Η περιπέτεια ενός συμβόλου
Η ημισέληνος, επίσημο σήμερα σύμβολο αρκετών μουσουλμανικών κρατών, ήταν σύμβολο πολλών λαών προτού το υιοθετήσουν οι μουσουλμάνοι. Η αναζήτηση της προέλευσης της ημισελήνου και του αστεριού ως συμβόλων, μας οδηγεί στην εποχή των αρχαίων Σουμερίων αλλά και στην αρχαία Αίγυπτο.Οι λαοί της Μεσοποταμίας αλλά και οι Πέρσες χρησιμοποιούσαν την ημισέληνο ως σύμβολο με ιερές ιδιότητες.
Το αρχαιότερο ελληνικό νόμισμα πάνω στο οποίο υπάρχει η «ημισέληνος» είναι νόμισμα από την Κάτω Ιταλία που χρονολογείται στον 6ο αιώνα π.Χ. Στη συνέχεια το βρίσκουμε σε πολλές ελληνικές περιοχές του αρχαίου ελληνικού κόσμου από την Κρήτη μέχρι τη Μακεδονία και την Μικρά Ασία.
Την ημισέληνο βρίσκουμε και στην αρχαία ελληνική αποικία του Βυζαντίου που ίδρυσε ο Βύζας ο Μεγαρεύς. Το νόμισμα αυτό κόπηκε το 341 π.Χ. απο τους ντόπιους κατοίκους, όταν κατάφεραν να αποκρούσουν την αιφνιδιαστική επίθεση που είχε εξαπολύσει στην αποικία τους ο Βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος ο δεύτερος.
Στα κατοπινά χρόνια οι Ρωμαίοι χρησιμοποίησαν στα νομίσματά τους την ημισέληνο.
Στη βυζαντινή αυτοκρατορία, κατά τον 5ο αιώνα μ.Χ., συναντούμε νόμισμα που στη μια μεριά έχει την προτομή του αυτοκράτορα Αναστασίου (491-518 μ.Χ.) και στην άλλη την ημισέληνο.
Στη συνέχεια φαίνεται ότι το συγκεκριμένο σύμβολο, η «αμφίκυρτος σελήνη», χρησιμοποιούνταν και το συναντάμε σε νομίσματα αλλά και σε απεικονίσεις και τοιχογραφίες.
Οι Οθωμανοί χρησιμοποίησαν την ημισέληνο στη σημαία τους, αν και αναφέρεται ότι η ημισέληνος και το αστέρι υπήρξαν ιερά σύμβολα των τουρκικών φυλών και πριν από την έλευση του Ισλάμ.
Δημοσίευση σχολίου