Γιώργος Χαρίτος, για ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΦΟΡΑ.GR - olasthnforaa.blogspot.gr
Η Μάχες γίνονταν όλο και τραγικότερες. Οι Άβαροι είχαν στείλει στην πρώτη γραμμή μάχης τους Σλάβους, ενώ από από θαλάσσης γίνονταν ένας μεγάλος Πόλεμος.''Μπήκαν στην Παναγία των Βλαχερνών, κυρίευσαν την Εκκλησία και την γύρο περιοχή'', φώναζαν στρατιώτες της φρουράς της Πόλης. Οι Βυζαντινοί με το μεγαλύτερο μέρος της Φρουράς καταφτάνουν στην Περιοχή της Παναγίας των Βλαχερνών. Πρωτοστάτησε ο Πατριάρχης Σέργιος ο οποίος κρατούσε στα χέρια του μία μεγάλη εικόνα της Παναγίας. Οι Σλάβοι στρατιώτες Ούρλιαζαν και φώναζαν. Όδευαν προς το μέρος των Βυζαντινών. Ήταν μεγαλύτερη σε Αριθμό. Ο Πατριάρχης σήκωσε ψιλά την Εικόνα Της Θεοτόκου.
‘’Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια,
Ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια,
Αναγράφω σοι η Πόλις σου, Θεοτόκε.
Αλλ’ ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον,
Εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον.
΄Ινα κράζω σοι. Χαίρε, Νύμφη Ανύμφευτε.’’
Του Γιώργου Χαρίτου, | ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΦΟΡΑ.GR
28
Ιουνίου το 626.Χρόνια ετοίμαζαν αυτό το χτύπημα εναντίων της Πρωτεύουσας των
Ρωμαίων, την Κωνσταντινούπολη.
Ο
Αυτοκράτορας έλειπε, όδευε προς την Άγια Πόλη, αναζητώντας τον Τίμιο Σταυρό,
μαζί με τον αμέτρητο αυτοκρατορικό στρατό του. Είχε άλλωστε νίκησε πολλές φορές
σε μάχες τους Πέρσες. Δεν πτοούνταν. Είχε μπει οριστικά στα εδάφη τους, και
είχε βάλει στόχο την επιστροφή στην Αυτοκρατορία του Τιμίου Σταυρού αλλά και
ολόκληρης της Αγίας Πόλης. Οι συνθήκες όμως άγνωστες πίσω από την σκέψη του.
Μόλις είχε μάθει για τα σχέδια κατά της Πρωτεύουσας. Η Βασιλεύουσα, δεν είχε
στρατό. Παρά μόνο ένα μικρό τάγμα για την περιθωριακή της φύλαξη.
Την επόμενη μέρα, στης 29 Ιουνίου, μέσα στο καυτό καλοκαίρι, κάνουν την εμφάνιση τους 30.000 άνδρες κοντά στο μικρό τείχος που είχε δημιουργήσει ο Αναστάσιος ο Α΄. Η Μικρή στρατιά βυζαντινών που βρίσκονταν στην περιοχή, το εγκατέλειψαν και επέστρεψαν έντρομοι στα τείχη της Πόλης. Ο Μάγιστρος Βώνος, στον οποίον ο Ηράκλειος είχε αναθέσει της προσωρινή Φύλαξη της Πόλης προσπαθεί να συγκρατηθεί όταν μαθαίνει για την απειλή.’’Να συσταθεί Πρεσβεία και να σταλεί αμέσως στο στρατόπεδο των Αβαρων’’, είπε στον απεσταλμένο της στρατιάς που θα όδευε προς το στρατόπεδο των Αβάρων που είχαν εγκατασταθεί στην Αδριανούπολη. Ο Πατριάρχης Σέργιος ήταν εκ των πρώτων που έμαθαν για το περιστατικό. Το Νέο όρχησε να διαδίδετε γρήγορα, με αστραπιαίους ρυθμούς. Έντρομοι οι κάτοικοι της Πόλης, την στιγμή που ο Βώνος προσπαθούσε να τους καθησυχάσει. Ο Ηράκλειος, είχε ενημερωθεί για την κατάσταση.'' Να φύγει αμέσως ένα τάγμα και να πάει στην Πόλη'' είπε αμέσως προς τους στρατηγούς του από το Μακρινό χωριό Λαζακή της Μικράς Ασίας όπου βρίσκονταν μέρες πριν.
