src="http://www.amen.gr/images/articles/article_19604/article_19604.jpg" style="text-align: left;" /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <i><b><span style="color: red;"><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></span></b></i></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <i><b><span style="color: red;"><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Το απόγευμα της Πέμπτης ο Πατριάρχης Αντιοχείας επισκέφθηκε το Ιερό Κελλίον του Αγίου Νικολάου, Μπουραζέρι, όπου έτυχε θερμής υποδοχής απ</span><span style="font-family: 'Palatino Linotype', serif; font-size: 13pt; line-height: 115%;">ό τον Ιερομόναχο Γέροντα Αρσένιο και τους περί αυτόν εγκαταβιούντες πατέρες.</span></span></b></i></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: 'Palatino Linotype', serif; font-size: 13pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Κάποια στιγμή στο Αρχονταρίκι ο Πατριάρχης Ιωάννης είδε ένα πορτραίτο του κατά σάρκαν αδελφού του, Μητροπολίτη Χαλεπίου Παύλου, η τύχη του οποίου αγνοείται, από τον Απρίλιο του 2013, όταν απήχθη από αγνώστους, μαζί με τον Συροϊακοβίτη Αρχιεπίσκοπο Χαλεπίου Ιωάννη, σε συριακό έδαφος κοντά στην τουρκοσυριακή μεθόριο.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Εμφανώς συγκινημένος ο Πατριάρχης Αντιοχείας ζήτησε από τους πατέρες του Κελλίου να προσεύχονται «για τον Μητροπολίτη Παύλο και κατά σάρκα αδελφό μου».<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Πράγματι, ήταν μια στιγμή ανθρώπινης συγκίνησης, πέρα από τις επισημότητες που απορρέουν από το υψηλό και πολυεύθυνο αξίωμα που η Εκκλησία της Αντιοχείας εμπιστεύθηκε στον Πατριάρχη Ιωάννη.<o:p></o:p></span></div> </div>

Η πιο συγκινητική στιγμή του Πατριάρχη Αντιοχείας στο Άγιον Όρος (ΦΩΤΟ)

amen.gr Το απόγευμα της Πέμπτης ο Πατριάρχης Αντιοχείας επισκέφθηκε το Ιερό Κελλίον του Αγίου Νικολάου, Μπουραζέρι, όπου έτυχε θερμής...

Διαβάστε περισσότερα »

Ναυπάκτου Ιερόθεος: Η ποιμαντική διακονία του Ιερέως

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> Από την Μητρόπολη<br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <img src="http://www.agioritikovima.gr/media/k2/items/cache/20acf319c57336fbb412781c0b60ad18_XL.jpg" style="text-align: left;" /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Ιερατική Σύναξη πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014 στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης,</span></b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"> Πέλλης και Αλμωπίας.Εισηγητής ήταν ο Σεβασμιώτατος <b>Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Η ποιμαντική διακονία του Ιερέως κατά τον Άγιον Νεκτάριον».</b><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><br /></b></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Ο λόγιος και πολυγραφότατος ιεράρχης σημείωσε κατ᾿ αρχήν ότι, ενώ ο Άγιος είναι γνωστός στους περισσότερους κυρίως για τα θαύματά του, λίγοι γνωρίζουν ότι ταυτόχρονα είναι και ένας μεγάλος θεολόγος της Εκκλησίας, με εκτενές και σπουδαίο συγγραφικό έργο. Υπήρξε επίσκοπος, ιεροκήρυκας και πνευματικός οδηγός της γυναικείας μονής της Αγίας Τριάδος Αιγίνης ασκώντας ποιμαντικό έργο. Διετέλεσε όμως και καθηγητής της Ποιμαντικής στην Ριζάρειο Σχολή επί σειρά ετών.</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Τα θεολογικά του έργα μάλιστα έχουν ιδιαίτερα μεγάλη αξία, επειδή παρά την γενική τάση της εποχής δεν είναι επηρεασμένα από την δυτική θεολογία και ιδιαίτερα από τα στοιχεία του ιδεαλισμού, του ηθικισμού και του προτεσταντισμού, αλλά στηρίζονται στην ορθόδοξη πατερική διδασκαλία και παράδοση.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Ο Σεβασμιώτατος στο πρώτο μέρος της εισηγήσεώς του παρουσίασε την διδασκαλία του Αγίου με βάση το διδακτικό εγχειρίδιο της Ποιμαντικής,</span></b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"> το οποίο ο ίδιος συνέγραψε και δίδαξε στην Ριζάρειο Σχολή. Στο δεύτερο μέρος της εισηγήσεως παρουσίασε παραδείγματα της πρακτικής ασκήσεως της ποιμαντικής από τον ίδιο τον Άγιο Νεκτάριο έχοντας ως πηγή σωζόμενες επιστολές Του.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><i><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Σύμφωνα με τον Άγιο τα προσόντα του ποιμένος θα πρέπει να είναι:</span></i></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><i><br /></i></b> α. <b><span style="color: blue;">Πνευματικά:</span></b> Η θερμή αγάπη προς τον Κύριο Ιησού Χριστό, ο ιερός ζήλος και όχι ο «ου κατ᾿ επίγνωσιν» ζήλος, ο φόβος του Θεού με την έννοια της αιδούς και της ευλαβείας, ο οποίος προκύπτει από την μυστική εμπειρία, και η σταθερά και ζώσα πίστη.</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> β. <b><span style="color: blue;">Φυσικά - διανοητικά: </span></b>Το αντιληπτικόν, δηλαδή η οξύνοια που επιτρέπει την κατανόηση των διαφόρων ζητημάτων, η ετοιμότητα του πνεύματος, δηλαδή η ταχύτητα της αντιλήψεως, και ο διοικητικός νους, δηλαδή η αποτελεσματικότητα, η οξυδέρκεια και η επινοητικότητα κατά την άσκηση του ποιμαντικού έργου.</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> γ.<b><span style="color: blue;"> Επίκτητα διανοητικά προσόντα: </span></b>Η Φιλολογική και Θεολογική παιδεία με την έννοια της συστηματικής επιστημονικής και όχι ευκαιριακής γνώσεως, η Εκκλησιαστική μόρφωση (τέλεια γνώση της Ιεράς Παραδόσεως, της λειτουργικής, της εκκλησιαστικής τάξεως και μουσικής) και η Εγκυκλοπαιδική μόρφωση.</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> Ακόμη και τα σωματικά προσόντα όμως, όπως η αρτιμέλεια και η υγεία, είναι χρήσιμα σύμφωνα με τον Άγιο Νεκτάριο, στο μέτρο που αυτά συνδέονται με την ιεροπρεπή και σεμνοπρεπή εκπλήρωση της διακονίας των ποιμένων της Εκκλησίας.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Η παρουσίαση στο δεύτερο μέρος της εισηγήσεως επιλεγμένων αποσπασμάτων από ποιμαντικές επιστολές του Αγίου αποκάλυψε την σοφία και την διάκριση στις παραινέσεις και παρεμβάσεις του προς τις μοναχές, </span></b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">τις οποίες καθοδηγούσε πνευματικά. Εξήρε επίσης το γεγονός ότι, ο σύγχρονος αυτός πατέρας της Εκκλησίας δεν ήταν μόνον ο ίδιος υπόδειγμα ηθικής καθαρότητος αλλά είχε και την ποιμαντική ικανότητα και το θείο χάρισμα να καθοδηγεί με ακρίβεια και ασφάλεια προς αυτήν την καθαρότητα τις ψυχές που του εμπιστεύθηκε ο Κύριος.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Ολοκληρώνοντας την εισήγησή του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου τόνισε χαρακτηριστικά αναφερόμενος στον Άγιο Νεκτάριο: «Αν ζούσε τον τέταρτο αιώνα, θα ήταν στην χορεία των μεγάλων Πατέρων, γιατί είχε θεολογία, είχε και κατάρτιση, είχε και οξύνοια αλλά είχε και ησυχαστική παράδοση, πράγμα το οποίο συνιστά τη ζωή των Αγίων Πατέρων».<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Την εισήγηση ακολούθησε ημίωρη συζήτηση με ερωτήματα από το ακροατήριο. <o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <img src="http://www.agioritikovima.gr/images/av9/unnamed_1(24).jpg" /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <img src="http://www.agioritikovima.gr/images/av9/unnamed_2(7).jpg" /></div> </div>

Ναυπάκτου Ιερόθεος: Η ποιμαντική διακονία του Ιερέως

Από την Μητρόπολη Ιερατική Σύναξη πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014 στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης,...

Διαβάστε περισσότερα »

Εγκύκλιος ΔΙΣ για καύση νεκρών: Δε θα τελείται νεκρώσιμος ακολουθία

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <img alt="Εγκύκλιος ΔΙΣ για καύση νεκρών: Δε θα τελείται νεκρώσιμος ακολουθία" height="426" src="http://www.agioritikovima.gr/media/k2/items/cache/b6637b149d136e6d3a1cba9a8aa700a2_L.jpg" width="640" /><br /> <br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">"Η Εκκλησία δεν δέχεται για τα μέλη Της την αποτέφρωση του σώματος, διότι τούτο είναι ναός του Αγίου Πνεύματος"</span></b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"> αναφέρει μεταξύ άλλων σε εγκύκλιό της <b>για την καύση των νεκρών</b> η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος. Διευκρινίζει δε πως για όσους την επιλέξουν "δεν τελείται Νεκρώσιμος Ακολουθία και Ιερό Μνημόσυνο υπέρ αυτού".<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"> Ολόκληρη η εγκύκλιος έχει ως εξής: <o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">«Περί των κανονικών συνεπειών της καύσεως νεκρών»<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Πρωτ. 5055</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> Αριθμ. Διεκπ. 2415 Αθήνησι 29η Οκτωβρίου 2014<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 2 9 5 9<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Προς</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> Τούς Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας<br /> της Εκκλησίας της Ελλάδος</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> Εις τας Έδρας των<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, με αφορμή το νέο νομοθετικό καθεστώς για την αποτέφρωση νεκρών, σύμφωνα με τα άρθρα 48 και 49 του Νόμου 4277/2014 «Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας – Αττικής και άλλες διατάξεις» (Φ.Ε.Κ. 156/1-8-2014, τ. Α΄), κατά την Συνεδρία Αυτής της 14ης μηνός Οκτωβρίου ε.ε., επελήφθη και του ζητήματος τούτου και απεφάσισε να σας <b>ενημερώσει περί των κανονικών συνεπειών από την αποτέφρωση του σώματος.</b><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><br /></b></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Με τα άρθρα 48 και 49 του Νόμου 4277/2014<b> ο νομοθέτης δεν λαμβάνει υπ’ όψιν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του νεκρού. </b>Εάν ο θανών δεν είχε εκφρασθεί εν ζωή περί της μετά θάνατον επιθυμίας ταφής ή αποτεφρώσεως του σώματός του, η αποτέφρωση δύναται να λάβει χώρα με μόνη τη δήλωση του/της συζύγου ή «συντρόφου», μετά του/της οποίου/ας έχει συνάψει «σύμφωνο συμβίωσης», ή τη δήλωση των συγγενών πρώτου ή δευτέρου βαθμού.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Τούτο, κύημα του συγχρόνου μηδενιστικού τρόπου ζωής και της τάσεως προς αποθρησκευτικοποίηση κάθε πτυχής και εκφάνσεως της ζωής του ανθρώπου, αποτελεί εκ προοιμίου καταστρατήγηση των θρησκευτικών πεποιθήσεων του κεκοιμημένου μέλους της Εκκλησίας, έλλειψη σεβασμού και φροντίδος προς το ανθρώπινο σώμα.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Η Εκκλησία δεν δέχεται για τα μέλη Της την αποτέφρωση του σώματος, διότι τούτο είναι ναός του Αγίου Πνεύματος</span></b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"> (Α΄ Κορ. 6, 19), στοιχείο της υποστάσεως του κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Θεού πλασθέντος ανθρώπου (Γεν. 1, 24), και περιβάλλει αυτό με σεβασμό και τιμή ως έκφραση αγάπης προς το κεκοιμημένο μέλος Της και ως εκδήλωση πίστεως στην κοινή πάντων ανάσταση.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Κατόπιν τούτου, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος απεφάσισε να ενημερώσει, στο πλαίσιο της αγρύπνου ποιμαντικής φροντίδος Της, το ευσεβές Αυτής πλήρωμα, κληρικούς και λαικούς,<b> για τις ακόλουθες κανονικές συνέπειες της αποτεφρώσεως του σώματος:</b><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><br /></b></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">-Η αποτέφρωση του σώματος δεν είναι σύμφωνη προς την πράξη και παράδοση της Εκκλησίας για θεολογικούς, κανονικούς και ανθρωπολογικούς λόγους.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">-Προς αποφυγήν οιασδήποτε θεολογικής, κανονικής και ανθρωπολογικής εκτροπής, απαραίτητος είναι ο σεβασμός των θρησκευτικών πεποιθήσεων και η διακρίβωση της οικείας βουλήσεως του κεκοιμημένου και όχι η βούληση ή η δήλωση των οικείων του. <o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">-Εκείνος ο οποίος αποδεδειγμέν</span><span style="font-family: 'Palatino Linotype', serif; font-size: 13pt; line-height: 115%;">ως οικειοθελώς εδήλωσε την επιθυμία περί καύσεως του σώματός του, δηλώνει την αυτονόμησή του και ως εκ τούτου</span><b style="font-family: 'Palatino Linotype', serif; font-size: 13pt; line-height: 115%;"> δεν τελείται Νεκρώσιμος Ακολουθία και Ιερό Μνημόσυνο υπέρ αυτού. </b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b style="font-family: 'Palatino Linotype', serif; font-size: 13pt; line-height: 115%;"><br /></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Παρά ταύτα, επαφίεται στην ποιμαντική σύνεση και την διακριτική ευχέρεια του οικείου Μητροπολίτου η τέλεση απλώς Τρισαγίου.</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> Επί δε τούτοις, κατασπαζόμενοι την υμετέραν Σεβασμιότητα εν Κυρίω, διατελούμεν μετ' αγάπης.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> † Ο Αθηνών Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος<br /> † Ο Σταγών και Μετεώρων Σεραφείμ<br /> † Ο Περιστερίου Χρυσόστομος<br /> † Ο Κεφαλληνίας Σπυρίδων<br /> † Ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος<br /> † Ο Τρίκκης και Σταγών Αλέξιος<br /> † Ο Καρπενησίου Νικόλαος<br /> † Ο Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου Ιερόθεος<br /> † Ο Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου Δημήτριος<br /> † Ο Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας Παντελεήμων<br /> † Ο Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου Δαμασκηνός<br /> † Ο Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Ανδρέας<br /> † Ο Ξάνθης και Περιθεωρίου Παντελεήμων<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> Ο Αρχιγραμματεύς<o:p></o:p></span></div> <br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">† Ο Μεθώνης Κλήμης<o:p></o:p></span></div> </div>

Εγκύκλιος ΔΙΣ για καύση νεκρών: Δε θα τελείται νεκρώσιμος ακολουθία

"Η Εκκλησία δεν δέχεται για τα μέλη Της την αποτέφρωση του σώματος, διότι τούτο είναι ναός του Αγίου Πνεύματος"  αναφέρει μετα...

Διαβάστε περισσότερα »

Αστυνομικοί εισέβαλαν στο κονάκι της Μονής Εσφιγμένου-Κρατούν μοναχό (ΒΙΝΤΕΟ)

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <img src="http://www.agioritikovima.gr/media/k2/items/cache/45b987304f2b5cdbd55b836bb5eacf6e_XL.jpg" /><br /> <br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Αστυνομικοί εισέβαλαν νωρίς το πρωι στο κονάκι της μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους </span></b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">που βρίσκεται<b>στο κέντρο της Θεσσαλονίκης,</b> στην οδό Βενιζέλου.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Οι αστυνομικοί συνοδεία δικαστικών επιμελητών γύρω στις 07.00 ζήτησαν από τους ζηλωτές μοναχούς να εκκενώσουν το κονάκι, με <b>βάσει δικαστικού εγγράφου που είχε εκδοθεί πριν από μερικές ημέρες</b> και με το οποία διατάσσεται το διαμέρισμα να δοθεί στη νέα αδελφότητα που ζει στις Καρυές του Αγίου Όρους.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Οι ζηλωτές μοναχοί αρνήθηκαν να παραδώσουν το κονάκι, τονίζοντας πως δεν ανήκει στη νέα αδελφότητα, αλλά στο μοναστήρι. </span></b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Κατήγγειλαν επίσης ότι διώκονται. Για να εκκενωθεί το κονάκι οργανώθηκε επιχείρηση της αστυνομίας που τώρα βρίσκεται σε εξέλιξη.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, στο κονάκι βρισκόταν έξι άτομα την ώρα της επέμβαση. Ένας μοναχός και πέντε λαϊκοί. Ο μοναχός προς το παρόν κρατείται. Όπως πληροφορείται το thesrtival.gr στο σημείο σπεύδουν για να διαμαρτυρηθούν φίλοι της μονής Εσφιγμένου.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><i><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Οι αστυνομικοί μεταφέρουν με όχημα της Ασφάλειας τον μοναχό από το κονάκι της Εσφιγμένου</span></i></b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> <br /> <br /> Πριν από λίγα λεπτά οι αστυνομικοί επιβίβασαν σε όχημα της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης τον μοναχό που μαζί με άλλα πέντα άτομα βρισκόταν στο κονάκι της μονής Εσφιγμένου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης την ώρα που εισέβαλλαν αστυνομικοί.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Ο μοναχός αναμένεται να οδηγηθεί στο Αστυνομικό Μέγαρο, ενώ φίλοι του μοναστηριού συγκεντρώνονται για να διαμαρτυρηθούν και να δηλώσουν την συμπαράστασή τους προς τους μοναχούς της Εσφιγμένου.<o:p></o:p></span><br /> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> </div> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="400" src="//www.youtube.com/embed/6q2SB2BOcDo" width="700"></iframe></div>

Αστυνομικοί εισέβαλαν στο κονάκι της Μονής Εσφιγμένου-Κρατούν μοναχό (ΒΙΝΤΕΟ)

Αστυνομικοί εισέβαλαν νωρίς το πρωι στο κονάκι της μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους  που βρίσκεται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης,  στην οδό Β...

