- Γέροντα, μερικοί
θεωρούν φαρισαϊσμό το νά πηγαίνη κανείς στην Εκκλησία καί νά ύστερη στην αγάπη
καί την θυσία.- Έ, ποϋ το ξέρουν; Είναι σίγουροι γι' αυτό;
- Έτσι κρίνουν.
- Ό Χριστός τί είπε; «Νά κρίνετε»[3]; Ό άλλος μπορεί νά μή δίνη στον τσιγγάνο, γιατί έχει ύπ' όψιν του έναν άρρωστο πού έχει μεγάλη ανάγκη καί θά βοηθήση εκείνον. Τον τσιγγάνο κάποιος περαστικός θά βρεθη νά τού δώση κάτι, ενώ εκείνον δεν θά τού δώση κανένας.
Πώς βγάζουν συμπεράσματα, χωρίς νά ξέρουν; Φαρισαϊσμός είναι, όταν κάποιος κάνη την καλωσύνη φανερά, γιά νά τον επαινέσουν. Θυμάμαι, όταν ήμουν το 1957 στο Ιδιόρρυθμο[4], έδιναν γιά κάθε διακόνημα, ανάλογα με το πόσο δύσκολο ήταν, μια ευλογία.
Επειδή τότε υπήρχε στα μοναστήρια λειψανδρία, ήταν μερικοί Πατέρες πού είχαν δυνάμεις καί αναλάμβαναν πολλά διακονήματα καί έπαιρναν περισσότερες ευλογίες, αλλά τίς έδιναν.
Ήταν ένας μοναχός πού τον έλεγαν «σπάγκο», γιατί δέν έδινε. "Οταν πέθανε αυτός ό μοναχός, μαζεύτηκαν στην κηδεία του ταλαίπωροι άνθρωποι άπό εδώ άπό τήν Χαλκιδική, άπό τήν Μεγάλη Παναγία, άπό τό Παλαιοχώρι, το Νεοχώρι, καί τόν έκλαιγαν.
Αυτοί είχαν βόδια καί κουβαλούσαν τήν ξυλεία, τους γρεντέδες, γιατί τότε ή μεταφορά γινόταν με τά βόδια - μή βλέπης τώρα πού γίνεται με αυτοκίνητα, μέ τριαξονικά!
Τί έκανε αυτός ό καημένος; Μάζευε- μάζευε τά χρήματα πού του έδιναν γιά τά διακονήματα πού έκανε καί, όταν έβλεπε έναν οικογενειάρχη πού είχε μόνον ένα βόδι ή ψοφούσε τό βόδι του, τού αγόραζε ένα βόδι.
Καί τότε τό νά άγοράσης ένα βόδι ήταν μεγάλο πράγμα· στοίχιζε πέντε χιλιάδες δραχμές, άλλα τά χρήματα ήταν γερά. Οι άλλοι Πατέρες έδιναν πέντε δραχμές στον έναν φτωχό, δέκα στον άλλον, κανένα εικοσάρικο στον άλλον, έκαναν δηλαδή τέτοιες καλωσύνες καί φαίνονταν.
Εκείνος καθόλου δέν φαινόταν, γιατί δέν έδινε όπως έδιναν οι άλλοι, άλλα τά μάζευε καί βοηθούσε μέ αυτόν τόν τρόπο. Έτσι όλοι τόν έλεγαν «σπάγκο, σπάγκο» καί πήρε τό όνομα «σπάγκος», σπαγκοραμμένος δηλαδή! Καί τελικά, όταν πέθανε, μαζεύτηκαν οί καημένοι καί έκλαιγαν.
«Μέ έσωσε!», έλεγε ό ένας, «μέ έσωσε!», έλεγε ό άλλος. Γιατί τότε, άμα είχε ένα βόδι κανείς, μετέφερε τήν ξυλεία καί έτρεφε τήν οικογένεια του.
Τά έχασαν οί
Πατέρες!
Γι’ αυτό λέω, πού ξέρεις τί κάνει ό άλλος;
Απόσπασμα από τις
σελίδες 163 -169 του βιβλίου:
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Β΄
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Δημοσίευση σχολίου