Οι Πρεσβεία των Βυζαντινών καταφτάνει στο στρατόπεδο των Αβάρων'' Ήρθαν, μεγάλε Αρχηγέ, να τους δεχτούμε; είπε ένας στρατιώτης στον χαγάνο῎ ''Να περάσουν'' κάνοντας νόημα στους στρατιώτης του να τους φέρουν. Οι Βυζαντινοί Πρεσβεία φτάνει μπροστά από τον Αρχηγό της στρατιάς των εχθρών'' Εκ μέρους του Βασιλέως μας, σας διαβεβαιώνουμε πως καμία παραχώρηση δεν θα υπάρξει εκ μέρους μας στην παράδοση περιοχών της Αυτοκρατορίας. Σας προειδοποιούμε να αποχωρήσετε από τα εδάφη μας'' Έξαλλος ο χάγανος καλεί να εξέλθει η Βυζαντινή πρεσβεία. Ήταν αποφασισμένος να κατακτήσει την Πόλη, όσο αποφασισμένοι οι Βυζαντινοί να την υπερασπιστούν μέχρι Θανάτου. Ήθελαν εξάλλου οι Άβαροι αλλά και οι Πέρσες να εκπληρώσουν το όνειρο χρόνων για αυτούς. Την Ρήξη της Αυτοκρατορίας. Άλλωστε δεν ήταν η πρώτη φορά που θα επιχειρούσαν, αφού η προηγούμενη απόπειρα δολοφονίας του Ηρακλείου λίγα χρόνια πριν είχε αποτύχει.
Τα ξημερώματα της 31 Ιουλίου τα στρατεύματα των Αβάρων είχαν φτάσει έξω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης. Ουρλιαχτά, με μεγάλες φωνές φώναζαν και Ούρλιαζαν. ο Κόσμος στην Βασιλεύουσα ήταν τρομαγμένος. Δεν υπήρχε τρόπος διαφυγής. Ούτε δια ξηράς ούτε δια θαλάσσης. Ο Βυζαντινός στρατός ήταν πάνω στα τείχη. ''Παντού προστατέψετε την Πόλη'' φώναζε ο Μάγιστρος Βώνος. Χτύπαγαν ξανά και ξανά οι Βυζαντινοί τα τάγματα του στρατού των Αβάρων, και πετύχαιναν σημαντικό προβάδισμα. Ξαφνικά ακούστηκε μία φωνή μεταξύ των στρατιωτών'' Φέρνουν Πύργους από μακριά.'' Έπεσε το σκοτάδι. Οι Βυζαντινοί είχαν Ίδη μία Νίκη'' Η Θεοτόκος είναι με το μέρος μας'' έλεγαν ξανά και ξανά. Πλήθος ανθρώπων προσεύχονταν στην Παναγία να τους σώσει.
Ξημέρωσε η 1 Αυγούστου. Πολιορκητικές μηχανές χτυπούσαν την Πόλη ξανά και ξανά δίχως τελειωμό. Κατάφεραν όμως το ακατόρθωτο. Οι βυζαντινοί τις χτύπησαν. Οι Άβαροι κατάλαβαν ότι η Πρωτεύουσα δύσκολα θα μπορούσε να αλωθεί από την στεριά. Ο Κεράτιος Κόλπος ήταν το αδύνατο σημείο της Πόλης. Αμέσως της επόμενες μέρες, οργανώνει στόλο και περικυκλώνει την Πρωτεύουσα. Πλέον όλοι οι δρόμοι είχαν κλείσει. Όλα φαίνονταν πως όλα είχαν τελειώσει. Έπρεπε να διαπραγματευτούν, αλλά τα κρατικά ταμεία δεν είχαν ούτε νόμισμα. Ο Πατριάρχης Σέργιος διέθεσε όλα τα χρυσά αντικείμενα της Εκκλησίας προς τα κρατικά ταμεία για να ξεκινήσουν οι Διαπραγματεύσεις.'' Να σταλεί πρεσβεία αμέσως, έχετε το ελεύθερο από εμένα. Η Πολιορκία πρέπει να σταματήσεις όπως και δίποτε'' Τα αιτήματα, όμως των Αβαρων ήταν πολλά, παρά τον φόρο υποτέλειας που είχε δεχθεί η Πρεσβεία να δεχτεί για να σταματήσει η Πολιορκία. Επιπλέον ζητούσαν την παράδοση της Πόλης, και τον διωγμό των Κατοίκων της. Κάτι τέτοιο βέβαια ποτέ δεν θα δέχονταν ο Μάγιστρος Βώνος. Πλέον ακολουθούσαν έναν μονόδρομο.
