Λαμπρά και ένδοξος η σημερινή Κυριακή των Αγίων Πάντων. Η αγία ημών Εκκλησία πανηγυρίζει και εορτάζει πάντας τους Αγίους του Θεού, Προφήτας, Αποστόλους. Μάρτυρας, Ομολογητάς, Ασκητάς, όλους δηλαδή εκείνους, οι οποίοι δια της εναρέτου ζωής των εδόξασαν τον Θεόν, έφθασαν οι ίδιοι εις μέγα βαθμόν πνευματικότητος και τώρα αι ψυχαί των πανευφρόσυνοι, αγάλλονται εις τον ουρανόν, μετά των Αγγέλων.
Ηγωνίσθησαν και έμεινον πιστοί εις το θέλημα του Κυρίου, ομολόγησαν μετά παρρησίας τον Χριστόν, τον ηγάπησαν σφόδρα δια τελείας αγάπης και εμαρτύρησαν δι’ Αυτόν, μετά χαράς. Έκαμαν πράξιν την θείαν σύστασιν «ο φιλών πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ, ουκ εστι μου άξιος».
Ο Κύριος, ζητεί από τον άνθρωπον την πλήρη, την τελείαν, την ολοκληρωτικήν αγάπην, αυτήν την οποίαν έδειξαν οι Άγιοι, τους οποίους σήμερον τιμά και γεραίρει η Εκκλησία. Όχι μόνον ηγάπησαν τον Κύριον, αλλά προέβησαν λόγω της ανυπερβλήτου προς Αυτόν αγάπης των και εις την υψίστην θυσίαν, την θυσίαν της ζωής των.
Το μαρτύριον λοιπόν της θυσίας, η υπερτάτη θυσία, αυτή είναι η υπερτάτη, η τελεία αγάπη. Αυτό το παράδειγμα των Αγίων, πρέπει να συνεγείρη και ημάς, αδελφοί μου. Να ομοιάσωμεν εις την θυσίαν ταύτην. Να έχωμε διαρκή αγώνα πνευματικόν δι’ αρετήν και αγνότητα και να έχωμεν κατά νουν, ότι πάσα θυσία δια τον Θεόν, προς δόξαν Του, δεν μένει άνευ επάθλων και βραβείων.
Όταν ο άνθρωπος θυσιάζει τα επίγεια, απολαμβάνει τα επουράνια. Προσφέρει τα φθαρτά και κερδίζει τα άφθαρτα, τα αθάνατα, τα αιώνια.
Εις αυτά τα υπερουράνια, τα πνευματικά, καλούμεθα υπό του αγίου ευαγγελίου. Δεν είναι σωστόν να παρασυρόμεθα υπό της ματαιότητος του κόσμου και να μην είμεθα έτοιμοι να θυσιάσωμεν εαυτόν υπέρ Εκείνου, ο όποιος παρέδωκεν την ζωήν του, υπέρ ημών των αμαρτωλών.
Το παράδειγμα της αγίας ζωής και βιοτής πάντων των εορταζομένων Αγίων, πρέπει να μας συνεγείρη και να ομοιάσωμεν όσον ο καθείς ημπορεί, λαμβάνοντες μέρος εις τον πνευματικόν αγώνα, ο όποιος εάν καλώς αγωνισθώμεν, θα μας καταστήση συγκληρονόμους της χάριτος του Θεού μετά πάντων των Αγίων Του.
Ηγωνίσθησαν και έμεινον πιστοί εις το θέλημα του Κυρίου, ομολόγησαν μετά παρρησίας τον Χριστόν, τον ηγάπησαν σφόδρα δια τελείας αγάπης και εμαρτύρησαν δι’ Αυτόν, μετά χαράς. Έκαμαν πράξιν την θείαν σύστασιν «ο φιλών πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ, ουκ εστι μου άξιος».
Ο Κύριος, ζητεί από τον άνθρωπον την πλήρη, την τελείαν, την ολοκληρωτικήν αγάπην, αυτήν την οποίαν έδειξαν οι Άγιοι, τους οποίους σήμερον τιμά και γεραίρει η Εκκλησία. Όχι μόνον ηγάπησαν τον Κύριον, αλλά προέβησαν λόγω της ανυπερβλήτου προς Αυτόν αγάπης των και εις την υψίστην θυσίαν, την θυσίαν της ζωής των.
Το μαρτύριον λοιπόν της θυσίας, η υπερτάτη θυσία, αυτή είναι η υπερτάτη, η τελεία αγάπη. Αυτό το παράδειγμα των Αγίων, πρέπει να συνεγείρη και ημάς, αδελφοί μου. Να ομοιάσωμεν εις την θυσίαν ταύτην. Να έχωμε διαρκή αγώνα πνευματικόν δι’ αρετήν και αγνότητα και να έχωμεν κατά νουν, ότι πάσα θυσία δια τον Θεόν, προς δόξαν Του, δεν μένει άνευ επάθλων και βραβείων.
Όταν ο άνθρωπος θυσιάζει τα επίγεια, απολαμβάνει τα επουράνια. Προσφέρει τα φθαρτά και κερδίζει τα άφθαρτα, τα αθάνατα, τα αιώνια.
Εις αυτά τα υπερουράνια, τα πνευματικά, καλούμεθα υπό του αγίου ευαγγελίου. Δεν είναι σωστόν να παρασυρόμεθα υπό της ματαιότητος του κόσμου και να μην είμεθα έτοιμοι να θυσιάσωμεν εαυτόν υπέρ Εκείνου, ο όποιος παρέδωκεν την ζωήν του, υπέρ ημών των αμαρτωλών.
Το παράδειγμα της αγίας ζωής και βιοτής πάντων των εορταζομένων Αγίων, πρέπει να μας συνεγείρη και να ομοιάσωμεν όσον ο καθείς ημπορεί, λαμβάνοντες μέρος εις τον πνευματικόν αγώνα, ο όποιος εάν καλώς αγωνισθώμεν, θα μας καταστήση συγκληρονόμους της χάριτος του Θεού μετά πάντων των Αγίων Του.
Ο Αρχιμανδρίτης Κωνσταντίνος Χαραλαμπόπουλος
Δημοσίευση σχολίου