Διαβάστε περισσότερα »

Εκοιμήθη ο Γέρων Γαλακτίων ο Σιμωνοπετρίτης

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <img alt="galaktiwn2" height="620" src="http://pemptousia-2.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2014/10/galaktiwn2.jpg" style="text-align: left;" width="640" /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><br /></b></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b>Εχθές το βράδυ, την ώρα που ελάμβανε χώρα το γεύμα μετά συνέδριο για την Νέα Γραφή της Βυζαντινής μουσικής στη Θεσσαλονίκη μάς ήρθε η είδηση: «Κοιμήθηκε ο παππούς ο Γαλακτίων…». </b>Η αίθουσα ήταν γεμάτη από αγιορείτες και φιλαγιορείτες. Καταλάβαινε κάποιος εύκολα ότι για κάποια λεπτά όλοι χαμηλόφωνα συζητούσαν για το γεγονός αυτό. Την σοβαρότητα στα πρόσωπα την διαδεχόταν αμέσως σχεδόν ένα χαμόγελο, λες και όλοι προσπαθούσαν να μιμηθούν το χαμόγελο του γέρο – Γαλακτίωνα, του «παππού», όπως τον αποκαλούσαμε όλοι όσοι τον γνωρίσαμε από κοντά και ζήσαμε στιγμές μαζί του.</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Καταγόταν από το Δενδροχώρι Τρικάλων, έγγαμος και πατήρ πέντε τέκνων εκ των οποίων τα δύο έγιναν μοναχοί, η Γερόντισσα Νικοδήμη, Ηγουμένη του Ιερού Κοινοβίου Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στην Ορμύλια της Χαλκιδικής και ο π. Αθανάσιος Σιμωνοπετρίτης, ιερομόναχος και Υμνογράφος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. Ο Γέρων Γαλακτίων εκάρη και ο ίδιος Μοναχός στην Σιμωνόπετρα, από τον τότε Ηγούμενο Γέροντα Αιμιλιανό, χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος και κατόπιν διετέλεσε ηγούμενος στην Ιερά Μονή του Κωνσταμονίτου, από όπου αργότερα παραιτήθηκε και επέστρεψε στην Μονή της μετανοίας του έως την κοίμησή του εχθές.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Τέτοιες ώρες σπουδαίες και μεγάλες για κάθε ψυχή, τις ώρες της Εξόδου και της συνάντησης με τον κτίστη, εμείς οι «περιλειπόμενοι» απορφανιζόμαστε από το πρόσωπο των κεκοιμημένων με μία θλίψη ανθρώπινη. Η καρδιά μας όμως που μένει συνεχώς μαζί τους βοά εν ησυχία, γεμίζει από την παρουσία τους, ζωντανεύει εικόνες και μνήμες που χαράχτηκαν ανεξίτηλα μέσα της και χάραξαν τους δρόμους μιας ολόκληρης ζωής.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Μετά από μία κουρά μοναχού, πριν από πολλά χρόνια, κατά την ομιλία στην τράπεζα ο Γέρων Αιμιλιανός ήταν από τις ελάχιστες φορές που αναφέρθηκε σε κάποιο πρόσωπο επαινώντας το, χωρίς να το κατονομάσει. Είπε: «Αυτός ο άνθρωπος είναι το χαμόγελο όλων μας. Όταν δεν τον βλέπουμε εις τον Ναό, όλοι τον αναζητούμε και αναρωτιόμαστε πότε θα έρθει. Είναι ο πιο αγαπητός και ο πιο χρήσιμος άνθρωπος της Μονής μας…». Μειδιώντας όλοι όσοι ήμασταν εκεί αμέσως καταλάβαμε σε ποιον αναφερόταν. Δεν υπάρχει επισκέπτης-προσκυνητής της Σιμωνόπετρας που να μην άκουσε τον π. Γαλακτίωνα να διαβάζει τον Προοιμιακό ή τον Εξάψαλμο, να ψέλνει με την χαρακτηριστική γλυκιά του φωνή τα Ευλογητάρια και την «Τιμιωτέρα» ή το «Ερχόμενος ο Κύριος» την Μεγάλη Εβδομάδα. Να έρχεται έως το βαθύ του γήρας πρώτος στις ακολουθίες και να αναχωρεί τελευταίος κοσμώντας τον Ναό με την αρχοντική και γλυκεία συνάμα παρουσία του.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Τα καλάθια τα οποία έπλεκε ο ίδιος με περισσή τέχνη και ορισμένες φορές έδινε ως ευλογία αποκτούν πια ακόμη μεγαλύτερη αξία στις γωνιές των σπιτιών μας μαζί με την ευχή του.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Αιωνία η μνήμη του Γέροντος Γαλακτίωνος του Σιμωνονοπετρίτου<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Την ευχή του να έχουμε<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Καλόν Παράδεισο Παππού!<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: 'Palatino Linotype', serif; font-size: 17px; line-height: 19.9333343505859px;"><b><span style="color: red;">Νικόλαος Κόϊος,</span> Διευθυντής Σύνταξης Πεμπτουσίας</b></span></div> </div>

Εκοιμήθη ο Γέρων Γαλακτίων ο Σιμωνοπετρίτης

Εχθές το βράδυ, την ώρα που ελάμβανε χώρα το γεύμα μετά συνέδριο για την Νέα Γραφή της Βυζαντινής μουσικής στη Θεσσαλονίκη μάς ήρθε η ...

Διαβάστε περισσότερα »

Οι ψυχές που αγαπούν τον Θεό όσο προκόβουν στην αρετή, τόσο πιο λαίμαργες νιώθουν για τα θεία.

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> imverias.blogspot.gr<br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiglfqx0cxsLWFVC6Hrw9ldaB6WEdJfth7nJX_7DuiMNq8PcnP5Bkg0jR_CQgC8rCeL9ocvGj0sdvkkkJkz6uKe2nxdB_8QPrSJGxTGiAqg9hnbQCtkWL4KKpq2K1oskU6NwKgrg1v0xUR5/s1600/461_900.jpg" style="text-align: left;" /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><i><span style="color: red;"><br /></span></i></b></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><i><span style="color: red;">Οἱ ψυχὲς ποὺ ἀγαποῦν τὸν Θεὸ καὶ τὴν ἀλήθεια, δὲν ὑποφέρουν οὔτε τὴν παραμικρὴ ἐλάττωση τοῦ ἔρωτά τους πρὸς τὸν Κύριο. Ἀλλὰ καρφωμένες ὁλοκληρωτικὰ στὸ σταυρό Του αἰσθάνονται μέσα τους τὴν Πνευματικὴ προκοπή. </span></i></b><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Πληγωμένες λοιπὸν ἀπὸ τὸν πόθο Του, κι ἄν ἀκόμη ἀξιωθοῦν Θεία μυστήρια καὶ μετάσχουν εὐφροσύνης καὶ Χάριτος, δὲν ἔχουν πεποίθηση στὸν ἑαυτό τους, οὔτε νομίζουν ὅτι εἶναι τίποτε. Ἀλλὰ ὅσο ἀξιώνονται πνευματικὰ χαρίσματα τόσο ἐπιζητοῦν τὰ οὐράνια. Καὶ ὅσο περισσότερη προκοπὴ αἰσθάνονται, τόσο πιὸ λαίμαργες γίνονται γιὰ τὰ θεῖα. <o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Καὶ ἐνῶ εἶναι πνευματικὰ πλούσιες, κάνουν σὰν νὰ εἶναι φτωχές. «Ὅσοι μὲ τρῶνε θὰ πεινάσουν κι' ἄλλο, καὶ ὅσοι μὲ πίνουν θὰ διψάσουν κι' ἄλλο», λέει ἡ Θεία Γραφή.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Αὐτοῦ τοῦ εἴδους οἱ ψυχὲς ἀξιώνονται νὰ λάβουν τὴν τέλεια ἐλευθερία ἀπὸ τὰ πάθη καὶ ν' ἀποκομίσουν τὴν ἔλλαμψη καὶ τὴν κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μὲ τὴν πληρότητα τῆς Χάρης. Ὅσες ὅμως εἶναι ὀκνηρές καὶ ἀποφεύγουν τοὺς κόπους καὶ δὲν ἐπιζητοῦν τὸν ἁγιασμὸ τῆς καρδιᾶς ἀπὸ αὐτὴ ἐδῶ τὴ ζωή, ὄχι ἐν μέρει, ἀλλὰ ὁλοκληρωτικά. Αὐτὲς ἄς μὴ ἐλπίζουν νὰ κοινωνήσουν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ ν' ἀπαλλαγοῦν ἀπὸ τὰ πάθη τῆς κακίας• αὐτὲς κι' ἄν ἀξιωθοῦν τὴ Θεία Χάρη, ἐπειδὴ ξεγελιοῦνται ἀπὸ τὴν κακία, ἀφήνουν κάθε πνευματικὴ φροντίδα, διότι ἀπολαμβάνουν ὀλίγη πνευματικὴ γλυκύτητα. <o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Ἔτσι οἱ ψυχὲς αὐτὲς εἶναι εὔκολο νὰ πέσουν σὲ ἔπαρση, διότι δὲν ἀγωνίζονται νὰ φτάσουν τὴν τέλεια ἀπάθεια. <o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Καὶ καθὼς ἀρκοῦνται στὴ λίγη αὐτὴ ἐνίσχυση τῆς Χάρης καὶ προκόβουν ὄχι στὴν ταπείνωση, ἀλλὰ στὴν ἔπαρση, ἀπογυμνώνονται κάποτε κι' ἀπὸ τὸ χάρισμα ποὺ ἔλαβαν. Γιατὶ ἡ ψυχή, ποὺ ἀγαπάει ἀληθινὰ τὸν Θεό, κι' ἄν ἀκόμη μυριάδες ἀρετὲς κατορθώσει, ἔχει τέτοια μετριοφροσύνη, σὰν νὰ μήν ἔχει ἀρχίσει ἀκόμη νὰ ζεῖ κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ νοιώθει ἀπληστία καὶ ἔρωτα γιὰ τὴ Θεία ἀγάπη ποὺ ἐμπνέει ὁ Δεσπότης Χριστός.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Στὰ πνευματικὰ αὐτὰ μέτρα οὔτε μονομιᾶς οὔτε εὔκολα μπορεῖ νὰ φτάσει κανείς, ἀλλὰ ἀφοῦ προηγηθοῦν πολλοὶ κόποι καὶ ἀγῶνες καὶ περάσουν χρόνια μὲ δοκιμασίες καὶ ποικίλους πειρασμούς, μέχρι τὸ τέλειο μέτρο τῆς ἀπάθειας.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Ἔτσι, ἀφοῦ δοκιμασθεῖ μὲ πόνους καὶ κόπους καὶ ὑποφέρει μὲ γενναιοψυχία ὅλους τοὺς πειρασμούς ποὺ προξενεῖ ἡ κακία, ἀξιώνεται νὰ λάβει τὶς μεγάλες τιμές καὶ τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ τὸν Θεϊκὸ πλοῦτο. Ἔπειτα γίνεται καὶ κληρονόμος τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"> Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος<o:p></o:p></span></div> </div>

Οι ψυχές που αγαπούν τον Θεό όσο προκόβουν στην αρετή, τόσο πιο λαίμαργες νιώθουν για τα θεία.

imverias.blogspot.gr Οἱ ψυχὲς ποὺ ἀγαποῦν τὸν Θεὸ καὶ τὴν ἀλήθεια, δὲν ὑποφέρουν οὔτε τὴν παραμικρὴ ἐλάττωση τοῦ ἔρωτά τους πρὸς τὸν ...

Διαβάστε περισσότερα »

Η έξοδος από ένα πάθος πρέπει να μας βρίσκει ταπεινούς.

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> imverias.blogspot.gr<br /> <img height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhamngFUy-lSNltmBQS5fg0rhD535dSvDRvHFTPUrOl_cnbMOTev8jr7mvOvCu7fODTvKEINgwehwU1hHs_Q-wjgJ9hds9Atd7ZsRR3wpQvTPlEZsanWvr9P1NcJBc1rrz1YGk1jl_a882c/s640/0000af6f.jpg" width="640" /><br /> <br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <div class="MsoNormal"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-weight: bold;"><b><i><span style="color: red;">Νίκησες ένα πάθος και νιώθεις δυνατός, ισχυρός, βέβαιος, άτρωτος και υπέροχος; Κατακρίνεις και υποτιμάς τους αδυνάτους; Άστο δεν σε βοήθησε ο Θεός. Ο "διάβολος" το έκανε.</span></i></b><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal"> <br /></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-weight: bold;">Όταν ο Θεός μας βοηθάει να βγούμε από ένα πάθος, η έξοδος από αυτό μας βρίσκει ταπεινούς, γλυκούς, ήρεμους, ήσυχους, αγαπητικούς προς τους άλλους, δίχως κατάκριση και έπαρση, μαλακωμένους και κυρίως ευσπλαχνικούς με όλους.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-weight: bold;">Δεν τα νιώθεις όλα αυτά; τότε καλύτερα σε συνέφερε το πάθος παρά η «αρετή» σου.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal"> <br /></div> <br /> <div class="MsoNormal"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-weight: bold;">π.Λίβυος<o:p></o:p></span></div> </div> </div>

Η έξοδος από ένα πάθος πρέπει να μας βρίσκει ταπεινούς.

imverias.blogspot.gr Νίκησες ένα πάθος και νιώθεις δυνατός, ισχυρός, βέβαιος, άτρωτος και υπέροχος; Κατακρίνεις και υποτιμάς τους αδυν...