Την επομένη μέρα οι μάχες πήραν εντονότερο χαρακτήρα. Οι Πέρσες στέλλουν Πρεσβεία στην Πόλη, τους οποίους όμως οι Βυζαντινοί φυλακίζουν, και εξοντώνουν κατευθείαν χωρίς δεύτερη σκέψη. Η Κωνσταντινούπολη δεν θα παραδίνονταν. Εγκατέλειψαν πλέον και τις διαπραγματεύσεις. Ο Βώνης στεκόμενος στα τείχη, διέταξε κάποιους στρατιώτες να στείλουν τα πτώματα των Περσών. Διέταξε να το σηκώσουν όρθια προς τους Αβάρους δίνοντας τους μήνυμα πως η Πόλη δεν παραδίδετε.
Την επόμενη μέρα, στης 29 Ιουνίου, μέσα στο καυτό καλοκαίρι, κάνουν την εμφάνιση τους 30.000 άνδρες κοντά στο μικρό τείχος που είχε δημιουργήσει ο Αναστάσιος ο Α΄. Η Μικρή στρατιά βυζαντινών που βρίσκονταν στην περιοχή, το εγκατέλειψαν και επέστρεψαν έντρομοι στα τείχη της Πόλης. Ο Μάγιστρος Βώνος, στον οποίον ο Ηράκλειος είχε αναθέσει της προσωρινή Φύλαξη της Πόλης προσπαθεί να συγκρατηθεί όταν μαθαίνει για την απειλή.’’Να συσταθεί Πρεσβεία και να σταλεί αμέσως στο στρατόπεδο των Αβαρων’’, είπε στον απεσταλμένο της στρατιάς που θα όδευε προς το στρατόπεδο των Αβάρων που είχαν εγκατασταθεί στην Αδριανούπολη. Ο Πατριάρχης Σέργιος ήταν εκ των πρώτων που έμαθαν για το περιστατικό. Το Νέο όρχησε να διαδίδετε γρήγορα, με αστραπιαίους ρυθμούς. Έντρομοι οι κάτοικοι της Πόλης, την στιγμή που ο Βώνος προσπαθούσε να τους καθησυχάσει. Ο Ηράκλειος, είχε ενημερωθεί για την κατάσταση.'' Να φύγει αμέσως ένα τάγμα και να πάει στην Πόλη'' είπε αμέσως προς τους στρατηγούς του από το Μακρινό χωριό Λαζακή της Μικράς Ασίας όπου βρίσκονταν μέρες πριν.
Οι Πρεσβεία των Βυζαντινών καταφτάνει στο στρατόπεδο των Αβάρων'' Ήρθαν, μεγάλε Αρχηγέ, να τους δεχτούμε; είπε ένας στρατιώτης στον χαγάνο῎ ''Να περάσουν'' κάνοντας νόημα στους στρατιώτης του να τους φέρουν. Οι Βυζαντινοί Πρεσβεία φτάνει μπροστά από τον Αρχηγό της στρατιάς των εχθρών'' Εκ μέρους του Βασιλέως μας, σας διαβεβαιώνουμε πως καμία παραχώρηση δεν θα υπάρξει εκ μέρους μας στην παράδοση περιοχών της Αυτοκρατορίας. Σας προειδοποιούμε να αποχωρήσετε από τα εδάφη μας'' Έξαλλος ο χάγανος καλεί να εξέλθει η Βυζαντινή πρεσβεία. Ήταν αποφασισμένος να κατακτήσει την Πόλη, όσο αποφασισμένοι οι Βυζαντινοί να την υπερασπιστούν μέχρι Θανάτου. Ήθελαν εξάλλου οι Άβαροι αλλά και οι Πέρσες να εκπληρώσουν το όνειρο χρόνων για αυτούς. Την Ρήξη της Αυτοκρατορίας. Άλλωστε δεν ήταν η πρώτη φορά που θα επιχειρούσαν, αφού η προηγούμενη απόπειρα δολοφονίας του Ηρακλείου λίγα χρόνια πριν είχε αποτύχει.
Τα ξημερώματα της 31 Ιουλίου τα στρατεύματα των Αβάρων είχαν φτάσει έξω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης. Ουρλιαχτά, με μεγάλες φωνές φώναζαν και Ούρλιαζαν. ο Κόσμος στην Βασιλεύουσα ήταν τρομαγμένος. Δεν υπήρχε τρόπος διαφυγής. Ούτε δια ξηράς ούτε δια θαλάσσης. Ο Βυζαντινός στρατός ήταν πάνω στα τείχη. ''Παντού προστατέψετε την Πόλη'' φώναζε ο Μάγιστρος Βώνος. Χτύπαγαν ξανά και ξανά οι Βυζαντινοί τα τάγματα του στρατού των Αβάρων, και πετύχαιναν σημαντικό προβάδισμα. Ξαφνικά ακούστηκε μία φωνή μεταξύ των στρατιωτών'' Φέρνουν Πύργους από μακριά.'' Έπεσε το σκοτάδι. Οι Βυζαντινοί είχαν Ίδη μία Νίκη'' Η Θεοτόκος είναι με το μέρος μας'' έλεγαν ξανά και ξανά. Πλήθος ανθρώπων προσεύχονταν στην Παναγία να τους σώσει.
