http://olasthnfora2.blogspot.gr/
Γράφει ο Συντάκτης της Ιστοσελίδας(Όλα Στην Φόρα)
Γιώργος Χ.
Ο Απόστολος Παύλος στην Κατά Κορινθίους επιστολή του, έχοντας την χάρη του Παναγίου και Αγαθού Αγίου Πνεύματος μεταξύ άλλων, γράφει και τον Πανέμορφο ύμνο της Αγάπης..
Αναφέρει σιγκεγκριμένα πως'' Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· πάντα στέγει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει.''
Βέβαια αρκετές φορές ερχόμαστε σε απορία, αφού η Αγάπη, τηρεί όλα τα παραπάνω, γιατί σήμερα αυτό δεν συμβαίνει σε κάθε ''Αγάπη''..
Γιατί βέβαια ο Άνθρωπος τόλμησε να μεταφράσει την Αγάπη ως συναίσθημα της Καρδιάς. Και τόλμησε να την οριοθετήσει, και να την κλείσει σε ένα κλουβί βαθιά μέσα στην ψυχή του. Γιατί ο άνθρωπος φοβάται να αγαπήσει, και ας λέει πως αγαπάει.. Είτε γιατί ψευδός λέει πως αγαπά, ενώ απλά είναι ενθουσιασμένος.. Ο Άνθρωπος τόλμησε να μεταφράσει και την Αγάπη ως Ενθουσιασμό. Γιατί ως άνθρωπος χρησιμοποιεί την νόηση για να μεταφράσει κάτι το Θεϊκό.. Και ξαφνικά το προσγειώνει, και το εξευτελίζει. Και έπειτα φτάνει η στιγμή που θα πει '' η αγάπη μου διαλύθηκε, ξεύτησε, φθίρθηκε σκορπίστηκε''. Αυτήν την Αγάπη Θεωρείτε πως αναφέρει ο Απόστολος Παύλος στο παραπάνω του Κείμενο;
Φυσικά και Όχι.. Η Αγάπη, κατά την πρώτη ανθρώπινη μεταστροφή, δεν είναι ένα συναίσθημα που νιώθει απλά ο ένας άνθρωπος για τον Άλλον, αλλά είναι κάτι το Θεϊκό, κάτι που έχει δοθεί από τον Θεό, ως δώρο στον Άνθρωπο.. Και αυτό το Θεϊκό που ονομάζετε Αγάπη, το έχει ο ίδιος βάλει με τα Θεϊκά και Άκτιστα Χέρια Του στις Ψυχές των Ανθρώπων. Από την Ψυχή μας πηγάζει η Αγάπη και όχι από την Καρδιά μας. Η Καρδιά κάποια στιγμή θα χαθεί, θα σταματήσει, θα παραμείνει εδώ στην Γη, μέσα στο Σώμα μας.. Η Ψυχή όμως, θα ταξιδέψει κοντά πάλι στον Θεό, ως Αθάνατη.. Εκεί μέσα λοιπόν στεγάζετε η Αγάπη, και βεβαίως όλοι οι άνθρωποι την κατέχουν.
Στην συνέχεια βλέπουμε πως ο άνθρωπος την οριοθετεί.. Χρισιμοποιόντας δικές του κόκκινες γραμμές την περιορίζει με την νόηση και την σκέψη, και την καθηλώνει αστάσημη, σε ένα σιγκεγκριμένο σημείο χρισιμοποιόντας ''Δεσμά στα σκέλη και στους αυχένες(Πλατων, Πολιτεία)'' ώστε να μην μπορεί να κοιτάξει αλλού.. Να μην μπορεί να βγει από την ψυχή, αλλά στάλα στάλα σαν αίμα από την Ανθρώπινη καρδιά.. Παρόλα αυτά, ο Κύριος Ιησούς Χριστός μας, ήρθε σε αυτόν τον Κόσμο, έγινε άνθρωπος για να κάνει τον άνθρωπο να φτάσει στην Θέωση. Γιατί τον Αγάπησε, και σταυρώθηκε για εμάς. Θεωρείτε πως την Αγάπη Του την είχε οριοθετημένη; Ασφαλώς και Όχι.. Αν ήταν οριοθετημένη, δεν θα είχαμε σωθεί σαν Γένος, αλλά θα κολυμπάγαμε όλο και βαθύτερα στην λάσπη της Αμαρτίας, μέχρι τα χέρια του Διαβόλου.. Αλλά ο Χριστός Μαζί με την Θεϊκή του σταύρωση πίρε μαζί Του και τις Αμαρτίες όλων μας.. Οπότε όχι μόνο δεν ήταν Οριοθετημένη η Αγάπη του για Εμάς, αλλά ήταν τόσο μεγάλη, και εξακολουθεί να είναι, που ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να το διανοηθεί.