Διαβάστε περισσότερα »

Παλαιά Διαθήκη: Β Βασιλέων ή Δ Βασιλειών (Ακουστικό)

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhp4j7UEzRlG1a2Da_53_V4vyTksRnSQurr3Q-IHPEeL-NlYtqefNif_FiwNLNLDdfX4L6YJHkPT9DTK7jvvN7L_E6JJFg2R8e-56gUdTTPcPTqlScNc_AA77aEYtYbcn-sHDVusgiNF4bo/s1600/ky8kykyukykuy.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhp4j7UEzRlG1a2Da_53_V4vyTksRnSQurr3Q-IHPEeL-NlYtqefNif_FiwNLNLDdfX4L6YJHkPT9DTK7jvvN7L_E6JJFg2R8e-56gUdTTPcPTqlScNc_AA77aEYtYbcn-sHDVusgiNF4bo/s1600/ky8kykyukykuy.png" width="640" /></a></div> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><i><span style="color: red;"><br /></span></i></b></span><b style="font-family: 'Palatino Linotype', serif; font-size: 13pt; line-height: 115%;"><i><span style="color: red;">Το Δ' Βασιλειών (ή Β' Βασιλέων όπως λέγεται στην εβραϊκή βίβλο) είναι ένα από</span></i></b><br /> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><i><span style="color: red;"> τα βιβλία του κανόνα της Παλαιάς Διαθήκης. Κατατάσσεται στα λεγόμενα «Ιστορικά Βιβλία» της Παλαιάς Διαθήκης, ενώ στην Εβραϊκή Βίβλο στην ομάδα «Προγενέστεροι Προφήτες».</span></i></b><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b>Εισαγωγικά</b></span><span lang="EN-US" style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Στο πρώτο μέρος του βιβλίου Δ' Βασιλειών, ολοκληρώνεται ο κύκλος των σχετικών με τη δράση του προφήτη Ηλία αφηγήσεων και ακολουθεί ένας δεύτερος κύκλος με επεισόδια από τη ζωή του προφήτη Ελισαίου, στο πλαίσιο των οποίων συνεχίζεται και η έκθεση της ιστορίας των δύο βασιλείων. Το βιβλίο ακολουθεί τη χρονολογική σειρά της διαδοχής στη διακυβέρνηση μέχρι την οριστική κατάλυση αμφοτέρων και τον τερματισμό ταυτόχρονα του μοναρχικού πολιτεύματος στο αρχαίο Ισραήλ.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Και σε αυτό, όπως και στο Γ' βιβλίο, παρουσιάζεται η από μέρους των αρχόντων των δυο ανεξαρτήτων ισραηλιτικών βασιλείων αρνητική στάση απέναντι στον Γιαχβέ και τη λατρεία του, γεγονός που επιφυλάσσει δεινά για το λαό τους. Παρ' όλ' αυτά, ο Θεός παραμένει ανεκτικός αναμένοντας μετάνοια. Εντωμεταξύ, οι αληθινοί προφήτες και όχι οι ψευδοπροφήτες είναι οι γνήσιοι εκφραστές μονοθεϊσμού και επικρίνουν με παρρησία όσους έπραξαν «το πονηρόν εν οφθαλμοίς Κυρίου» εξαγγέλλοντας την τιμωρία του αποστάτη λαού τους από τον Γιαχβέ. Η αμαρτία του Ισραήλ προέρχεται κυρίως από την αδυναμία του να ακούσει τους προφήτες.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Στον αρχαίο εβραϊκό κανόνα της Παλαιάς Διαθήκης, τα βιβλία Γ' Βασιλειών και Δ' Βασιλειών αποτελούσαν ενιαίο έργο, το οποίο οι Ο' μεταφραστές για λόγους μάλλον πρακτικούς το διχοτόμησαν.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b>Συγγραφέας, τόπος, χρόνος</b><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Ο συγγραφέας των βιβλίων Γ' και Δ' Βασιλειώνδεν αναγράφεται σε αυτά (ούτε άλλωστε στα Α' και Β' Βασιλειών). Ιουδαϊκή, Ταλμουδική παράδοση, διασώζει ότι τα βιβλία Γ' και Δ' Βασιλειών γράφτηκαν από τον προφήτη Ιερεμία γεγονός που αποδέχονται και κάποιοι νεώτεροι ερευνητές. Άλλοι τα απέδωσαν σε πρόσωπο που βρισκόταν κοντά στον Ιερεμία και άλλοι στον Έσδρα. Σύμφωνα με τον καθ. Παν. Μπρατσιώτη «συμπιλητικός χαρακτήρ του ιστορικού τούτου έργου τυγχάνει ενταύθα προφανής»[1]. Τα βιβλία Γ' και Δ' Βασίλειων αποκτούν τη σημερινή τους μορφή πιθανόν κατά τη διάρκεια της βαβυλώνιας αιχμαλωσίας (586-538 π.Χ.)[2].<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b>Διάγραμμα περιεχομένου</b><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Το περιεχόμενο του βιβλίου αποτ</span><span style="font-family: 'Palatino Linotype', serif; font-size: 13pt; line-height: 115%;">ελείται από 25 κεφάλαια: (Γ' Βασ. 12 - Δ' Βασ. 17: η ιστορία των δύο βασιλείων)</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">κεφ. 1-9: Οι διηγήσεις για τον Ηλία και τον Ελισαίο.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">κεφ. 4-6,23: Τα θαύματα του Ελισαίου.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">κεφ. 10-17: Από τον Ιού έως την πτώση του βορείου βασιλείου.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">(Δ' Βασ. 18 - Δ' Βασ. 25: η ιστορία του βασιλείου του Ιούδα)<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">κεφ. 18-20: Ο βασιλιάς Εζεκίας.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">κεφ. 21: Μανασσής και Αμών.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">κεφ. 22-23: Ο βασιλιάς Ιωσίας.<o:p></o:p></span></div> <span style="font-family: 'Palatino Linotype', serif; font-size: 13pt; line-height: 115%; text-align: justify;">κεφ. 23-25: Τελευταίοι βασιλείς του Ιούδα.</span><br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> </div> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="400" src="//www.youtube.com/embed/9fQAqwhE6M4?list=UUVzGtS6iPeTMBJFXMonwNGw" width="700"></iframe></div>

Παλαιά Διαθήκη: Β Βασιλέων ή Δ Βασιλειών (Ακουστικό)

Το Δ' Βασιλειών (ή Β' Βασιλέων όπως λέγεται στην εβραϊκή βίβλο) είναι ένα από  τα βιβλία του κανόνα της Παλαιάς Διαθήκης. Κατα...

Διαβάστε περισσότερα »

Καταφυγή και προστασία στην Παναγία

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQ783blCYpudmTIV77vYftwFQF7d5JX2fxjun8hy63GY96vK0AWULF58smHvUHmRI7Dx7uG49dKkOQu_85BKLyq-giW4iOe7qGGsC3cYWitxxAyGXSslO_fGkwJcSRc1FW69KV94zlPFAj/s1600/Panagia-Paramythia-me-argiro-kalima.jpg" /><br /> <br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><span style="color: red;">Μερικές φορές η ψυχή μου κρύβει μέσα της πολλή αγάπη και θέλω να την στείλω και δεν γνωρίζω που να την στείλω. Και τότε την απευθύνω εις την Μανούλα μου, την Παναγία και την παρακαλώ αυτή να παρηγορήσει όποιον υποφέρει και βασανίζεται, όποιον τον πικραίνουν οι αυταρχικοί χαρακτήρες, όποιον φλέγουν τα πάθη.</span></b></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> Η αγάπη προς την Παναγία μας είναι κάτι το πολύ τρυφερό και άγιο. Δεν μπορείς να σκεφθείς την Παναγία μας και να μη πλημμυρίσεις από συναισθήματα ιερά και άγια.</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> Η αγάπη προς την Παναγία μας διαπορθμεύει την ψυχή μας εις τον μέλλοντα αιώνα, δεν είναι εκ του κόσμου τούτου. Είναι κάτι που δεν εκφράζεται, αλλά σε κάνει να σκιρτάς από χαρά προς αυτή που είναι η κιβωτός της σωτηρίας και ταμείον των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος.<br /> <br /><b> Την πάσαν ελπίδα μου, εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξον με υπό την σκέπην σου.</b><o:p></o:p></span></div> </div>

Καταφυγή και προστασία στην Παναγία

Μερικές φορές η ψυχή μου κρύβει μέσα της πολλή αγάπη και θέλω να την στείλω και δεν γνωρίζω που να την στείλω. Και τότε την απευθύνω εις...

Διαβάστε περισσότερα »

Αγιορείτικες αναμνήσεις

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <img alt="Πηγή: wikicommons.org" height="480" src="http://pemptousia-2.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2014/10/Mt-Athosanamn2.jpg" width="640" /><br /> <br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><span style="color: red;"><br /></span></b></span></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Νικόλαος Γιαννουλης Βερβεριδης – τ. Επ. Καθηγητής Α.Τ.Ε.Ι.Θ.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><span style="color: red;"><br /></span></b></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><span style="color: red;">Ευλογείτε πατέρα Ησαΐα!</span></b><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Ω τον κ. καθηγητή! ελάτε, περάστε!<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">          Έτσι λοιπόν αφού προσκυνήσαμε στο ταπεινό ναϊδριο, με τους τρείς Ρουμάνους που συνόδευα, και ψάλαμε “η Παρθένος σήμερον του Υπερούσιον Λόγον και η γη το σπήλαιον.. ” έμεινα με τον πατέρα Ησαΐα να θυμηθούμε την τελευταία ευλογία από τον γέροντα, αρχές Ιουνίου του 1993!<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">          Τον προηγούμενο μήνα εκείνης της χρονιάς, διακονούσαμε στο ναό του Πρωτάτου μια μεγάλη αποστολή του Ομίλου Φίλων Αγίου Όρους με πρόεδρο τον Δημ. Μουρελάτο (ταξ.εα).<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Θέλω έναν αλαφρυό… ν’ ανέβει τη σκάλα!.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">          Φωνάζει ο εκκλησιάρχης του Ι. Ναού πατ. Βαρλαάμ. Ανέβηκα λοιπόν ο .. αλαφρυός για να λύνω ένα-ένα τα μέρη του μεγάλου κεντρικού πολυέλαιου, τα έδινα στον πρόεδρο κι από εκεί αλυσίδα, έφταναν στα συνεργεία γυαλισμού με μπράσο και φανέλες, για να επιστρέψουν πάλι με την ίδια σειρά στη θέση τους. Όταν ο πολυέλαιος ήταν καταγυάλιστος και αστραφτερός, ο κ. Μουρελάτος σήμανε… προσκλητήριο για άμεση αναχώρηση στον επόμενο σταθμό της αποστολής που ήταν το κονάκι του γέροντα Παϊσιου!<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Φεύγετε κιόλας;<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Διαμαρτύρεται ο πατ. Βαρλαάμ.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Κοντεύει η πανήγυρις του “Άξιον Εστίν” (11 Ιουνίου) και όλα τα μανουάλια και ο “χορός” είναι ακόμη αγυάλιστα!<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Πατέρα Βαρλαάμ (πήρα τον λόγο) αν δεν είναι πολύ αργά, σε δύο εβδομάδες, θα μπορούσαμε να οργανώσουμε μια μικρή ομάδα φοιτητών, γιατί αυτές τις μέρες έχουμε εξετάσεις, και να μας φιλοξενήσετε ώστε μια ολόκληρη μέρα να σας βοηθήσουμε σε ότι χρειάζεστε!<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Να πάρεις και το γυιό μου τον Μιχάλη.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">          Παρεμβαίνει  ο Αντ/δρος Δημ. Μακρίδης (αντιστρ/γος ε.α) και βλέποντας να σηκώνω με απορία τους ώμους, γιατί ο Μιχαλάκης είχε φήμη-ατίθασου νέου, συμπλήρωσε:<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Έ, εσάς κ. καθηγητά σας σέβεται και θα είναι υπάκουος..<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">          Εκείνη την ώρα ο 19 χρονος Μιχάλης, που δεν τα είχε καταφέρει δύο χρόνια με τις πανελλήνιες να περάσει στη Σχολή Ευελπίδων, όνειρο της μητέρας του αλλά όχι και του ίδιου, βλέπω να πλησιάζει τον κ. Μουρελάτο… Υποκρινόμενος πως δεν τον είχα δει παραπονιέμαι:<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Κε Πρόεδρε, μόλις, υποσχέθηκα στον πατ. Βαρλαάμ να φέρω μια ομάδα φοιτητών σε δύο εβδομάδες, να βοηθήσουμε στα διακονήματα του Πρωτάτου για το “ Άξιον Εστί ”. Αλλά, (κλείνοντάς του με νόημα το μάτι) φοβάμαι ότι θα χάσω κανένα στο λαβύρινθο των μονοπατιών, έτσι που δεν έχουν ξανάρθει στο Όρος… Μήπως, στο ΔΣ της άλλης εβδομάδος να βάλετε θέμα για έναν εθελοντή ως οδηγό για βοήθεια;<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">          Ο Μιχάλης, χτυπάει τότε ελαφρά με τον αγκώνα τον κ. Μουρελάτο, κι εκείνος, απευθυνόμενος σ’ εμένα:<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Να κ. Καθηγητά, πάρε τον Μιχαλάκη για να πάτε μετά και στα κονάκια του γέροντα Παϊσιου και του γέροντα Μάξιμου, και όπου αλλού θα έχει το πρόγραμμα σας!<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">          Έτσι λοιπόν, με τον ..“ατίθασο” Μιχαλάκη για οδηγό ετοιμάστηκε μια αποστολή από δέκα τελικά φοιτητές του τμήματος Λογιστικής, του Αλεξάνδρειου ΤΕΙ Θεσ/νίκης όπου δίδασκα, δύο συναδέρφους από άλλα τμήματα της Σχολής Διοίκησης και Οικονομίας που ζήτησαν να μας συνοδεύσουν και με την ταπεινότητα μου 14.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Καταχάρηκε βέβαια ο πατ. Βαρλαάμ, αν και δυσκολεύτηκε στο θέμα της φιλοξενίας τόσων προσκυνητών στο σπίτι του, ένα νοικοκυρεμένο διώροφο επάνω στη χαμηλή πλαγιά, δίπλα στο μονοπάτι που οδηγεί στη Μονή Κουτλουμουσίου, η Μονή που έχει ως εφέστια  εικόνα αυτή της “Φοβεράς Προστασίας”.. Αν όμως περνούσε κανείς σήμερα, θα έβλεπε πως το μεγάλο πέτρινο τείχος που έχτισε στην πλαγιά με έξοδα του ο παλιός εκκλησιάρχης του Πρωτάτου, πατ. Βαρλαάμ, δεν κατάφερε να προστατέψει την πλαγιά από μια φοβερή κατολίσθηση (σαν αυτή των κοινωνικών αξιών..) και το όμορφο εκείνο σπιτάκι μοιάζει κάπως μετέωρο..(όπως και τα ιδανικά και τα όνειρα των παιδιών μας..).<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Μόλις έγινε γνωστή η αποστολή που ετοιμάζαμε ήρθε μια φοιτήτρια διακριτικά στο γραφείο μου μ’ ένα μεγάλο δέμα.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Έχουμε βιοτεχνία με φανέλες και σας έφερα πλάτες για τα μανουάλια και τα καντήλια που άκουσα πως θα πάτε με τα παιδιά, να γυαλίσετε στο Πρωτάτο του Αγίου Όρους!<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">          Να είναι ευλογημένο εκείνο το ταπεινό κορίτσι με την οικογένειά του, που ούτε τα ονόματά τους δεν πρόλαβα να ρωτήσω, να τα δώσω να μνημονεύονται, στο πανηγύρι. Δεν ήθελε προφανώς να φανεί ότι το έκανε για καλύτερο βαθμό στην Φορολογική Λογιστική και την Ελεγκτική που δίδασκα, όπως δυστυχώς επιχειρούσε με κάθε μέσο.. μεγάλος αριθμός των συνήθως απόντων, για να εξασφαλίσει βαθμό με την μεσολάβηση “παραγόντων”.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">          Κι όταν τους έκλεινα την πόρτα ή το τηλέφωνο, σκαρφίζονταν αιφνιδίως αιτήματα δήθεν παραπονούμενων πως τους αφαιρούσα τις κόλλες στις εξετάσεις και δεν τους άφηνα να γράψουν (δηλ. να…. αντιγράψουν).<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Αυτοί θα μας κυβερνήσουν αύριο,.. επέμενε κάποτε ένας από αυτούς της “εξουσίας” – δεν πρέπει να τους βάλεις ένα άριστα;<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Μα ούτε ήρθαν ποτέ να γράψουν. Αντέτεινα δειλά, στο απότομο και υβριστικό ύφος εκείνου του τόσο απαιτητικού “παράγοντα”. Κι αυτοί που έχουν έρθει, από τα ονόματα που μου λέτε, άφησαν λευκή κόλλα. Πως θα πάρουν άριστα, όταν εσείς κόβετε άλλους, που προφανώς δεν σας ψηφίζουν, για μισή μονάδα μόνο;<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">          Φυσικά όχι άριστα, ούτε τη βάση του πέντε δεν ήταν δυνατόν να βάλω έτσι, χωρίς να το αξίζουν ακόμη και μετά την… απειλή υπηρεσιακού “στελέχους” της Σχολής.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Πέρασέ τους γιατί… θα σε δείρουνε πολύ άσχημα! (πέφτοντας έτσι συνεχώς σε.. δυσμένεια και μανία καταδίωξης από τους… φύλακες του καθήκοντος!).<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">           Κι όμως πόσες χιλιάδες δεν έχουν πάρει έτσι “πτυχίο”, με τέτοιες παρεμβάσεις σε ασυνείδητους “δημόσιους λειτουργούς” και στη συνέχεια κατέλαβαν δημόσιες θέσεις, με αποτέλεσμα να καταντήσουν τη χώρα περίγελο, ακόμη και εκείνων των ξένων που δημιούργησαν τις αιτίες για χρέη δισεκατομμυρίων!..<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">          Ας επανέλθουμε όμως στην αποστολή μας. Φτάνοντας την πρώτη μέρα, Παρασκευή 10 Ιουνίου στις Καρυές, γύρω στις 13:00 κατευθυνθήκαμε με τα μικρά 12θέσια λεωφορειάκια  -ταξί- στη Μεγίστη Λαύρα. Εντυπωσίασε η λεπτομερής ξενάγηση του πατ. Νικηφόρου στη μεγάλη βιβλιοθήκη της Μονής και το Σκευοφυλάκιο, όπως φυσικά και τα “πνευματικά” λόγια του Αρχοντάρη και εξομολόγου πατ. Βασιλείου, που και πέραν του μεσονυχτίου  δέχεται στο μικρό παρεκκλήσιο της Υποδοχής όλους όσους νοιώθουν την ανάγκη της συγχωρητικής ευχής του πνευματικού πριν να κοινωνήσουν των “άχραντων”.<o:p></o:p></span></div> </div>

Αγιορείτικες αναμνήσεις

Νικόλαος Γιαννουλης Βερβεριδης – τ. Επ. Καθηγητής Α.Τ.Ε.Ι.Θ. Ευλογείτε πατέρα Ησαΐα! Ω τον κ. καθηγητή! ελάτε, περάστε!   ...