Ξημέρωσε η 1 Αυγούστου. Πολιορκητικές μηχανές χτυπούσαν την Πόλη ξανά και ξανά δίχως τελειωμό. Κατάφεραν όμως το ακατόρθωτο. Οι βυζαντινοί τις χτύπησαν. Οι Άβαροι κατάλαβαν ότι η Πρωτεύουσα δύσκολα θα μπορούσε να αλωθεί από την στεριά. Ο Κεράτιος Κόλπος ήταν το αδύνατο σημείο της Πόλης. Αμέσως της επόμενες μέρες, οργανώνει στόλο και περικυκλώνει την Πρωτεύουσα. Πλέον όλοι οι δρόμοι είχαν κλείσει. Όλα φαίνονταν πως όλα είχαν τελειώσει. Έπρεπε να διαπραγματευτούν, αλλά τα κρατικά ταμεία δεν είχαν ούτε νόμισμα. Ο Πατριάρχης Σέργιος διέθεσε όλα τα χρυσά αντικείμενα της Εκκλησίας προς τα κρατικά ταμεία για να ξεκινήσουν οι Διαπραγματεύσεις.'' Να σταλεί πρεσβεία αμέσως, έχετε το ελεύθερο από εμένα. Η Πολιορκία πρέπει να σταματήσεις όπως και δίποτε'' Τα αιτήματα, όμως των Αβαρων ήταν πολλά, παρά τον φόρο υποτέλειας που είχε δεχθεί η Πρεσβεία να δεχτεί για να σταματήσει η Πολιορκία. Επιπλέον ζητούσαν την παράδοση της Πόλης, και τον διωγμό των Κατοίκων της. Κάτι τέτοιο βέβαια ποτέ δεν θα δέχονταν ο Μάγιστρος Βώνος. Πλέον ακολουθούσαν έναν μονόδρομο.
Την επομένη μέρα οι μάχες πήραν εντονότερο χαρακτήρα. Οι Πέρσες στέλλουν Πρεσβεία στην Πόλη, τους οποίους όμως οι Βυζαντινοί φυλακίζουν, και εξοντώνουν κατευθείαν χωρίς δεύτερη σκέψη. Η Κωνσταντινούπολη δεν θα παραδίνονταν. Εγκατέλειψαν πλέον και τις διαπραγματεύσεις. Ο Βώνης στεκόμενος στα τείχη, διέταξε κάποιους στρατιώτες να στείλουν τα πτώματα των Περσών. Διέταξε να το σηκώσουν όρθια προς τους Αβάρους δίνοντας τους μήνυμα πως η Πόλη δεν παραδίδετε.
Η Μάχες γίνονταν όλο και τραγικότερες. Οι Άβαροι είχαν στείλει στην πρώτη γραμμή μάχης τους Σλάβους, ενώ από από θαλάσσης γίνονταν ένας μεγάλος Πόλεμος.''Μπήκαν στην Παναγία των Βλαχερνών, κυρίευσαν την Εκκλησία και την γύρο περιοχή'', φώναζαν στρατιώτες της φρουράς της Πόλης. Οι Βυζαντινοί με το μεγαλύτερο μέρος της Φρουράς καταφτάνουν στην Περιοχή της Παναγίας των Βλαχερνών. Πρωτοστάτησε ο Πατριάρχης Σέργιος ο οποίος κρατούσε στα χέρια του μία μεγάλη εικόνα της Παναγίας. Οι Σλάβοι στρατιώτες Ούρλιαζαν και φώναζαν. Όδευαν προς το μέρος των Βυζαντινών. Ήταν μεγαλύτερη σε Αριθμό. Ο Πατριάρχης σήκωσε ψιλά την Εικόνα Της Θεοτόκου.
Θαύμα..
