Το «Βατικάνειον πλάνον άρχειν».

katanixis.blogspot.gr

Το «Βατικάνειον πλάνον άρχειν».

(Το μεγάλο πρόβλημα , η υπεροχή -  Il grosso problema, il primato)

Βασίλειος Χαραλάμπους

θεολόγος

     Στην ιστοσελίδα vatican.va, κείμενο που επιγράφεται, (Londi derazioni «Il primate del successsore di Pietro nel mistero della Chiesa…»), το οποίον μεταφράζεται «Η αρχή της υπεροχής του Διαδόχου του Πέτρου στο Μυστήριο της Εκκλησίας …», αναφέρεται στην υπεροχή (il primato) του Πάπα, δηλαδή στο «Βατικάνειον πλάνον άρχειν».

       Η προλογική έκφραση του κειμένου, αναφερόμενη στη Σύνοδο για το Δόγμα της Πίστης υπερτονίζει ότι «…το ζήτημα της υπεροχής του Πέτρου και των διαδόχων του, έχει ιδιαίτερη σημασία ακόμα και οικουμενική» (presenta una sigolare rilevanta, anche ecumenica).        Εδώ αντί το ιδιαίτερη σημασία (presenta), θα λέγαμε ότι έχει μάλλον «πρώτιστη σημασία» (primaria importanza), τούτο το «πλάνον άρχειν» του Βατικανού.

Ίσως να ήταν ετυμολογικώς ακριβέστερον αν εχρησιμοποιείτο για την «πλάνον Βατικάνειον υπεροχήν», η ιταλική λέξις superioritá, που αν και ερμηνεύεται ως υπεροχή, έχει τη έννοια του υπέρτερου, ανώτερου (superiore), ή με την ιταλική λέξη supremazia που επίσης αν και ερμηνεύεται ως υπεροχή, έχει τη έννοια του υπέρτατου, του ύψιστου (supremo).  Οι δύο τούτες λέξεις της Ιταλικής γλώσσας, επακριβώς ερμηνεύουν το «κοσμικόν» παπικόν πρωτείον, καθότι τούτο θεωρούν ως κατ’εξοχήν πρωτείον εξουσίας  και όχι τιμής.

Στην ιταλική εφημερίδα  Corriere della Sera, ο Αlberto Meloni, o οποίος θεωρείται ειδικός σε εκκλησιαστικά ζητήματα (φυσικά από την «βατικάνειον» όψιν),  τονίζει ότι «όλοι οι Χριστιανοί συμφωνούν ότι η Εκκλησία της Ρώμης κατέχει το πρωτείον στην αγάπην», υποβαθμίζοντας  το εξουσιαστικόν πρωτείον, σε θέμα απλά δικαιοδοσιών, χωρίς να αναφαίρεται, ότι τούτο είναι το κατ’ εξοχήν αίτιον, για τις συνεπακόλουθες πλάνες των Ρωμαιοκαθολικών.

Ο Απόστολος Πάυλος, λέγει στην Προς Φιλιππησίους Επιστολήν,  «μηδέν κατά εριθείαν ή κενοδοξίαν, αλλά τη ταπεινοφροσύνη αλλήλους ηγούμενοι υπερέχοντας εαυτών» Φιλιπ.2,3.  Αν το Βατικανόν, αντιληφθεί το σωτηριώδες μεγαλείον του λόγου τούτου, θα είναι η απαρχή για να εγκαταλείψει τόσον το εξουσιαστικόν παπικόν πρωτείον,  το «πλάνον άρχειν», όσον και το παπικόν αλάθητον, καθώς και τις  υπόλοιπες πλάνες.  Το Βατικανόν κωφεύει ακόμα, στον σπουδαίον για την Εκκλησίαν λόγον του Αγίου Κυπριανού «Hoc errant utique et cacteri Apostoli quod fuit Petrus, pari consortio praediti et honoris et potestatis» (De Unitate Ecclesiae), το οποίον ερμηνεύεται ότι «όλοι οι Απόστολοι ήταν ότι και ο Πέτρος δηλαδή προικισμένοι με την ίδια τιμή και εξουσία».

Όσον αφορά το αναφερόμενον στην ιστοσελίδα vatican.va,  ότι «το πρωτείον θα βοηθήσει την ενότητα», αντί άλλου επιχειρήματος ας αφήσομεν τον ίδιον τον Πάπα Παύλο VI να μας αναφέρει και πάλιν την   παραδοχή του, που έκανε κατά την προσφώνηση της Παπικής Γραμματείας για την Ενότητα στις 28/4/1967, ότι «Πάπας είναι χωρίς αμφιβολία το δυσκολότερο εμπόδιο στην πορεία του Οικουμενισμού».  Τούτο απαντά και  σε όσους ευελπιστούν από τη λεγόμενη «εκκλησιολογική αναγέννηση», της Β΄ Βατικανείου Συνόδου.  Φυσικά το εξουσιαστικόν παπικόν πρωτείον και κατ’ επέκτασιν το αλάθητον, καθίσταται  ο σοβαρότερος λόγος για την εμμονήν, σε ότι πλάνον παρεισέφρησεν στον Παπισμόν, καθότι δεν είναι εύκολον ο «αλάθητος πρώτος», να παραδεχθεί ότι λαθεύει.