Διαβάστε περισσότερα »

Η Αγία Απολλωνία προστάτις των οδοντιάτρων

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> pemptousia.gr<br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> <img alt="apolonia7" height="390" src="http://pemptousia-2.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2014/10/apolonia7.jpg" width="640" /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> <b style="font-family: 'Palatino Linotype', serif; font-size: 13pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><i><span style="color: red;"><br /></span></i></b></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> <b style="font-family: 'Palatino Linotype', serif; font-size: 13pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><i><span style="color: red;"><br /></span></i></b></div> <div class="MsoNormal"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Δημήτριος Καββαδίας, Ιερομόναχος<o:p></o:p></span></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> <b style="font-family: 'Palatino Linotype', serif; font-size: 13pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><i><span style="color: red;"><br /></span></i></b></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"> <b style="font-family: 'Palatino Linotype', serif; font-size: 13pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><i><span style="color: red;">Ένας από τους ισχυρότερους πόνους για το ανθρώπινο σώμα είναι ο οδοντόπονος. Και αυτό γιατί το δόντι συνδέεται με τον εγκέφαλο, τον οφθαλμό και το αυτί καθώς και τα νεύρα τους και έτσι κάθε οδοντόπονος φέρνει σε κρίση το κεφάλι και τα πιο ευαίσθητα όργανά του. Κάθε φορά που τα δόντια πονούν και βρίσκεται σε έξαρση και αντίδραση το σώμα, καταλαβαίνουμε καλύτερα πόσο ευάλωτοι και τρωτοί είμαστε.</span></i></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Καθετί που αφορά στην ζωή ενός δοντιού, συνδέεται άμεσα με το πόνο: με πόνο ανατέλλουν τα νεογιλά δόντια, με πόνο πέφτουν και βγαίνουν τα μόνιμα, πόνο δημιουργεί η τερηδόνα, πόνο φέρνει το απόστημα, πόνο συνεπάγεται η εξαγωγή…..</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://pemptousia-2.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2014/10/apolonia5.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="apolonia5" border="0" height="320" src="http://pemptousia-2.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2014/10/apolonia5.jpg" style="text-align: left;" width="232" /></a></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Ο Άγιος Αντίπας υπήρξε ο πρώτος χριστιανός οδοντίατρος ο οποίος μαρτύρησε για την αγάπη του Χριστού περί το 70 μ.Χ. όταν τον έψησαν σε ταυρόσχημο χάλκινο καμίνι στον ονομαστό ναό της Περγάμου που αποκαλείτο «κατοικητήριο του σατανά». Ο μέγας αυτός θεραπευτής των οδόντων, ποίμανε την Εκκλησία της Περγάμου, το δε όνομά του αναφέρεται στην Αποκάλυψη του Ευαγγελιστή Ιωάννη (Κεφ. β’, 12-13). Στο απολυτίκιό του αναφέρεται «ως τάχιστος και μέγας ιατρός, της δεινής οδόντων νόσου» και η μνήμη του τιμάται την 11η Απριλίου. Τέλος στην Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην Πάτμο προσκυνούμε την ευωδιάζουσα κάρα του.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Σήμερα, 30η του μηνός Οκτωβρίου, η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει την μνήμη και μιας ακόμη προστάτιδος των οδόντων της οποίας η μνήμη έρχεται από την Δυτική Εκκλησία καθ’όσον μαρτύρησε κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Πρόκειται για την παρθενομάρτυρα Αγία Απολλωνία από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, την πατρίδα της παρθενομάρτυρος και πανσόφου νύμφης του Χριστού Αικατερίνας γι΄αυτό και είναι συχνές οι απεικονίσεις στην Δυτική Εκκλησία της Παναγίας με το Θείο Βρέφος μεταξύ των δύο Αγίων αυτών.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Η Αγία Απολλωνία ήρθε να καθιερωθεί ως προστάτις των οδοντιάτρων και των οδοντοπαθών πολύ πριν τον Μεσαίωνα, παραμερίζοντας την τιμή των Αγίων Άννης, Σωσάννης και Σιβύλλας που μέχρι τότε τιμούσαν οι χριστιανοί ως ιάτειρες των οδόντων. Το όνομά της σήμερα είναι γνωστό σε όλο τον χριστιανικό κόσμο από την Αμερική μέχρι την Ιαπωνία και τιμάται από όλους τους χριστιανούς οδοντιάτρους ως προστάτιδά τους.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Το όνομα και το μαρτύριό της μας έγιναν γνωστά από την Εκκλησιαστική Ιστορία του Ευσεβίου Καισαρείας όπου εκεί αναφέρεται ότι μαρτύρησε ως χριστιανή με την βίαιη εξαγωγή των δοντιών της αφού πρώτα της είχαν συντρίψει τις γνάθους. Από αυτό αναλογιζόμαστε το πόσο υπέφερε η Αγία αλλά και την μεγάλη παρρησία της στον Χριστό για όσους υποφέρουν από οδοντόπονους και με πίστη επικαλούνται το τίμιο όνομά της.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Διαβάζουμε σχετικά: «Αλλά και την θαυμασιωτάτην τότε Παρθένον πρεσβύτιν Απολλωνίαν διαλαβόντες, τους μεν οδόντας άπαντας, κόπτοντες τας σιαγόνας, εξήλασαν, πυράν δε νήσαντες προ της πόλεως, ζώσαν ηπείλουν κατακαύσαι, εί μη συνεκφωνήσειεν αυτοίς τα της ασεβείας κηρύγματα. Η δε υποπαραιτησαμένη βραχύ και ανεθείσα, συντόνως επεπήδησεν εις το πυρ και καταπέφλεκται». (Απόσπασμα από την επιστολή του Επισκόπου Αλεξανδρείας Διονυσίου προς τον Φάβιο, Επίσκοπο Αντιοχέων. Ελλ. Πατρολογία ΜΙGΝΕ, τ.20, στ. 605-612).<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"> </span><img alt="apolonia4" src="http://pemptousia-2.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2014/10/apolonia4.jpg" style="text-align: left;" /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Το μαρτύριό της τοποθετείται στο έτος 249 μ.Χ. όταν αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο αιμοδιψής διώκτης των Χριστιανών Δέκιος (249-251 μ.Χ.).<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Από το παραπάνω απόσπασμα της επιστολής που έγραψε ο Επίσκοπος Αλεξανδρείας Διονύσιος, φαίνεται εύγλωττα ότι την γνώριζε καλά. Γι’αυτό και την αποκαλεί «θαυμασιωτάτην παρθένον και πρεσβύτιν» γεγονός που μας αποκαλύπτει ότι η Αγία για την οποία ελάχιστα γνωρίζουμε, ήταν καθ’όλα ένα ιερό και αξιοσέβαστο πρόσωπο, τιμώμενο από την εκκλησιαστική κοινότητα και τον Επίσκοπό της. Υπήρξε παρθένος αξιοσέβαστη που διακρινόταν για την φλογερή της πίστη και τον μεγάλο ιεραποστολικό της ζήλο που την έκαναν γνωστή για την χριστιανική δράση της στον στηριγμό και καταρτισμό των Χριστιανών. Η λέξη «πρεσβύτις» δεν φανερώνει μόνο το σεβαστό της ηλικίας της αλλά και την ταυτότητά της που σημαίνει ότι ήταν μια από τις Διακόνους της Εκκλησίας με πνευματικά-εκκλησιαστικά καθήκοντα και έντονη κοινωνική δραστηριότητα για τις χήρες, τα ορφανά, τους πτωχούς και ενδεείς. Ήταν λοιπόν γνωστή στον χριστιανικό κύκλο της Αλεξανδρείας για την πίστη και την αγαθοεργία της, στοιχούσα στους λόγους του Αποστόλου Παύλου (Α’ Τιμοθ., γ’, 8-13).<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Ο χώρος της δραστηριότητός της ήταν η πολυπολιτισμική πόλη της Αλεξανδρείας στην οποία κατοικούσαν άνθρωποι ετερόκλητοι και ετερόθρησκοι : Έλληνες, Αιγύπτιοι, Ρωμαίοι, Ασιάτες, Αφρικανοί που λάτρευαν τον Χριστό ή τα είδωλα. Μια τέτοια πολύβοη πόλη είχε κατοίκους διαφόρων τάξεων και καταστάσεων οικονομικών. Οι περισσότεροι είχαν ανάγκη για περίθαλψη, στοργή και συμπαράσταση καθώς και μια διέξοδο στις πνευματικές τους αναζητήσεις.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Την κοινωνική αποστολή κατ’εκείνα τα χρόνια προσέφεραν οι Κοινοβιακοί Παρθενώνες και οι Διακόνισσες της Εκκλησίας. Από τους Κοινοβιακούς Παρθενώνες προήλθαν και οι Αγίες Παρασκευή η Ρωμαία, Φεβρωνία, Αναστασία η Ρωμαία κ.ά. με έργο τους τον ευαγγελισμό του λαού. (Και όλες εκείνες οι μακάριες γυναίκες υπέστησαν την βίαιη εξαγωγή των οδόντων τους και ίσως για να πληγεί έτσι το κέντρο του λόγου και να σταματήσουν την διδαχή). Αυτό ήταν το διακόνημα της Αγίας Απολλωνίας: η παντοειδής συμπαράσταση στο ποίμνιο και όλους τους ανθρώπους, χριστιανούς και μη.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Κατά πληροφορία του Επισκόπου Αλεξανδρείας Διονυσίου στο προοίμιο της επιστολής και προ της αναφοράς στην Αγία Απολλωνία ο διωγμός των χριστιανών της Αλεξάνδρειας ξεκίνησε ένα έτος προ του γενικού διωγμού από ένα μάντη ο οποίος ξεσήκωσε εναντίον των χριστιανών τα πλήθη των εθνικών αναθερμαίνοντας την ειδωλολατρεία και τις τοπικές τους δεισιδαιμονίες.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <a href="http://pemptousia-2.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2014/10/apolonia3.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="apolonia3" border="0" src="http://pemptousia-2.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2014/10/apolonia3.jpg" style="text-align: left;" /></a><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"> </span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Πρώτους απ’όλους συνέλαβαν δύο ηλικιωμένους ευσεβείς Χριστιανούς τους οποίους βασάνισαν ανηλεώς. Στο τέλος τον μεν Μετράν λιθοβόλησαν την δε Κοΐντα θανάτωσαν με ξίφος. Λεηλατούσαν, άρπαζαν, έκαιγαν τις περιουσίες των χριστιανών και τους ίδιους τους βασάνιζαν∙ όλοι υπέμεναν καρτερικά εκτός από έναν που αρνήθηκε την πίστη του, φοβούμενος την ζωή του….<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Την Αγία Απολλωνία την συνέλαβαν και την βασάνισαν. Αφού της συνέτριψαν τις σιαγόνες, με βίαιο τρόπο έκαναν εξαγωγή όλων των δοντιών της. Μετά ανάβοντας μεγάλη φωτιά την απείλησαν να την κάψουν ζωντανή αν δεν απάγγελε μαζί τους «τα της ασεβείας κηρύγματα» και την άρνηση του Χριστού. Αιμόφυρτη και ταλαιπωρημένη καθώς ήταν αρνήθηκε να συμμορφωθεί στην εντολή του αυτοκράτορα∙ ούτε στα είδωλα επρόκειτο να προσευχηθεί ούτε βέβαια και να θυσιάσει. Μπροστά στη φωτιά ζήτησε λίγο χρόνο για να σκεφθεί∙ και φυσικά προτίμησε τον Χριστό παρά την ζωή και την άνεσή της. Έκανε για λίγο ότι παραιτείται από τις θέσεις της και την άφησαν να σκεφθεί. Τότε εκείνη με τόλμη περισσή επήδηξε μόνη της στην φωτιά και κατακάηκε! Έτσι έλαβε τον αθλητικό στέφανο η θαυμασιωτάτη παρθένος και πρεσβύτις Απολλωνία! Η γενναία πράξη της ήταν ένα ηχηρό ράπισμα για τους δημίους της και τους διώκτες του χριστιανισμού…..<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"> Ωστόσο εκείνοι συνέχισαν τις ωμότητες εναντίον των χριστιανών. Ακολούθως συνέλαβαν τον Σεραπίωνα και αφού του έσπασαν τις αρθρώσεις, τον γκρέμισαν από ένα υπερώο. Το ίδιο έγινε και για μεγάλο πλήθος χριστιανών που αρνούνταν να θυσιάσουν. Τον Ιουλιανό που υπέφερε από ποδάγρα μαζί με τον υπηρέτη του, τους μαστίγωσαν κρεμασμένους, τους άλειψαν με ασβέστη και τους κατέκαψαν. Το δήμιο στρατιώτη Βησά που μετανόησε για τις πράξεις του, τον αποκεφάλισαν. Τον Μακάριο από την Λιβύη τον έκαψαν ζωντανό. Οι Επίμαχος και Αλέξανδρος βασανίστηκαν και πέθαναν αφού τους περιέχυσαν με αναμμένο ασβέστη. Η παρθένος Αμμωναρία και η πρεσβύτις Μερκουρία θανατώθηκαν φρικτά. Το ίδιο και οι Αιγύπτιοι Ήρων, Άττηρας, Ισίδωρος και ο ανήλικος Διόσκορος. Ακολούθησε το μαρτύριο του Νεμεσίωνος του Αιγυπτίου καθώς των Άμμωνος, Ζήνωνος, Πτολεμαίου και Ιγγένη που αποκάλυψαν στο δικαστήριο την χριστιανική τους ταυτότητα πάνω στην προσπάθειά τους να πείσουν κάποιον βασανιζόμενο χριστιανό να μην εξομώσει.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"> </span><img alt="apolonia2" height="565" src="http://pemptousia-2.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2014/10/apolonia2.jpg" style="text-align: left;" width="640" /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Η μνήμη της Αγίας Απολλωνίας και των συν αυτή μαρτυρησάντων στον διωγμό της Αλεξάνδρειας επί Δεκίου τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 30 Οκτωβρίου και από την Δυτική στις 9 Φεβρουαρίου. Στην Δυτική Εκκλησία και περισσότερο στην πόλη της Ρώμης σώζονται ναοί, πλατείες, δρόμοι, προσκυνητάρια, δειπνητήρια που φέρουν το όνομά της. Η Αγία κάρα της φυλάσσεται στον ναό Santa Maria in Trastevere, ενώ σε διαφόρους ναούς φυλάσσονται τεμάχια των ιερών λειψάνων της ή οι τίμιοι οδόντες της. Εικόνες, πίνακες και αγάλματά της κοσμούν ναούς και πόλεις της Ευρώπης όπου παντού είναι γνωστό το μαρτύριό της, κυκλοφορούν διάφοροι θρύλοι και λαϊκές παραδόσεις γι’αυτήν και τιμάται ως προστάτις των οδοντικών παθήσεων. Συνήθως παριστάνεται να κρατά μια τανάλια με ένα δόντι (σύμβολο του μαρτυρίου της) και το ένα πόδι της να πατά την φωτιά.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Το όνομά της στις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες και γλώσσες φέρουν πολλές γυναίκες: Apollonia, Apolline, Apollonie, Pollonie, Polline, Apolonia, Polonia, Ploni.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Είθε η τιμή της να εξαπλωθεί και στον Ορθόδοξο χώρο και οι πρεσβείες της να ενισχύουν  όλους τους οδοντοπαθείς.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Απολυτίκιο της Αγίας Απολλωνίας.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Ήχος πλ. α’ Τον συνάναρχον Λόγον.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: 'Palatino Linotype', serif; font-size: 13pt; line-height: 115%;">«Των οδόντων εκρίζωσιν καθυπέμεινας και συντριβήν των σων γνάθων, Απολλωνία σεμνή, εκλεκτή παρθενομάρτυς και παρέδωκας σώμα το θείον σου πυρί, ίνα δρόσου θεϊκής παστάδος επαπολαύσης και χάριν λάβης οδόντων διώκειν άλγη τα κατώδυνα».</span></div> </div>

Η Αγία Απολλωνία προστάτις των οδοντιάτρων

pemptousia.gr Δημήτριος Καββαδίας, Ιερομόναχος Ένας από τους ισχυρότερους πόνους για το ανθρώπινο σώμα είναι ο οδοντόπονος. Κ...