Σάστισαν οι Σλάβοι.. Έμειναν καθηλωμένοι.. Δεν μπορούσαν μήτε να κουνηθούν από
τις θέσεις τους. Λες και κάτι τους είχε πετρώσει. Μία θαμπάδα στα μάτια τους τα
είχε κάνει κάτασπρα, σαν χιόνι μέσα στο Καλοκαίρι. Η Εικόνα έλαμπε από Φως,
Λίγοι ήταν μονάχα οι Σλάβοι που μπόρεσαν να φύγουν, αυτοί που βρίσκονταν πίσω ,
τελευταίοι.. Ίσως να μην είχαν κοιτάξει κατάματα την εικόνα της Θεοτόκου.. Ίσως
για αυτό να έζησαν. Οι υπόλοιποι είχαν μείνει στήλες άλατος. ο Βυζαντινός
στρατός τους περικυκλώσει και τους σκότωνε. Άλλοι έπειτα από λίγα λεπτά,όταν συνειδητοποίησαν
τι γίνονταν έτρεψαν σε φυγή. Ο Χάγανος από Μακριά έκλεγε την ήττα του, αλλά δεν
το έβαζε κάτω. Έχασε πολύ στρατό, μα ακόμα δεν είχε καταλάβει από τι.''Πως
είναι δυνατόν;'' Ψιθύριζε. Ο Στόλος από την Πλευρά του Κεράτιου Κόλπου διαλύονταν
μέσα σε λίγα λεπτά. Η Θάλασσα είχε βαφτεί ξαφνικά Κόκκινη μονομιάς. Οι Σλάβοι
είχαν τραπεί σε φυγή ενώ οι Αβάροι προσπαθούσαν να τους αναγκάσουν να
επιστρέψουν. Τους έψαχναν παντού, αλλά είχαν γίνει άφαντοι..
''Άφαντοι,
πουθενά, δεν υπάρχει Ούτε στρατιώτης'' ήταν η Αναφορά προς τον Βώνη. Είχαν
πλέον εξαφανιστεί οι Άβαροι. Είχαν καταλάβει την ήττα τους. Η Παναγία τους είχε
Βοηθήσει. Όλοι είχαν δει τι είχε συμβεί την προηγούμενη μέρα. Όλοι είχαν δει
την εικόνα της Παναγίας να Λάμπει και οι Σλάβοι να καθηλώνονταν στην Ματιά Της.
Είχε κάνει το Θαύμα Της η Προστάτιδα της Πόλης. Την είχε σώσει, όπως είχε σώσει
και όλους τους Πολίτες της.
Όλοι
συγκεντρώθηκαν στην Παναγία των Βλαχερνών. Εκεί είχε γίνει το Θαύμα. Λαός και
Στρατός, έψαλαν όλοι μαζί..
''
Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια...''
.jpg)
(Η Παραπάνω Μυθιστορηματοποιημένη Ιστορική Αφήγηση βασίζετε στα πραγματικά γεγονότα
της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης από τους Αβάρους και την Θαυματουργική διάσωση
της από της ‘’Υπερμάχω Στρατιγώ’’ Παναγία Θεοτόκο όπου και προς τιμήν Της γράφτηκε
ο Ακάθιστος Ύμνος. Το παραπάνω είναι μία προσπάθεια δικής μου καλύτερης και
ευκολότερης προσέγγισης, ιδίως από της Νεότερες ηλικίες, των Ιστορικών γεγονότων)
Πηγές Ιστορικών Αναφορών
1. "Γενομένων
δὲ βροντῶν καὶ ἀστραπῶν καὶ χαλάζης πεσούσης σφόδρα μεγίστης κατετιτρώσκοντο οἱ
ἐν τῷ χερσαίῳ τείχει παρακαθήμενοι Ἄβαροι" βλ. Θεόδωρος Σύγκελος, Ομιλία,
Sternbach L. (επιμ.), Analecta Avarica (Cracovia
1900) σελ. 9, 37-38.
2. Pentcheva, B.V., “The supernatural protector of Constantinople :
the Virgin and her icons in the tradition of the Avar siege”, Byzantine andModern Greek Studies 26
(2002), σελ. 5-12 για τις πηγές του 7ου αιώνα σχετικά με τα γεγονότα αύτά, και
22-27, για την παράδοση που αναπτύχθηκε στους κατοπινούς αιώνες σχετικά με
τη θαυματουργή επέμβαση της Θεοτόκου.
3. Νικηφόρος πατριάρχης, Ιστορία σύντομος, Mango, C. (επιμ.),Nikephoros,
Patriarch of Constantinople, Short History (Corpus Fontium Historiae Byzantinae
13, Washington D.C. 1990), σελ. 61.
4. constantinople.ehw.gr
5.el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BA%CE%AC%CE%B8%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82_%CF%8D%CE%BC%CE%BD%CE%BF%CF%82
6. www.saint.gr/189/saint.aspx
Δημοσίευση σχολίου