Να έρχεσαι στην θέση του άλλου…

in-agiosdimitrios.com

 

Δεν είναι άγνωστο βεβαίως ότι η κοινή ζωή, η ζωή με τους άλλους παρουσιάζει κάποτε δυσκολίες και προβλήματα. Και στην οικογένεια και στην εργασία παρατηρούνται συχνά δυσαρμονίες και ανωμαλίες, που πικραίνουν την ζωή μας.

    

Τα αίτια αυτών των καταστάσεων είναι πολυποίκιλα. Πρέπει να πούμε όμως εξ αρχής ότι δεν οφείλονται τα πάντα ανεξαιρέτως σε κάποια ή σε κάποιες αμαρτίες. Κατά μέγα μέρος προέρχονται από παρεξηγήσεις ή και από άγνοια των κανόνων της καλής συμπεριφοράς και της σωστής επικοινωνίας μας με τους άλλους.

    

Να αναφέρουμε μερικά παραδείγματα. Μπορεί κάποτε ο άλλος να παρουσιάζεται σοβαρός, σκεπτικός και να μη έχει διάθεση για συζήτηση. Κάτι ίσως τον απασχολεί και φέρεται με τον τρόπο αυτό. Το να πηγαίνεις λοιπόν εσύ και να του κάμνεις διάφορες ερωτήσεις και να θέλεις οπωσδήποτε να αρχίσετε συζήτηση, γίνεται αιτία να αντιδράσει ψυχικά κα να θελήσει να σε αποφύγει.

    

Ή αν ο άλλος παρουσιάζεται βαρύθυμος, διότι δεν είχε καλό ύπνο την νύκτα και ενώ σου το λέγει, εσύ αψυχολόγητα εντελώς απαντάς ότι η δική σου νύκτα πέρασε ευχάριστα με γλυκό ύπνο, είναι αυτονόητο ότι αυτό κάμνει τον άλλον να δυσανασχετήσει μέσα ρου εις βάρος σου.

    

Κάποτε επίσης και οι υπερβολικές εκδηλώσεις της αγάπης και του ενδιαφέροντος είναι πιθανόν να κουράζουν ψυχικά τον άλλον και να μην αναπαύεται κοντά σου.

    

Είναι πολύ λεπτό θέμα η επικοινωνία με τους άλλους. Είναι μάθημα που απαιτεί πολλή προσοχή. Είναι επίσης δύσκολο άθλημα και αγώνισμα που προϋποθέτει πολλή άσκηση, αυταπάρνηση και Χάρι του Θεού για να κατορθωθεί.  

    

Ορισμένοι πνευματικοί διδάσκαλοι και καθοδηγοί των ψυχών τονίζουν ότι η πιο μεγάλη αρετή είναι η διάκριση. Το να μη είσαι δηλαδή αδιάκριτος, αλλά να φέρεσαι πάντοτε διακριτικά. Να μη κάμνεις αδιάκριτες ερωτήσεις, «να μη φυτρώνεις εκεί που δεν σε σπέρνουν», όπως λέει ο λαός μας^. να μη επιχειρείς να εισέρχεσαι στα μυστικά του άλλου, να μη θέλεις να φέρεις τον άλλον στα νερά σου, αλλά να τον σέβεσαι και να τον τιμάς με τον χαρακτήρα που έχει και εκδηλώνει.

    

Η Αγία Γραφή, ι αιώνιος και αλάθητος λόγος του πανσόφου και παναγάθου Θεού, δίνει μια οδηγία, η οποία, εάν εφαρμοσθεί, είναι δυνατόν να λύσει άριστα το δύσκολο θέμα της καλής επικοινωνίας και της ειρηνικής συνυπάρξεώς μας με τους άλλους. «Μη τα εαυτών έκαστος σκοπείτε, αλλά και τα ετέρων έκαστος», παραγγέλλει το Πνεύμα του Θεού (Φιλιπ. β΄ 4). Μη σκέπτεσθε δηλαδή μόνο το άτομό σας, μη επιδιώκετε μόνο τη δική σας άνεση και την τακτοποίηση των δικών σας μόνο ζητημάτων και θεμάτων. Σκεφθείτε και ενδιαφερθείτε εξ ίσου και για τα θέματα των άλλων.

    

Εάν σκεφθούμε καλύτερα την θεόπνευστη αυτή οδηγία, μπορούμε να πούμε ότι μας συνιστά και μας συμβουλεύει ο Θεός να υπερβαίνουμε τον ατομισμό μας και να ξανοιγόμαστε και προς τους άλλους. Μα μη φροντίζουμε μόνο πώς θα ικανοποιηθεί το εγώ μας, αλλά να σκεφτόμαστε κα να λαμβάνουμε υπ’ όψιν και το τι ευχαριστεί και αναπαύει και τον άλλον. «Να βγαίνουμε από το καβούκι μας», όπως λέει πάλι ο θυμόσοφος λαός μας, και να ερχόμαστε στη θέση του άλλου.

    

Όταν κάνουμε αυτήν την αγαπητική κίνηση, σπάζοντας και παραμερίζοντας τον κλοιό του εγωισμού μας, τότε διαλύονται πολλές παρεξηγήσεις και ψυχρότητες. Όταν έρχεσαι στην θέση του άλλου, τον κατανοείς καλύτερα και εξηγείς και δικαιολογείς κάθε του συμπεριφορά. Δεν τον κατακρίνεις ούτε τον υποτιμάς ούτε, πολύ περισσότερο, επιχειρείς  να τον μειώσεις και να τον υποβιβάσεις στην εκτίμηση των άλλων και να τον στενοχωρήσεις.

    

Όταν έρχεσαι στην θέση του άλλου και σκέπτεσαι ότι πιθανόν να τον απασχολούν διάφορα οικογενειακά προβλήματα προσωπικά, οικογενειακά, επαγγελματικά, θέματα υγείας και συνεργασίας, τότε δεν θα σκέπτεσαι ποτέ κάτι κακό εις βάρος του^. ούτε θα θέλεις να τον πικράνεις με τα λόγια σου και την όλη συμπεριφορά σου. Τότε θα είσαι «ευπροσήγορος ένα ταις εντεύξεσι, γλυκύς εν ταις ομιλίαις», όπως γράφει ο Μέγας Βασίλειος (PG 32, 230). Θα είσαι  δηλαδή γλυκύς και επιεικής απέναντί του. Και θα τον βοηθείς με λεπτότητα και ευγένεια να ξεπεράσει την τυχόν δυσκολία του. Έτσι άλλωστε θα ήθελες να φερθούν και οι άλλοι απέναντί σου, αν βρισκόσουν σε ανάλογη κατάσταση, όπως αναφέρει ο «χρυσούς κανών» του Ευαγγελίου (Λουκ. ς΄ 31).

    

Όταν ερχόμαστε, αγαπητέ αναγνώστα ο ένας στη θέση του άλλου τότε θα είμαστε «και ευχάριστοι» μεταξύ μας, όπως αναφέρει πάλι ο αιώνιος λόγος του Θεού (Κολασ. γ΄ 15). Θα κυλά ήρεμα με την Χάρι του Θεού η ζωή μας, χωρίς τριβές και παρεξηγήσεις, χωρίς αναστατώσεις και πικρίες.

    

Μακάρι να το καταλάβουμε καλύτερα αυτό και να κάνουμε καθένας μας το χρέος μας, για να χαιρόμαστε πραγματικά την συμβίωση και συνεργασία μας με τους άλλους, που είναι αδελφοί μας, παιδιά και αυτοί του ίδιου ουράνιου Πατέρα.