Διαβάστε περισσότερα »

Είναι οι Αρμένιοι Ορθόδοξοι;

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">  </span><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ8V24cwB3tqRgV1Kl8u3sSkXqQZOpWYsje7GZ0o4Az1aemQFOSSFRuWyV35ULeH6L6BAcwVV9uU1nRdKeM8idarsJx4WkJQWFN852ELcaQB1Wg-Jwuca_CjAfu9x-9jKS_FQZf2q7Ygg/s1600/%CE%A6%CF%8E%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%BF+%CE%9C%CE%AD%CE%B3%CE%B1%CF%82.jpg" style="text-align: left;" /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: 'Palatino Linotype', serif; font-size: 17px; line-height: 19.9333343505859px; text-align: left;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: 'Palatino Linotype', serif; font-size: 17px; line-height: 19.9333343505859px; text-align: left;">Είναι οι Αρμένιοι Ορθόδοξοι; </span><span style="color: red; font-family: 'Palatino Linotype', serif; font-size: 17px; line-height: 19.9333343505859px; text-align: left;"><b>Οι θέσεις του Μ. Φωτίου</b></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><span style="color: blue;">ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ </span></b><br /> Πρωτοπρεσβυτέρου Καθηγητού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><u><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Πρόλογος</span></u></b><u><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></u></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><u><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></u></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">        Οι Αρμ</span><span style="font-family: 'Palatino Linotype', serif; font-size: 13pt; line-height: 115%;">ένιοι είναι ένας ευγενής και ηρωικός λαός που κατέβαλαν μεγάλο τίμημα αγώνων και θυσίας για να εξασφαλίσουν το δικαίωμα της ιστορικής τους υπάρξεως. Από της πλευράς αυτής οι Έλληνες τους αντιμετωπίζουμε με πολλή συμπάθεια, γιατί νοιώθουμε ότι είμαστε ομοιοπαθείς, ότι ιστορικά και ως προς άλλα στοιχεία και πλευρές της ζωής συγγενεύουμε, πολύ περισσότερο μάλιστα αφού και αυτοί είναι Χριστιανοί.</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: 'Palatino Linotype', serif; font-size: 13pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">        Υπάρχει όμως και μία άλλη σημαντική πλευρά του ζητήματος που έχει σχέση με την εκκλησιαστική τους ταυτότητα, σύμφωνα με την οποία κατά παράδοση θεωρούμε τους Αρμενίους ως αιρετικούς Μονοφυσίτες. Αυτό στις ημέρες μας, όπου όλα σχετικοποιούνται και αμβλύνονται, και η παράδοση δεν παίζει αποφαστιστικό ρόλο, τείνει να  σκεπασθεί, να ξεχασθεί και να αλλοιωθεί με άλλη θεώρηση, η οποία στα πλαίσια του χριστιανικού Οικουμενισμού μειώνει τις διαφορές μέχρις εξαφανίσεως και μεγαλοποιεί τις ομοιότητες μέχρι γιγαντισμού. Σύμφωνα με αυτή τη θεώρηση οι Αρμένιοι είναι κατά πάντα Ορθόδοξοι, όπως και εμείς, και οι διαφορές που μας χωρίζουν είναι ασήμαντες και επουσιώδεις. Αυτό αποτελεί και βασική κατευθυντήρια γραμμή του διεξαγομένου Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και των Αντιχαλκηδονίων, στους οποίους ανήκουν οι Αρμένιοι.</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br />        Είναι όμως Ορθόδοξοι οι Αντιχαλκηδόνιοι; Απάντηση στο ερώτημα αυτό προσπαθήσαμε να δώσουμε σε μελέτημά μας που ήδη κυκλοφορεί σ' αυτήν εδώ τη σειρά "<b>Καιρός</b>" των μικρών τευχιδίων με θέμα : «Η "Ορθοδοξία" των Αντιχαλκηδονίων Μονοφυσιτών».</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br />        Στο παρόν τευχίδιο ασχολούμαστε ειδικώς με το αν οι Αρμένιοι είναι Ορθόδοξοι με βάση τη διδασκαλία του Μ. Φωτίου. Πρόκειται για εισήγηση που ανακοινώθηκε τον Νοέμβριο του 1994 στο καθιερωμένο ετήσιο Θεολογικό συνέδριο που οργανώνει η Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, το οποίο το έτος αυτό είχε ως γενικό θέμα το πρόσωπο και το έργο του Μ. Φωτίου. Ο τίτλος της εισηγήσεως στο συνέδριο ήταν: «Ο Μ. Φώτιος και η ένωση των Αρμενίων με την Ορθόδοξη Εκκλησία».<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης<o:p></o:p></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><u><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">1. Ίδρυση και οργάνωση της Εκκλησίας της Αρμενίας</span></u></b><u><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></u></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">       Οι Αρμένιοι, κατά την παράδοσή τους, δέχθηκαν τον Χριστιανισμό από τους αποστόλους Θαδδαίο ή Λεβαίο και Βαρθολομαίο, οι οποίοι θεωρούνται ιδρυταί της Αρμενικής Εκκλησίας. Φαίνεται πράγματι ιστορικώς αληθές ότι ο Χριστιανισμός διεδόθη στην Αρμενία κατά τους αποστολικούς ήδη χρόνους, χωρίς να διακοπεί στη συνέχεια η παρουσία του εκεί, μολονότι η διάδοσή του περιορίσθηκε σε μικρό αριθμό κοινοτήτων, χωρίς εμφανή και γνωστή ιστορικά εκκλησιαστική οργάνωση.<br />       Η περιορισμένη αυτή διάδοση του Χριστιανισμού στην Αρμενία κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες δικαιολογεί την δράση κατά τον 3ο αιώνα του μεγάλου αγίου των Αρμενίων, του Αγίου Γρηγορίου, ο οποίος εργάσθηκε δραστήρια για τον εκχριστιανισμό των κατοίκων και την οργάνωση της Εκκλησίας με τη βοήθεια Ελλήνων κληρικών, οι οποίοι τον συνόδευσαν, μετά την χειροτονία του σε επίσκοπο από τον αρχιεπίσκοπο Καισαρείας της Καππαδοκίας Λεόντιο, το έτος 302. Στην Καισαρεία είχε καταφύγει ο Γρηγόριος νωρίτερα, όπου έλαβε ελληνική μόρφωση και έγινε Χριστιανός, διασωθείς μόνον αυτός εκ των μελών της οικογενείας του από τη σφαγή των Περσών, οι οποίοι κατέλαβαν την Αρμενία κατά το πρώτο μισό του τρίτου αιώνος και επέβαλαν δια της βίας τον Παρσισμό. Το ιεραποστολικό του έργο στην Αρμενία, όπου επέστρεψε, άρχισε ο Γρηγόριος το 261 μ.Χ., είχε δε τόση επιτυχία ώστε εκέρδισε στην χριστιανική πίστη τον ηγεμόνα της Αρμενίας Τιριδάτη Γ', ο οποίος κατέστησε το 301 τον Χριστιανισμό επίσημη θρησκεία της Αρμενίας. Έγινε έτσι η Αρμενία το πρώτο χριστιανικό κράτος, και πήρε σ' αυτό τα πρωτεία από την μεγάλη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, η οποία σε λίγα χρόνια κατά θεία ασφαλώς ρύθμιση και παρακίνηση του Μεγάλου Κωνσταντίνου θα αναγνωρίσει τον διωκόμενο προηγουμένως Χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία και θα γίνει το πρώτο και μοναδικό στην παγκόσμια ιστορία οικουμενικό χριστιανικό κράτος.<br />        Ο Γρηγόριος έγινε πάντως ο "Φωτιστής" των Αρμενίων, όπως έμεινε γνωστός στην εκκλησιαστική συνείδηση και στην ιστορική μνήμη, συνδέσας την Αρμενική Εκκλησία μέσω της Καισαρείας της Καππαδοκίας, από την οποίαν επί μακρόν εξηρτάτο, με την Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία, η οποία απέκτησε κατά τα μέσα του 4ου αιώνος το εκκλησιαστικό της Κέντρο, την Κωνσταντινούπολη, τον ευκλεή της οποίας θρόνο εκόσμησε και υπερεκλέισε ο Μέγας εν σοφοίς και θεολόγοις και πατριάρχαις Φώτιος, το πρόσωπο και το έργο του οποίου προσπαθούμε να φωτίσουμε κατά το παρόν λαμπρό όντως συνέδριο. Η εντύπωση από την επιτυχία του έργου του αγίου Γρηγορίου του Φωτιστού στην Αρμενία ήταν τόσο μεγάλη, ώστε έκαμε τον Μ. Αθανάσιο να γράψει περί το 318 ότι φαίνεται ο θρίαμβος του Χριστού, από το ότι υπέταξε τους λαούς των απρόσιτων χωρών, όπως της Αρμενίας¹.<br />        Μέχρι της Δ' εν Χαλκηδόνι Οικουμενικής Συνόδου (451), οι Αρμένιοι είναι μέλη της Μιας, Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Συμμετέχουν με εκπροσώπους των στις τρεις πρώτες οικουμενικές συνόδους, που εξακολουθούν μέχρι σήμερα να τις αναγνωρίζουν ως οικουμενικές, και αναπτύσσουν την λατρεία, την θεολογία, τον Μοναχισμό, την διοίκηση κατά ενιαίο προς τις άλλες εκκλησιές τρόπο. Μετά την εκ νέου υποταγή της χώρας τους στους Πέρσες το 428 και την μετατροπή της σε περσική επαρχία ο μεγάλος πατριάρχης τους Σαχάκ (Ισαάκ) ο Μέγας (378-439) ενισχύει τις εσωτερικές αντιδράσεις στην ξενική κατοχή, τονώνοντας με εκκλησιαστικές μεταρρυθμίσεις την αυτοσυνειδησία των Αρμενίων, ιδιαίτερα μάλιστα με την υποστήριξη του Μεσρώπ Μασδότζ στο να δημιουργήσει το αρμενικό αλφάβητο από 36 γράμματα και να θέσει έτσι τις βάσεις για την ανάπτυξη της Αρμενικής Φιλολογίας. Ο Μεσρώπ, ο δημιουργός της εθνικής γλώσσης των Αρμενίων στην οποία μετέφρασε την Αγία Γραφή και τους εκκλησιαστικούς Πατέρες, με βάση ελληνικά και συριακά πρωτότυπα, έγινε στη συνέχεια καθολικός (πατριάρχης) των Αρμενίων και πέθανε το 440, ένδεκα μόνον χρόνια πριν από την Δ' εν Χαλκηδόνι Οικουμενική Σύνοδο, η οποία αποτελεί το χωριστικό ορόσημο στις σχέσεις των Αρμενίων με την Ορθόδοξη Εκκλησία.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><u><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">2. Ο χωρισμός από την Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία</span></u></b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">       Απασχολημένοι οι Αρμένιοι σε πολεμικές συγκρούσεις εναντίον των Περσών ακόμη και κατά την διάρκεια των εργασιών της Δ' Οικουμενικής Συνόδου δεν έλαβαν μέρος στις θεολογικές διεργασίες επί του χριστολογικού ζητήματος ούτε, είχαν οι ίδιοι άμεση γνώση των θεολογικών τάσεων και προβληματισμών που οδήγησαν την Σύνοδο να καταδικάσει τον Μονοφυσιτισμό του Ευτυχούς και να επαναλάβει την καταδίκη του Νεστορίου.<br />        Διεμόρφωσαν την γνώμη, παρασυρθέντες από Σύρους Μονοφυσίτες επισκόπους, ότι η Δ' Οικουμενική Σύνοδος με την καταδίκη του Μονοφυσιτισμού ολίσθησε στον χωριστικό δυοφυσιτισμό του Νεστορίου, που αποτελεί τον αντίποδα του Μονοφυσιτισμού, ενώ και από τον όρο ακόμη της Δ' Οικουμενικής Συνόδου προκύπτει ότι αυτή εβάδισε την μέση και βασιλική οδό, ανάμεσα στην διαιρετική Χριστολογία του Νεστορίου και την συγχυτική του Ευτυχούς, κατοχυρώσασα την ορθόδοξη ενωτική Χριστολογία της εν τω ενί προσώπω του Χριστού υποστατικής ενώσεως των δύο αυτού φύσεων ασυγχύτως, ατρέπτως, αδιαιρέτως. Απομονώνουν και παρερμηνεύουν την γνωστή φράση του αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας <i>«μία φύσις του Λόγου σεσαρκωμένη»</i> και πιστεύουν ότι η σύνοδος εγκατέλειψε την διδασκαλία του αγίου Κυρίλλου και παρασυρθείσα από την νεστοριανίζουσα διδασκαλία του αγίου Λέοντος, πάπα Ρώμης, ακύρωσε την Γ' Οικουμενική Σύνοδο και επανάφερε τον Νεστοριανισμό, τον οποίο σημειωτέον καταδικάζει η Σύνοδος μαζί με τον Ευτυχιανισμό.<br />        Είναι πάντως γεγονός ότι ο Μονοφυσιτισμός και η απόρριψη της Δ' Οικουμενικής Συνόδου επεκράτηοαν στην Αρμενία, αφού κατοχυρωθήκαν και με αποφάσεις συνόδων Αρμενίων επισκόπων εις Βαγκαρσαπάτ το 491 και εις Δοβέν το 527 (ή το 535 κατ' άλλους), μολονότι υπήρξαν μεταξύ των Αρμενίων και υπέρμαχοι της συνόδου της Χαλκηδόνος, όπως ο Καθολικός Ιωάννης ο Mandakuni (478-490) και μετά από αυτόν άλλοι Καθολικοί, οι οποίοι, σε επανειλημμένες ενωτικές απόπειρες που έγιναν μέχρι την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως, αναγνωρίσαν την Δ' Οικουμενική σύνοδο και απεκήρυξαν τον Μονοφυσιτισμό. Οι ενωτικές αυτές προσπάθειες, μολονότι δεν οδήγησαν τελικώς στην ένωση των Αρμενίων συνολικά με την Ορθόδοξη Εκκλησία, συνετέλεσαν πάντως στο να ενταχθούν και να παραμείνουν εντός των κόλπων της Εκκλησίας σημαντικός αριθμός Αρμενίων. Στις ορθόδοξες π.χ. μονές της Παλαιστίνης από τον 6ο αιώνα, εγκαταβιούν πολλοί Αρμένιοι^. ο μοναχός Νίκων ο Μαυρορείτης (11ος αιών) παραδίδει ότι <a href="http://www.impantokratoros.gr/CFBF1892.el.aspx" target="_blank"><b>ο άγιος Σάββας ο Ηγιασμένος</b></a> επέτρεψε στους Αρμενίους μοναχούς <i>«εν τη των Αρμενίων διαλέκτω ψάλλεσθαι την ακολουθίαν»,</i> εκτός από τον τρισάγιο ύμνο, που έπρεπε να ψάλλεται στα ελληνικά, για να αποφευχθεί η πιθανότης προσθήκης της θεοπασχιτικής φράσεως «ο σταυρωθείς δι' ημάς» του Πέτρου Γναφέως. Αρκετοί Αρμένιοι που ζούσαν σε ελληνικά κέντρα δεν ακολούθησαν τον Μονοφυσιτισμό, αλλά έμειναν Ορθόδοξοι ενώ άλλοι επανήλθαν στην Ορθοδοξία όπως ήδη ελέχθη. Όλοι αυτοί ονομάσθηκαν Ελληνοαρμένιοι (Χαϊχουρούμ). Από τους Αρμενίους αυτούς Ορθοδόξους προέρχονται οι αρμενικής καταγωγής αυτοκράτορες, αυτοκράτειρες, στρατηγοί και άλλοι αξιωματούχοι του Βυζαντίου, ως και πολλοί άγιοι της Εκκλησίας. Αρμένιοι ιστορικοί θεωρούν ότι οι επιζήσαντες μέχρι και των σφαγών του 1915 Χαϊχουρούμ (Αρμενορωμαίοι) είναι Αρμένιοι Χαλκηδονίτες, Αρμένιοι δηλαδή ως προς την καταγωγή και Ρωμαίοι, Ρωμηοί, ως προς την πίστη, ενώ από Έλληνες ιστορικούς διατυπώνεται η άποψη ότι είναι απλώς αρμενόγλωσσοι Έλληνες, ελληνικής δηλαδή καταγωγής Ορθόδοξοι, που μόνον γλωσσικά συνδέονται με τους Αρμενίους, απομεινάρια στρατιωτών του Ξενοφώντος και του Μεγάλου Αλεξάνδρου².<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><u><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">3. Σταθερή η αντιμετώπιση των Αρμενίων ως αιρετικών</span></u></b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> <br />        Οι μη Χαλκηδόνιοι Αρμένιοι, οι απορρίπτοντες δηλαδή την Δ' Οικουμενική Σύνοδο, και μαζί μ' αυτήν και όλες τις επόμενες οικουμενικές συνόδους, αυτονόητα και σταθερά σε όλες τις ιστορικές περιόδους, μετά την απόσχισή τους, εντάσσονται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στους Μονοφυσίτες και χαρακτηρίζονται ως αιρετικοί. Την ίδια αντιμετώπισή τους, όπως θα δούμε, βρίσκει κανείς και στον Μέγα Φώτιο, ο οποίος μάλιστα κατόρθωσε να επαναφέρει μεγάλη μερίδα Αρμενίων στους κόλπους της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Οι ίδιοι οι Αρμένιοι αναγνωρίζουν τον Μονοφυσιτισμό τους, αντιπαραθέτοντάς τον προς τον Ορθόδοξο Δυοφυσιτισμό, τον οποίο θεωρούν αιρετικό, γιατί τον ταυτίζουν με τον χωριστικό Δυοφυσιτισμό του Νεστορίου³ . Για την σταθερή αντιμετώπιση των Αρμενίων ως αιρετικών ενδεικτικώς μόνον αναφέρουμε τα εξής. Στις κανονικές αποκρίσεις του Ιωάννου, επισκόπου Κίτρους, προς τον αρχιεπίσκοπο Δυρραχίου Κωνσταντίνο Καβάσιλα, ο οποίος περί το τέλος του 12ου αιώνος, ρώτησε<i>«ει έξεστι τοις Αρμενίοις εν αις πόλεσιν οικούσι, κατά πάσαν άδειαν κτίζειν Εκκλησίας, και είτε χρη κωλύεσθαι ή εάν αυτούς ποιείν ως βούλονται»</i>, περιλαμβάνεται απάντηση, η οποία από τη μία πλευρά φανερώνει το υπερφυλετικό οικουμενικό πνεύμα του Βυζαντίου, από την άλλη όμως δείχνει και την σωτηριολογική, από γνήσια χριστιανική αγάπη προερχόμενη, στάση της αποφυγής αναμείξεως Ορθοδόξων και αιρετικών, ώστε, όπως γράφει το κείμενον, <i>«τω εστενωμένω και αφωρισμένω της τούτων οικήσεως λαμβάνωσιν αίσθησιν ως απόβλητοι δια την κατ' αυτούς αίρεσιν κρίνονται^.ετέρου δε, ίνα κατά μικρόν δια το συχνώς ομιλείν τοις Χριστιανοίς, προς μετάθεσιν απαλλάττωνται, ει και μη πάντες, αλλά τινές μεν, όσους δη η σωτηρία ηγάπησε»</i>. Η ενδιαφέρουσα αυτή απάντηση στο σύνολό της έχει ως εξής: <i>«Εν ταις Χριστιανών χώραις και πόλεσιν ενδέδοται μεν αρχήθεν οικείν και αλλογλώσσους, και ετεροδόξους, ήγουν Ιουδαίους, Αρμενίους, Ισμαηλίτας, Αγαρηνούς, και λοιπούς τοιούτους^. πλην ουκ αναμίξ μετά των Χριστιανών, αλλά κεχωρισμένως^. όθεν και αφορίζονται τόποι εκάστη τούτων φυλή είτε εντός πόλεων, είτε εκτός, ώστε τούτοις εμπεριγράφεσθαι, και μη επέκεινα τούτων τας οικήσεις αυτών εκτείνεσθαι. Επινενόηται δε τούτο τοις πάλαι βασιλεύσιν, ως οίμαι, τριών ένεκεν^. ενός μεν, ίνα τω εστενωμένω και αφωρισμένω της τούτων οικήσεως λαμβάνωσιν αίσθησιν, ως απόβλητοι δια την κατ' αυτούς αίρεσιν κρίνονται^. ετέρου δε, ίνα κατά μικρόν, δια το συχνώς ομιλείν τοις Χριστιανοίς, προς μετάθεσιν απαλλάττωνται^. ει και μη πάντες, αλλά τινές μεν, όσους δη η σωτηρία ηγάπησε^. και του τρίτου, ίνα τους καρπούς των επιτηδευμάτων αυτών οι κατά βίον χρήζοντες αυτών αποφέρωνται. Τοίνυν και οι Αρμένιοι, ει εν τόπω, ένθα περιγράφονται, και ναούς κτίζουαι, και τα της αιρέσεως αυτών εκτελούσι, μενούσιν ανεπηρέαστοι^. το αυτό γαρ και Ιουδαίοις πρόσεστι, και Ισμαηλίταις, οικούσιν εν πόλεσι χριστιανικαίς^. ει δε τους όρους υπερβαίνουσι της αφορισθείσης αυτοίς συνοικήσεως, ου μόνον αυτοί κωλυθήσονται, αλλά και τα οικοδομήματα τούτων, οποία δ' αν και ώσι, καταστραφήσονται^. το γαρ ανέτως έχειν και ευπαρρησιάστως εν τοις τοιούτοις, πάλαι απώλεσαν»⁴.</i><br />       Η κρατήσασα αυτή συνείδηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας περί των Αρμενίων ως Μονοφυσιτών αιρετικών φθάνει μέχρι των ημερών μας. Ο γνωστός ιστορικός αρχιμανδίτης Βασίλειος Στεφανίδης στο εγχειρίδιο της <i>Εκκλησιαστικής Ιστορίας</i>, αφού διαπιστώνει ότι στη Συρία, όπου κατ' αρχήν είχε επικρατήσει ο Νεστοριανισμός, <i>«την θέσιν του κατέλαβεν η αντίθετος αιρετική διδασκαλία, ο μονοφυσιτισμός»</i>⁵, εντάσσει σ' αυτόν και την ακραία του έκφραση από τον Ευτυχή, τον οποίο σημειώτεον δεν έχουν δυσκολία να καταδικάσουν οι Αρμένιοι και άλλοι αντιχαλκηδόνιοι, παρασύροντες με αυτό τους Ορθοδόξους σε εσφαλμένες εκτιμήσεις πως τάχα δεν είναι Μονοφυσίτες, αλλά και τον μετριοπαθή του Σεβήρου, τον οποίο τιμούν ως άγιο και διδάσκαλο, παραμένοντες έτσι μετριοπαθείς έστω Μονοφυσίτες. Αρχίζοντας δε την περί Αρμενίων ενότητα ο Στεφανίδης γράφει^. <i>«Οι Αρμένιοι, πλην των μονοφυσιτικών ιδεών, έχουσι και τας επομένας διαφοράς»</i>, τις οποίες στη συνέχεια αναφέρει⁶.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> <u>4. Η νέα, μη Ορθόδοξη, αντιμετώπιση των Αρμενίων ως Ορθοδόξων</u></span></b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">        Περιέργως από τα τέλη του περασμένου αιώνος άρχισε να προβάλλεται μία θέση άκρως αντίθετη προς την μακραίωνα αυτή, συνοδικώς κατοχυρωμένη και δια πολλών και μεγάλων αγίων, ανάμεσα στους οποίους και ο Μέγας Φώτιος, επιβεβαιωμένη παράδοση της Εκκλησίας, η θέση και η άποψη κατά την οποίαν οι Αρμένιοι κατ' αρχήν, που μας ενδιαφέρουν εδώ, αλλά και οι άλλοι Αντιχαλκηδόνιοι Μονοφυσίτες, Συροϊακωβίτες, Κόπτες και Αιθίοπες, με τους οποίους είναι ενωμένοι οι Αρμένιοι, δεν είναι Μονοφυσίτες, ούτε αιρετικοί επομένως, αλλά έχουν την ίδια με μας ορθόδοξη πίστη. Ο χωρισμός τους, η απόσχισή τους από την Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία δεν οφείλεται σε θεολογικούς λόγους, σε διαφορές μας δηλαδή στην πίστη. Οφείλεται περισσότερο σε ιστορικούς πολιτικούς λόγους και εν μέρει στην διαφορετική κατανόηση της χριστολογικής ορολογίας⁷. Φταίει δηλαδή η έναντι των λαών αυτών δυσμενής πολιτική του Βυζαντίου που τους ανάγκασε να χωρισθούν από την ενιαία ορθόδοξη αυτοκρατορία και η αδυναμία των θεολόγων και των δύο πλευρών να ξεπεράσουν τις λέξεις και τους όρους, που τα κατανοούσαν διαφορετικά, και να μείνουν στα πράγματα, στο περιεχόμενο.<br />        Παρακολουθώντας κανείς αυτές τις εκτιμήσεις εύκολα διαπιστώνει ότι μη θεολογικοί λόγοι κυριαρχούσαν όχι τότε, αλλά τώρα. Τότε η ενότητα στην πίστη, βασική εκκλησιολογική θέση και απαίτηση, είχε υιοθετηθή από το γνήσιο χριστιανικό κράτος, <i>που ευθυγραμμιζόταν απόλυτα με την Εκκλησία</i>, ως βασική προϋπόθεση για την ενότητα και του κράτους. Τώρα που ο κόσμος διασπάσθηκε σε πάμπολλες κρατικές ενότητες από πολιτική άποψη, που τείνουν παρά ταύτα σε πολιτική ενότητα, η μη θεολογική και απαράδεκτη εκκλησιολογικά άποψη που καλλιεργείται ιδιαίτερα στα πλαίσια του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών εκτιμά ότι πρέπει και οι εκκλησίες, ακολουθώντας τα κράτη ή τον κόσμο θεολογικά, να ενωθούν, όχι εξασφαλίζοντας προηγουμένως την ενότητα στην πίστη και στην αλήθεια (ένωσις εν τη αλήθεια), αλλά διατηρώντας τις διαφορές τους (ένωσις εν τω ψεύδει) αφού κατά την άποψη αυτή, που εκφράσθηκε και εκφράζεται με την γνωστή θεωρία των κλάδων και άλλες νεότερες θεωρίες, καμμία από τις υπάρχουσες εκκλησιές, ούτε η Ορθόδοξη, δεν δικαιούται να διεκδικήσει την αποκλειστικότητα στη διαδοχή της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, που την συναποτελούν ως ενιαίο δένδρο όλες οι διεσπασμένες εκκλησίες, ως κλάδοι αυτού του δένδρου. Ο πιο απλός βέβαια αγρότης που δεν έχει την σοφία των εισηγητών της θεωρίας γνωρίζει πως, όταν ένα κλαδί αποκοπεί από τον κορμό του δένδρου και δεν τρέφεται από τους ίδιους ακριβώς χυμούς που κυκλοφορούν στο δένδρο, ξηραίνεται. Αν, πριν ξεραθεί, φυτευθεί και βλαστήσει, αποτελεί άλλο ξεχωριστό δένδρο, φύεται κοντά στο δένδρο της Εκκλησίας, και δεν ανήκει σ' αυτή, "παραφύεται", και αυτό συμβαίνει με τις αιρέσεις.<br />        Η αυστηρή και σοβαρή αντιμετώπιση των διαφορών στην πίστη θεωρείται πλέον σήμερα μεσαιωνική στάση και συμπεριφορά, ασυμβίβαστη με την νοοτροπία και τις τάσεις της εποχής μας, γνώρισμα ολίγων φανατικών και ζηλωτών, οι οποίοι με την επιμονή τους στα θέματα πίστεως ζημιώνουν πολύ π.χ. τους αδελφούς Κόπτες της Αιγύπτου, που τους αφήνουν μόνους και απροστάτευτους στην πλημμυρίδα των Ισλαμιστών της Αιγύπτου ή αδυνατίζουν μέσα στο <a href="http://www.impantokratoros.gr/E0A86667.el.aspx" target="_blank"><b>Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών </b></a>την πλευρά των Ορθοδόξων, που θα ήταν πιο ισχυροί, απέναντι των πολυαρίθμων και πανίσχυρων Προτεσταντών, αν προσετίθεντο στους Ορθοδόξους οι Αντιχαλκηδόνιοι Μονοφυσίτες.<br />        Εκτός όμως από αυτούς τους έκδηλα μη θεολογικούς λόγους, που προβάλλονται από μία εκκοσμικευμένη και προσαρμοστική θεολογία, υπάρχει στη στάση αυτή ένας απύθμενος θεολογικός εγωισμός, ξένος προς το ορθόδοξο ήθος, προς το ήθος των αγίων και των Πατέρων τής Εκκλησίας. Οι Πατέρες της Εκκλησίας στηριζόμενοι στην διδασκαλία του Χριστού και των Αποστόλων σέβονται την Παράδοση της Εκκλησίας,<i>"επόμενοι δε τοις προ αυτών αγίοις Πατράσι"</i>, οι οποίοι αλαθήτως σε οικουμενικές συνόδους διετύπωσαν σε όρους την πίστη, δεν επιχειρούν να άρουν <i>"όρια αιώνια α έθεντο οι Πατέρες"</i> και να καινοτομήσουν σε θέματα πίστεως, όσο σοφοί και φιλόσοφοι και ευφυείς και σπουδασμένοι και αν είναι κατά κόσμον. Θέτουν την σοφία και τη γνώση τους στην υπηρεσία όχι της ανατροπής, αλλά της κατοχυρώσεως της πίστεως, που βρίσκεται έτσι διαχρονικά σε θαυμαστή ενότητα μέσα στη διδασκαλία των συνόδων, αλλά και στη διδασκαλία των Πατέρων. Έχει ορθά παρατηρηθή, ότι υπάρχει τέτοια ενότητα μεταξύ των επτά οικουμενικών συνόδων, που φαίνεται σαν να αποτελούν επτά απλώς συνεδρίες μιας μόνον συνόδου. Κάθε μία ακολουθεί την προηγούμενη, την αλήθεια της οποίας επιβεβαιώνει και συνεχίζει, και όλες μαζί εκφράζουν την αλήθεια της Μιας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Η αποδοχή της θέσεως των Αρμενίων και των άλλων Μονοφυσιτών ότι η Δ' εν Χαλκηδόνι Οικουμενική Σύνοδος ολίσθησε σε Νεστοριανισμό, παρασυρθείσα από τον άγιο Λέοντα, πάπα Ρώμης, προσβάλλει την ενότητα όλων των συνόδων, των προηγουμένων και των επομένων, και παρουσιάζει τους συγχρόνους θεολόγους ικανότερους στο να κατανοήσουν την θεολογική ορολογία των Μονοφυσιτών και να μη την παρεξηγήσουν, όπως την παρεξήγησαν και την θεώρησαν ως αιρετική οι άγιοι Πατέρες των Συνόδων, αλλά και άλλες γιγάντιες και κολοσσιαίες θεολογικές και πατερικές προσωπικότητες, που ασχολήθηκαν με τους Μονοφυσίτες, όπως ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, και ο Μέγας Φώτιος, οι οποίοι εκφράζουν και σφραγίζουν σε αδιάκοπη και ενιαία σειρά τη διδασκαλία της Εκκλησίας επί τρεις αιώνες, ως οι επιφανέστεροι θεολόγοι αυτών των αιώνων, ο άγιος Μάξιμος του εβδόμου, ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός του ογδόου και ο Μέγας Φώτιος του ενάτου αιώνος. Και αν ακόμη δεν υπολογίσει κανείς την αγιότητα και τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, που τους ξεχωρίζει αμέσως από τους συνήθως μέσα στην κοσμική τύρβη περισπωμένους συγχρόνους θεολόγους, και μόνον η εκπληκτική τους συγκρότηση και ο ανυπέρβλητος γνωσιολογικός εξοπλισμός τους καθιστούν γίγαντες ενώπιον των οποίων εμείς πρέπει να αισθανόμαστε ως νάνοι. Δεν εκατάλαβον λοιπόν αυτοί οι γίγαντες την χριστολογική ορολογία των Αντιχαλκηδονίων και τους προσήψαν αδικαιολόγητα την ρετσινιά των αιρετικών, και την καταλαβαίνουμε τώρα εμείς καλύτερα που τους θεωρούμε ομόδοξους και Ορθοδόξους, ώστε να μη χρειάζεται καν θεολογικός διάλογος, αλλά απλή διακήρυξη της ενώσεως;<br />        Αντιλαμβάνομαι ότι ο προσμετρηθείς για όλες τις εισηγήσεις χρόνος τρέχει και για την δική μου και πρέπει να δούμε πώς ο Μέγας Φώτιος αντιμετώπισε τους Αρμενίους. Επειδή όμως από τη μελέτη των σχετικών έργων του προκύπτει σαφέστατα ότι οι θέσεις του αποτελούν εκ βάθρων ανατροπή της πορείας και των πορισμάτων, μέχρι και των πιο μικρών, του διεξαγομένου σήμερα θεολογικού διαλόγου μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας και των Ατνιχαλκηδονίων είναι πολύ πιο σπουδαίο αυτό να γίνει κατανοητό, παρά να παρουσιασθεί εν εκτάσει η σχετική διδασκαλία του Μεγάλου Φωτίου, που μπορεί να γίνει και σε μία εκτενέστερη μορφή της εισηγήσεως ή σε ανεξάρτητο δημοσίευμα, χωρίς ασφαλώς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα παρουσιασθούν εδώ, έστω και σύντομα, οι βασικές θέσεις του Μεγάλου Φωτίου.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><u><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">5. Ο σύγχρονος Θεολογικός Διάλογος με τους Αντιχαλκηδονίου ανατρέπει την Ορθόδοξη Παράδοση. Δογματική σύγχυση.</span></u></b><u><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></u></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">       Είναι απαραίτητο πάντως να λεχθεί ότι η προσπάθεια αποχαρακτηρισμού των Αρμενίων και των άλλων Αντιχαλκηδονίων ως Μονοφυσιτών αιρετικών και η παρουσίασή των ως κατά πάντα Ορθοδόξων, ενώ αποτελούσε απλώς προσωπική γνώμη ελαχίστων θεολόγων, και ως εκ τούτου δεν ήταν ιδιαιτέρως ανησυχητική, στις ημέρες μας αποτελεί βασική γραμμή πάνω στην οποία πορεύεται ο επίσημος Θεολογικός Διάλογος της Ορθοδόξου Εκκλησιάς με τους Μονοφυσίτες, ο οποίος συναντά λόγω αυτής του της πορείας την δικαιολογημένη αντίδραση μερικών αυτοκέφαλων εκκλησιών, του Αγίου Όρους και μεμονωμένων θεολόγων. Οι Αντιχαλκηδόνιοι χωρίς να εγκαταλείψουν <b>τις δύο βασικές τους θέσεις, την απόρριψη της Δ' εν Χαλκηδόνι Οικουμενικής Συνόδου και την μη αρίθμηση των δύο φύσεων του Χριστού μετά την ένωση,</b> που αρκούν για να θεωρούνται ως Μονοφυσίτες αιρετικοί, κατόρθωσαν προβάλλοντας ασθενέστατα θεολογικά επιχειρήματα, τα οποία κονιορτοποιεί ο Μ. Φώτιος, να οδηγήσουν τα ορθόδοξα μέλη της Επιτροπής του Διαλόγου στη θέση ότι οι δύο εκκλησίες έχουν κληρονομήσει την ίδια αποστολική πίστη και παράδοση και ότι αποτελούν δύο οικογένειες Ορθοδόξων Εκκλησιών. Σχετικά μάλιστα με το όνομα των Αντιχαλκηδονίων, που αποτέλεσε θέμα συζητήσεως στον Διάλογο, με την επιμονή τους οι Αντιχαλκηδόνιοι επέτυχαν να μη ονομάζονται πλέον Μονοφυσιτικές Εκκλησίες ή Προχαλκηδόνιες Εκκλησίες, αλλά σε πρώτη φάση δέχθηκαν να ονομάζονται Αρχαίες Ανατολικές Εκκλησίες. Εζήτησαν κατόπιν να ονομάζονται απλώς <i>Ορθόδοξες Εκκλησίες</i>^. δεν δέχθηκαν συμβιβαστική πρόταση των Ορθοδόξων να ονομάζονται <i>Ανατολικές Ορθόδοξες μη Χαλκηδόνιες Εκκλησίες</i>, ζήτησαν την απάλειψη του <i>μη Χαλκηδόνιες Εκκλησίες</i> και ονομάζονται τώρα στο Διάλογο <i>Ανατολικές Ορθόδοξες Εκκλησίες</i>, επιβεβαιουμένης έτσι δια του ονόματος της ανυπάρκτου εν τοις πράγμασι Ορθοδοξίας των. Οι διεργασίες αυτές στα πλαίσια του Θεολογικού Διαλόγου είχαν και έχουν σαν συνέπεια να δημιουργηθεί όντως το κοινώς λεγόμενο comfusio, σύγχυση αληθινή, κατά την συγχυτική των Αντιχαλκηδονίων Χριστολογία. Τα ονόματα Ορθοδοξία και Ορθόδοξος δεν χαρακτηρίζουν πλέον μόνον τις κατά παράδοση Ορθόδοξες Εκκλησίες, τις ενωμένες απολύτως στην πίστη, την λατρεία και την διοίκηση, που έχουν επί κεφαλής ως πρώτον τη τιμή τον οικουμενικό της Κων/πόλεως θρόνο, αλλά και τους Μονοφυσίτες Αντιχαλκηδονίους. Έτσι μέσα στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών ταυτιζόμαστε οι Ορθόδοξοι με τους Μονοφυσίτες και ονομαζόμαστε όλοι από κοινού Ορθόδοξοι, συμμετέχοντας σε κοινές "διορθόδοξες" επιτροπές. Το πιο δυσάρεστο όμως είναι, μετά από αυτήν την άμβλυνση, να συγκροτούμε και μόνοι μας διορθόδοξες επιτροπές και να συντάσσουμε κοινά κείμενα με τους Μονοφυσίτες ως κείμενα των Ορθοδόξων.<br />        Μέσα λοιπόν σ' αυτήν την σύγχυση, που δημιουργήθηκε και από τις σχετικές μελέτες μερικών θεολόγων, και από τις θεολογικές διεργασίες στα πλαίσια του Διαλόγου, δεν είναι καθόλου περίεργο το ότι όλα αυτά έχουν περάσει και στη θεολογική έρευνα και διδασκαλία στις θεολογικές μας Σχολές αλλά και στη γενικώτερη έναντι των Μονοφυσιτών στάση μας. Είναι π.χ. άξιο παρατηρήσεως ότι, ενώ οι Σχολές μας δεν χορηγούν διδακτορικό δίπλωμα ούτε σε Ρωμαιοκαθολικούς ούτε σε Προτεστάντες ή άλλους ετεροδόξους, χορήγησαν όμως σε Κόπτες Θεολόγους. Σε μελέτες καθηγητών γράφεται ότι οι Μονοφυσίτες της Αιγύπτου δεν είναι αιρετικοί αλλά σχισματικοί, με επίκληση μάλιστα του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού του οποίου παρερμηνεύεται η διδασκαλία⁸.<br />        Στα ίδια πλαίσια προσεγγίσεως προς τους Μονοφυσίτες, τοποθετείται και η προσπάθεια να αποδειχθεί ότι ο Τόμος της Δ' εν Χαλκηδόνι Οικουμενικής Συνόδου δεν είναι επηρεασμένος από την διδασκαλία του αγίου Λέοντος Ρώμης, τον οποίο οι Μονοφυσίτες θεωρούν νεστοριανίζοντα, αλλά από τη διδασκαλία του Αγίου Κυρίλλου, σαν να υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον άγιο Λέοντα και στον Άγιο Κύριλλο⁹.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><u><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">6. Οι Αρμένιοι είναι αιρετικοί. Η αποκήρυξη της πλάνης και η επιστροφή είναι η μόνη δυνατότης για την ένωση.</span></u></b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">       Ευτυχώς όμως που απέναντι σ' αυτή τη σύγχυση υπάρχει η σαφέστατη και διαυγής διδασκαλία των αγίων Πατέρων, η οποία τελικώς θα ισχύσει ως κριτήριο και ως γνώμων.<br />        Υπάρχουν το έργο και η διδασκαλία του Μ. Φωτίου που σχετίζονται με το θέμα των Αρμενίων, τα οποία δεν αξιοποιήθηκαν επαρκώς και δεν γονιμοποίησαν ακόμη την σύγχρονη θεολογική σκέψη, γιατί παραμένουν άγνωστα.<br />        Ο Μ. Φώτιος είναι πράγματι μεγάλη προφητική φυσιογνωμία, που στάλθηκε από το Θεό σε δύσκολους για την Εκκλησία καιρούς, όταν ο παπικός απολυταρχισμός, στηριζόμενος στην ανερχόμενη πολιτική δύναμη των Φράγκων ηγεμόνων, επεδίωξε, καταργώντας το συνοδικό σύστημα διοικήσεως της Εκκλησίας και ανακηρυσσόμενος σε αυτάρκη και αλάθητο θεσμό σε θέματα πίστεως, να επέμβει αφ' ενός στα όρια δικαιοδοσίας των αυτοκέφαλων εκκλησιών, όπως έγινε με την περίπτωση της Βουλγαρίας, και συγχρόνως να αμφισβητήσει το κύρος παραδεδομένων δογμάτων, καινοτομώντας σε θέματα πίστεως.<br />        Είναι γνωστή η αντίδραση του Μ. Φωτίου, ο οποίος, αγνοώντας τους πολιτικούς συσχετισμούς, με καθαρώς θεολογικά κριτήρια, αγωνίσθηκε για την καθαρότητα της πίστεως και τη διατήρηση του αποστολοπαραδότου συνοδικού συστήματος διοικήσεως της Εκκλησίας, ενώ συγχρόνως με το άριστα σχεδιασμένο ιεραποστολικό του έργο δυναμικά διέδωσε το κήρυγμα του Ευαγγελίου στους σλαβικούς λαούς διευρύνοτας γεωγραφικά και ενισχύοντας με νέους πληθυσμούς την Ορθόδοξη Εκκλησία. Ο δυναμικός αυτός σχεδιασμός, ως ποιμαντική ασφαλώς ευθύνη για την σωτηρία των ανθρώπων μέσα στην Εκκλησία, περιέλαβε, εκτός από τους απίστους και αλλοθρήσκους, και τους αιρετικούς, οι οποίοι κατά την διδασκαλία της Εκκλησίας που την προβάλλει ο Μ. Φώτιος, αν δεν επιστρέψουν στην Εκκλησία και μείνουν στην αίρεση, χάνουν την σωτηρία τους. Η ποιμαντική επομένως ευαισθησία της Εκκλησίας για την σωτηρία των εκτός αυτής ανθρώπων, δεν εξαντλείται στο ιεραποστολικό προς τους αλλοθρήσκους έργο, αλλά επεκτείνεται και προς τους αιρετικούς. Η διπλή αυτή διάσταση, έκδηλη στο έργο και στη διδασκαλία του Μ. Φωτίου, έχει εκλείψει στις ημέρες μας, γιατί έχουν καταργηθή τα όρια μεταξύ Ορθοδοξίας και αιρέσεως, και οι θεωρούμενοι προηγουμένως ως αιρετικοί αποτελούν "εκκλησίες", και "αδελφές" μάλιστα "εκκλησίες", οπότε η ένωση δεν θεωρείται ως επιστροφή τους στην Εκκλησία, αλλ' ως ένωση των εκκλησιών, όπως έχει καθιερωθή κακώς να λέγεται από όλους μας, γιατί με τον τρόπο αυτό εκκλησιαστικοποιούμε τις αιρέσεις και τις εξισώνουμε ως εκκλησίες με την Εκκλησία.<br />        Έχει πράγματι καταγραφή από την ιστορία και προκύπτει από μαρτυρίες του ιδίου του Μ. Φωτίου και άλλων συγγραφέων μία κατ' αρχήν επιτυχής προσπάθεια επιστροφής των Αρμενίων στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Κατά την διάρκεια της πρώτης πατριαρχίας του ο Φώτιος έστειλε επιστολές στον ηγεμόνα των Αρμενίων Ασούτ και στον καθολικό τους Ζαχαρία, τις οποίες εκόμισε ο μητροπολίτης Νίκης Ιωάννης. Στις επιστολές αυτές, που σώθηκαν Αρμενιστί και σε λατινική μετάφραση, επρότεινε την ένωσή τους με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Σε σύνοδο Αρμενίων επισκόπων που έγινε στην πόλη Άντ το 864 αναγνώρισαν οι Αρμένιοι την Δ' Οικουμενική Σύνοδο και απεκήρυξαν τον Μονοφυσιτισμό¹⁰.<br />        Ο άγιος Φώτιος αναφέρεται σ' αυτήν την επιστροφή των Αρμενίων στην γνωστή<i>Εγκύκλιο Επιστολή</i> προς τους πατριάρχας της Ανατολής, στην οποία καταγγέλλει τις επεμβάσεις του πάπα στη Βουλγαρία και την αθέμιτη προσθήκη του filioque στο σύμβολο της πίστεως. Ο λόγος αυτής της αναφοράς στη συνάφεια του κειμένου οφείλεται στο ότι θέλει να δείξει ότι η Εκκλησία μετά την καταδίκη των παλαιών αιρέσεων διερχόταν περίοδο ειρήνης και πνευματικής καρποφορίας. Με κέντρο μάλιστα την Κωνσταντινούπολη, από την οποία αναβλύζουν οι πηγές της Ορθοδοξίας, αρδεύονταν οι ψυχές σ' όλην την οικουμένη, και μάλιστα εκεί όπου είχε επικρατήσει ξηρασία και ανομβρία και είχαν μεταβληθή οι χώρες, όπου είχαν επικρατήσει οι αιρέσεις, σε έρημες και άγονες περιοχές, όπως συνέβη με τους Αρμενίους. Το ενδιαφέρον αυτό κείμενο αρκεί μόνο του να δείξει, ότι ο Μ. Φώτιος θεωρεί τους Αρμενίους ως δυσσεβείς αιρετικούς, που παρασύρθηκαν στην αίρεση από τους Ιακωβίτες, από την εποχή της Δ' εν Χαλκηδόνι Συνόδου, ευρίσκονται από τότε σε πλάνη και δεν είναι Ορθόδοξοι^. η μόνη δυνατότης να ενωθούν με την Εκκλησία είναι να αποκηρύξουν την πλάνη και να αναθεματίσουν όλους τους πάτρωνες και διδασκάλους τους, ακραίους και μετριοπαθείς: <i>«Και γαρ οι την Αρμενίαν οικούντες τω των Ιακωβιτών ενισχυμένοι δυσσεβήματι και προς το ορθόν της ευσεβείας απαυθαδιαζόμενοι κήρυγμα, αφ' ούπερ η πολυάνθρωπος εκείνη και αγία των πατέρων ημών κατά Καλχηδόνα συνεκροτήθη σύνοδος, των υμετέρων ευχών ημίν επαμυνόντων, την μακράν εκείνην πλάνην αποθέσθαι ενεδυναμώθησαν^. και λατρεύει σήμερον καθαρώς και ορθοδόξως η των Αρμενίων λήξις την Χριστιανών λατρείαν, Ευτυχή και Σεβήρον και Διόσκορον και τους κατά της ευσεβείας πετροβόλους Πέτρους και τον Αλικαρνασέα Ιουλιανόν και πάααν αυτών την πολύσπορον διασποράν, ως η καθολική εκκλησία, μυσαττομένη και δεσμοίς αλύτοις του αναθέματος υποβάλλουσα»</i>¹¹.<br />        Η ένωση αυτή των Αρμενίων δεν κράτησε φαίνεται για πολύ. Η καθαίρεση του Μ. Φωτίου από τον πατριαρχικό θρόνο δεν επέτρεψε την ολοκλήρωση και εμπέδωση αυτής της προσπάθειας. Αυτό προκύπτει από μαρτυρία του πατριάρχου Νικολάου Μυστικού, ο οποίος επαναλαμβάνει μετά από πενήντα χρόνια περίπου, το 918 - 920, την προσπάθεια. Γράφοντας δε προς τον Αρμένιο άρχοντα αναφέρεται στον πατριάρχη Φώτιο και στην αποτυχούσα προσπάθειά του, που την αποδίδει εις "<i>τας των πραγμάτων περιπέτειας</i>": "<i>Περί ου και τω ημετέρω πατρί, φαμέν δη Φωτίω τω αγιωτάτω πατριάρχη, ου μικρός αγών καταβέβληται τούτο μεν λόγοις, τούτο δε και αποστολή ανδρών, ει και των πραγμάτων αι περιπέτεια επί το τέλος ελθείν την σπουδήν απεκώλυσαν</i>"¹²<b>.</b> Την ίδια περίοδο και ο Αρέθας Καισαρείας, απαντώντας σε επιστολή των Αρμενίων, λέγει ότι πολλοί μεγάλοι και επιφανείς άνδρες έγραψαν υπέρ της ευσέβειας και με τους αγώνες τους καθιστούν υπευθύνους τους αντιλέγοντας. Περιλαμβάνει μεταξύ αυτών και τον Μέγα Φώτιο, του οποίου εξαίρει την σοφία την παρρησία, την οργανωτικότητα, αλλά και την αποτελεσματικότητα, αφού παρουσιάζει ότι πολλοί Αρμένιοι επείσθησαν και προσήλθαν στην Εκκλησία. «<i>Μέθ' ων και ο χθες τε και πρώην ιερός μεν το γένος, ιερώτερος δε την σοψίαν, όση τε θεία και όση της κατ' ανθρώπους λογίζεται. Τίς ούτος; Ο τοις ουρανίοις αδύτοις τα νυν εγκατοικιζόμενος Φώτιος ος τοις κατά ταύτα εικαιολογούσι των Αρμενίων υμών γενναίω λόγω και θεοφιλεί ψυχής παραστήματι και ανανταγωνίστω γνώμη και διαρκεί σαφώς εφορμήσας είλε μεν των αντιπάλων όσον φιλήκοον, όσον εις σύνεσιν ου παρέσφηλεν, όσον ταις αποθήκαις ή τοις σταθμοίς του θεού δίκαιον εναυλίζεσθαι</i>»¹³.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><u><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">7. Ανεκμετάλλευτα και άγνωστα κείμενα του Μ. Φωτίου κατά των Αρμενίων.</span></u></b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">       Από τις δύο αυτές μαρτυρίες προκύπτει ότι ο Φώτιος έγραψε ή εξεφώνησε λόγους, «<i>τούτο μεν λόγοις τούτο δε και αποστολή ανδρών</i>», και ότι απέναντι στην ασταθή και σε πιθανολογίες στηριζόμενη επιχειρηματολογία των Αρμενίων αντέταξε «<i>γενναίο λόγο</i>», «<i>θεοφιλές παράστημα ψυχής</i>», «<i>ανανταγώνιστο και διαρκή γνώμη</i>». Σώζονται πράγματι ελληνιστί δύο μακρές επιστολές του Φωτίου, οι υπ' αριθμ. 284 και 285 στη νέα έκδοση των επιστολών της Λειψίας από τους Λαούρδα - Westerink. Ιδιαίτερα η πρώτη που επιγράφεται <i>Κατά της Θεοπασχιτών</i> αιρέσεως είναι μακρότατη πραγματεία αποτελούμενη από 3294 στίχους, που όπως παραδέχεται ο Μ. Φώτιος επεξετάθη "<i>πέρα του μετρίου</i>" (3189), γιατί έπρεπε να απαντήσει στο εκτενές γράμμα, "<i>το μακρότερον της Ιλιάδος</i>" (3190), του ηγεμόνος των Αρμενίων Ασωτίου (Ασούτ - Ασώτ), στο οποίο περιέχεται όλη η επιχειρηματολογία των Μονοφυσιτών εναντίον της Δ' Οικουμενικής Συνόδου, "<i>αι εικαιολογίαι</i>" των Αρμενίων, όπως τις χαρακτηρίζει ο Αρέθας, τις οποίες ανήρεσε ο Μ. Φώτιος.<br />        Η σπουδαιότης της επιστολιμαίας αυτής πραγματείας είναι μεγίστη. Έχει παρατηρηθή σωστά πως ό,τι είναι για την Πνευματολογία ή πραγματεία "<i>Περί της του Αγίου Πνεύματος Μυσταγωγίας</i>" το ίδιο είναι για την Χριστολογία η πραγματεία αυτή "<i>Κατά της Θεοπασχιτών αιρέσεως</i>"¹⁴. Ενώ όμως η πρώτη είναι πασίγνωστη, σ' αυτήν στηρίζεται όλη η μετά τον Φώτιο γραμματεία για την εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος, έχει δε μελετηθή και αξιολογηθή επανειλημμένως και από την σύγχρονη θεολογική έρευνα, η δεύτερη παραμένει παντελώς σχεδόν άγνωστη και αναξιοποίητη. Το σημαντικώτερο μάλιστα είναι ότι όλα τα επιχειρήματα και οι θέσεις που προβάλλονται και σήμερα απαράλλακτα στον Θεολογικό Διάλογο από τους Αντιχαλκηδονίους, ενώπιον των οποίων οι Ορθόδοξοι Θεολόγοι, εντός και εκτός του Διαλόγου, αισθάνονται τουλάχιστον αμήχανοι και συγκαταβατικοί, αντιμετωπίζονται με την ίδια μέθοδο, δύναμη και πειθώ που γνωρίζομε από το κλασικό Περί Αγίου Πνεύματος έργο του Μ. Φωτίου. Είναι φυσικά αδύνατο να γίνει εδώ η θεολογική ανάλυση και παρουσίαση του μοναδικού όντως αυτού για την Χριστολογία έργου. Λόγω όμως της μεγάλης του σπουδαιότητος και της όχι ευτυχούς τροπής που πήρε ο Θεολογικός Διάλογος είναι επείγουσα αναγκαιότης το έργο αυτό να εκδοθεί σε μετάφραση με θεολογική εισαγωγή και κατάλληλο θεολογικό σχολιασμό, ώστε να αξιοποιηθεί από την σύγχρονη θεολογική έρευνα και να συμβάλει ουσιαστικά από πλευράς Ορθοδόξου στον διεξαγόμενο Διάλογο. Και μολονότι όλοι βαρυνόμεθα με πολλές άλλες ασχολές και έχομε βαρύ φόρτο στους ώμους μας, ελπίζω με τη Χάρη του Θεού να μπορέσω να ανταποκριθώ σ' αυτό το έργο.<br />        Η άλλη επιστολιμαία πραγματεία, που επιγράφεται "Επιστολή προς Αρμενίους" υπ' αριθμ. 285 στη νέα έκδοση της Λειψίας, είναι πολύ μικρότερη σε έκταση, αποτελείται από 479 στίχους^. συμπληρώνει όμως με νέες θέσεις την διδασκαλία του Μ. Φωτίου¹⁵.<br />        Πρέπει συναφώς να επισημανθεί ότι η άγνοια αυτών των επιστολών και επομένως και της σχετικής διδασκαλίας του Μ. Φωτίου οφείλεται κυρίως στο ότι οι επιστολές δεν είχαν περιληφθή στις παλαιότερες εκδόσεις, ούτε και στην P.G. του Μigne. Τις δημοσίευσε το  1971  ο Darrouzes στο REB, απ' όπου τις παρέλαβε και η έκδοση της Λειψίας¹⁶.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><u><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Επίλογος</span></u></b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br />        Οι Αρμένιοι είναι ευγενής και συμπαθής λαός. Συμπορεύθηκαν με τους Έλληνες σε δύσκολους καιρούς, αντιμετώπισαν την ίδια σκληρότητα από ξενικές κατακτήσεις μέχρι των τελευταίων επονειδίστων σφαγών στις δύο πρώτες δεκαετίες του αιώνος μας. Πενήντα χιλιάδες πρόσφυγες Αρμένιοι μαζύ με τούς ομοεθνείς μας πρόσφυγες της Μικρασίας και του Πόντου βρήκαν θαλπωρή και καταφύγιο στη χώρα μας, όπου ζουν με εντιμότητα, εργατικότητα και προκοπή. Φιλικώτατα τους αντιμετωπίζει σε ανθρώπινο επίπεδο και κοσμικό ο Μ. Φώτιος. Επανειλημμένως αποκαλεί τον Ασώτιο φίλο και συγγενή. Επισημαίνει όμως ότι τα θέματα της πίστεως και της αληθείας κινούνται σε άλλη διάσταση, όχι στο χώρο των πρόσκαιρων σκοπιμοτήτων, αλλά στο χώρο της αιωνιότητος, την είσοδο στην οποία εγγυώνται όχι το σχίσμα και η αίρεσις, αλλά η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Του γράφει^. «<i>Μη σοι γένοιτο, τερπνόν φιλίας και συγγενείας αγλάισμα, μήτε σοι μήτε τινί άλλω, όσοις το Χριστού επικαλείται όνομα, μηδαμώς κατά το εκείθεν κριτήριον εις τοιαύτην υποβληθήναι και τηλικαύτην εξέτασιν και τότε μεταμανθάνειν την αλήθειαν, ότε πλέον ουδέν του πικροτερον κολάζεσθαι περιγίνεται</i>»¹⁷.<br />        Αυτήν την άλλη πραγματικότητα, την άλλη διάσταση της αληθείας, είχαν πάντοτε ως κριτήριο οι Άγιοι, και ο Μ. Φώτιος, γι' αυτό ήσαν ανυποχώρητοι σε θέματα πίστεως και αληθείας.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <ul style="margin-top: 0cm;" type="disc"> <li class="MsoNormal" style="mso-list: l1 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"> 1. Βλ. Μ. Αθανασίου, <i>Περί ενανθρωπήσεως του Λόγου</i> P.G. 25,188.<o:p></o:p></span></li> </ul> <ul style="margin-top: 0cm;" type="disc"> <li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">2. Βλ. Αρχιμ. Βασ. Στεφανίδου, <i>Εκκλησιαστική Ιστορία, απ' αρχής μέχρι σήμερον</i>, Αθήναι 1959, σελ. 243. Χ.Μ. Μπαρτικιάν, <i>Ελληνισμός και Αρμενία</i>, Αθήναι 1991, σελ. 63-65.<o:p></o:p></span></li> <li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">3. </span></i><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Β<i>λ. π.χ. Χ.Μ. Μπαρτικιάν, αυτόθι, σελ. 61: «Η στάση των βυζαντινών αρχών έναντι των Αρμενίων του Βυζαντίου δεν ήταν μονοειδής. Αυτή εξηρτάτο από την ομολογία πίστεως των Αρμενίων. Η συμπεριφορά των Βυζαντινών έναντι των μονοφυσιτών Αρμενίων και των ασπαθέντων τον διφυσιτισμό ήταν τελείως διαφορετική. Οι μονοφυσίτες Αρμένιοι, που παρουσίαζαν την απόλυτη πλειοψηφία των Αρμενίων του κράτους, αποτελούντες κοινότητες, έμεναν παραγκωνισμένοι εν αντιθέσει με τους Αρμενίους Χαλκηδονίτες, οι οποίοι όντες ομόδοξοι των Ελλήνων, απολάμβαναν όλων των δικαιωμάτων των Ρωμαίων πολιτών».</i><o:p></o:p></span></li> <li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">4. Γ<i>. </i>Ράλλη - Μ. Ποτλή<i>, </i>Σύνταγμα των θείων και ιερών κα­νόνων, Αθήναι 1855, τόμ. 5, σελ. 415.<o:p></o:p></span></li> <li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">5. Αρχιμ. Βασ. Στεφανίδου, ένθ' ανωτ., σελ. 220.<o:p></o:p></span></li> <li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">6. Αυτόθι, </span></i><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">σελ. 413<i>.</i><o:p></o:p></span></li> <li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">7. Αυτήν την άποψη απηχεί και το εκτενές για την "Αρμενία" άρθρο της<i> Θρησκευτικής και Ηθικής Εγκυκλοπαιδείας, </i>( τόμ.3, στ. 167-195) του Αθ. Αρβανίτη, ο οποίος αναφερόμενος στη δογματική διδασκαλία της Αρμενικής Εκκλησίας δικαιολογεί την δυσφορία των Αρμενίων, όταν χαρακτηρίζονται ως Ευτυχιανοί και Μονοφυσίτες, αποδίδει δε τον χωρισμό τους ίσως και εις λόγους εξωτερικής πολιτικής, παρά δογματικής διδασκαλίας: «Το ατύχημα δι' αυτήν είναι κατά βάθος η άρνησις να αποδεχθή την εν Χαλκηδόνι Σύνοδον ως Δ' Οικουμενικήν, γεγονός το οποίον προεκάλεσε και την απόσχισίν της εκ της καθόλου Εκκλησιάς. Τούτο οφείλεται, ως εσημειώθη εν τω οικείω τμήματι, ως επί το πολύ, εις το ότι λόγω των πολιτικών ανωμαλιών δεν ηδυνήθη αυτή να λάβη μέρος εις την εν λόγω Σύνοδον. Ίσως δε και λόγω δυσαρεσκείας προς τον Μαρκιανόν και την Πουλχερίαν, τους μη βοηθήσαντας τους Αρμενίους κατά των Περσών, εξαπέλυσε αύτη το κατά της Συνόδου εκείνης ανάθεμα, αφορμωμένη ούτως εκ λόγων εξωτερικής πολιτικής ή δογματικής» στ. 191.<o:p></o:p></span></li> <li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">8. Ν. Ματσούκα<i>, Ορθοδοξία και αίρεοη, </i>Θεσσαλονίκη 1992, σελ.35-36. Για την αληθή θέση του αγίου Ιωάννου του Δαμάσκηνου βλ. την ιδική μας μελέτη, <i>Η "Ορθοδοξία" των Αντιχαλκηδονίων Μονοφυσιτών</i>, Θεσσαλονίκη 1994.<o:p></o:p></span></li> <li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">9. Την τάση αυτή εκπροσωπεί η μελέτη του Γ. Μαρτζέλου, <i>Γένεση και πηγές του Όρου της Χαλκηδόνας. Συμβολή στην ιστορικοδογματική διερεύνηση του Όρου της Δ' Οικουμενικής Συνόδου,</i> Θεσσαλονίκη 1986, της οποίας τελικό συμπέρασμα είναι ότι "ο Όρος της Χαλκηδόνας κατά το δογματικό του περιεχόμενο δεν είναι απλώς σύμφωνος με τη Χριστολογία του Κυρίλλου, αλλά έχει εμφανώς Κυρίλλειο χαρακτήρα", σελ. 221. Σχετικώς βλ. και Β. Φανουργάκη, <i>Ο Κυρίλλειος χαρακτήρας του "Όρου της Χαλκηδόνος στο Διάλογο της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τις Αρχαίες Ανατολικές μη Χαλκηδόνιες Εκκλησίες. Η αντιμετώπιση του θέματος στην εκκλησιαστική γραμματεία,</i> Θεσσαλονίκη 1993.<o:p></o:p></span></li> <li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><i><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">10. </span></i><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Βλ. σχετικώς Γέροντος Δανιήλ Κατουνακιώτου<i> Προς Ιερομόναχον Ιερώνυμον κατά Αρμενίων. </i>Η επιστολή αυτή του αοιδίμου σοφού και φωτισμένου Γέροντος Δανιήλ, που καταλέγεται στις μεγάλες αγιορείτικες μορφές των τελευταίων χρόνων δημοσιεύεται στον τόμο ε' της σειράς των απάντων του, ο οποίος φέρει τίτλον <i>Εξ ερήμου Διατυπώσεις</i>, σελ. 49-71. Αναιρεί τις απόψεις του αρχιμανδρίτου Πολυκάρπου Ψωμιάδου, μετέπειτα αρχιερέως, ο οποίος προ εκατό ακριβώς ετών, στα τέλη του περασμένου αιώνος ισχυριζόταν ότι «η Αρμενική Εκκλησία μόνον κατά τα έθιμα και τους τύπους διαφέρει της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας και ότι λόγοι ουχί ουσιωδώς δογματικοί απέσπασαν αυτούς αφ' ημών». Η σχετική επιστολιμαία πραγματεία του Γέροντος Δανιήλ προς τον ιερομόναχον Ιερώνυμον έχει ημερομηνίαν 24 Μαρτίου 1892.<br /> Την πληροφορία για την επιτυχία της προσπάθειας αυτής επιστροφής των Αρμενίων δίδει ο ίδιος ο πατριάρχης Φώτιος στην επιστολή του προς τον ηγεμόνα των Αρμενίων Ασούτ ή Ασώτ, επιγραφόμενη <i>Κατά τής Θεοπασχιτών</i> αιρέσεως: «Το μεν ουν την παραίνεσιν ημών πέρας οίον ευχόμεθα λαβείν, ου βεβαίως ελπίζομεν, ει μη με των προλαβόντων άλλων Αρμενίων, ων ου προ πολλού χρόνου η επιστροφή και διόρθωσις, δια της ομοίας παραινέσεως και του μακαριωτάτου Ιωάννου αρχιεπισκόπου Νίκης λαμπρώς τε και ως άριστα προελθούσα, και περί της υμών αρετής φρονείν τα αμείνω προετρέψατο»^.Επιστολή 284, εν Photii Patriarchae Constantinopolitani <i>Epistulae et Amphiloch</i>ia<i>,</i> τόμ. 3, σελ.4 ε., έκδ. Β. Laourdas - L. Westerink (Bibliotheca Teubneriana).<o:p></o:p></span></li> <li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">11. <i>Επιστολή 2, Εγκύκλιος επιστολή προς τους της Ανατολής αρχιερατικούς θρόνους,</i>αυτόθι τόμ. 1, σελ. 41.<o:p></o:p></span></li> <li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">12. Επιστολή 139, Τω άρχοντι των αρχόντων, P.G. 111, 365. R. Jenkins - L. Westerink,<i>Nicholas I, patriarch of Constantinople, Letters, </i>σελ. 49-52.<o:p></o:p></span></li> <li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">13. Ar<i>ethae Archiepiscopi Caesariensis Scripta Minora, έκδ. L. Westerink, τόμ. I, Leipzig 1968, σελ. 52.</i><o:p></o:p></span></li> <li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">14. Πρωτοπρεσβυτέρου Κωνσταντίνου Παπαδοπούλου<i>, «Σχέσεις του αγίου Φωτίου με την αρμενική εκκλησία», Σύναξη, </i>τεύχος 30, Απρίλιος - Ιούνιος 1989, σελ. 28.<o:p></o:p></span></li> <li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">15. Β. Laourdas - L. Westerink,<i> ένθ' ανωτ., τόμ. 3, σελ. 98 έ.</i><o:p></o:p></span></li> <li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">16. J. Darrouzes<i>, «Deux lettres inedites de Photius aux Armeniens», REB 29(1971) 137-181.</i><o:p></o:p></span></li> <li class="MsoNormal" style="mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">17. <i>Επιστολή 284, Κατά της Θεοπασχιτών </i>αιρέσεως, στίχοι 422-425, ένθ' ανωτ., τόμ. 3, σελ. 15.<o:p></o:p></span></li> </ul> <br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Είναι οι Αρμένιοι Ορθόδοξοι; Οι θέσεις του Μ. Φωτίου.</span></b><span style="font-family: "Palatino Linotype","serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> <b>Σειρά "Καιρός"</b><br /> <b>Θέματα Εκκλ. Επικαιρότητος</b><br /> <b>ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1995</b><o:p></o:p></span></div> </div>

Είναι οι Αρμένιοι Ορθόδοξοι;

   Είναι οι Αρμένιοι Ορθόδοξοι; Οι θέσεις του Μ. Φωτίου ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ  Πρωτοπρεσβυτέρου Καθηγητού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ...

Διαβάστε περισσότερα »