Ο Άνθρωπος όμως δεν σταματά εκεί.. Την μεταφράζει ως ενθουσιασμό.. Και ως ενθουσιασμός, χάνετε.. Και έπειτα προσπηείτε.. Και έπειτα Ψεύδεται.. Μα μπορεί να είναι κάτι τέτοιο αγάπη; Αφενός και Όχι.. Ο Ενθουσιασμός, χάνετε, μα η Αγάπη, το Θεϊκό αυτό δώρο, ''Ουδέ Ποτέ Εκπείπτει'' Αν είναι αληθινή..
Κάπου εδώ είναι το Κύριο Θέμα μας.. Μπορούμε να ξεχωρίσουμε μία αληθινή Αγάπη, από έναν ενθουσιασμό, μία πρόσφατη χαρμονή, μία πρόσφατη χαρά; Σίγουρα ο Απόστολος Παύλος, στον Παραπάνω του Κείμενο αναφέρετε στην Αληθινή Αγάπη.. Σε αυτήν δηλαδή που ποτέ δεν ξεπέφτει, που ποτέ δεν χάνεται. Την αγάπη αυτή που υπάρχει σε ολόκληρη την ζωή του ανθρώπου μέσα του χωρίς να χαθεί, χωρίς να αλιωθεί, αλλά αντιθέτως μέρα με την μέρα να μεγαλώνει. Σε αυτήν την Αγάπη που Πυρήνα της Έχει την Ψυχή, και όχι την Καρδιά.
Στην ζωή, ιδίως, ενός Χριστιανού η Αγάπη είναι σκοπός της Ζωής του.. Αρχικά να αγαπήσει τον Θεό με όλη του την Ψυχή, και αφού έχει προηγηθεί αυτό, να αγαπήσει και τον Συνάνθρωπω του, όπως είπε και ο Κύριος ''Αγάπα τον Συνάνθρωπο σου Ως Εαυτόν'', Δηλαδή όπως αγαπάμε τον Εαυτό μας( έχοντας και εμείς αγαπήσει τον Θεό) να αγαπήσουμε τους συνανθρώπους μας.
Η Αληθινή Αγάπη, διακρίνετε από κάποια χαρακτιρηστικά, όπως η διάρκεια στον Χρόνο, η απεραντοσύνη της, αλλά και την Θυσία της.. Η Λέξη Αγάπη στην Ορθόδοξη Χριστιανική Διδασκαλεία, ισούται άμεσα με την Λέξη Θυσία. Δηλαδή όταν αγαπάς, κάποιον,( Τον Θεό ή κάποιο οικογενειακό πρόσωπο ή σύντροφο π.χ) Πρέπει να γίνεις θυσία για Εκείνον. Να θυσιάσεις την ζωή σου, για την δική του ζωή, για την δική του ευτυχία για την δική του γαλήνη.. Αγάπη θα Πει Θυσία. Ο Κύριος Θυσιάστηκε για εμάς..Εμείς διστιχώς σπανίως Θυσιαζόμαστε για ανθρώπους που αγαπάμε.. Ένα καλό κριτήριο για το αν αγαπάμε κάποιον, θα ήταν πριν του το πούμε, να σκεφτούμε από μέσα μας, ''θα θυσίαζα ποτέ τον εαυτό μου, για εκείνον;'' Αν ναι, τότε ορθός προχωρούμε στον Δρόμο της Αγάπης, Αν όμως το σκεφτούμε έστω και λίγο παραπάνω από ότι θα μπορούσαμε ευθύς να πούμε ένα Ναι, σημαίνει πως η Αγάπη δεν πληρεί την τελειότητα, δεν είναι τέλεια, είναι αγάπης Καρδιάς, συναισθήματος, ενθουσιασμού, αλλά σίγουρα όχι Ψυχής.
Πόσοι Άγιοι Θυσιάστηκαν για την Αγάπη τους στον Κύριο;; Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, είναι η μοναδική θρησκεία( Αποκάλυψη, με τον Καλύτερο Όρο) η οποία μέχρι της Μέρες μας εμφανίζει, ξανά και ξανά, Αγίους.. Γιατί η Ορθόδοξη Διδασκαλεία, οδηγεί στην Αγάπη, η οποία οδηγεί στον Θεό, και εν τέλη στην Αγιότητα..
Σίγουρα πολλά λόγια, που ίσως να τα έχετε ξανακούσει..Μα η Αγάπη είναι ότι ομορφότερο έχει δώσει ο Θεός στον Άνθρωπο.. Είναι ο Δρόμος που έχει στρώσει ο Θεός στον Άνθρωπο για να φτάσει στην Αγιότητα.. Μακρύς, με εμπόδια, αλλά γλυκός, και όμορφος, όταν εκεί βρίσκετε κάθε στιγμή ο Θεός συνοδοιπόρος μας.
Λοιπόν, εν τέλη, η Αγάπη είναι κάτι το τέλειο.. Ο Απόστολος Παύλος θέλοντας να τονίσει την σημασία της λέει ''Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.'' Δηλαδή Εάν υποθέσομε ότι ομιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων, ακόμη και των αγγέλων, δεν έχω όμως αγάπη, οι λόγοι μου ακούονται ως χάλκινος κώδωνας ή αλαλαγμός κυμβάλου. Και εάν έχω το χάρισμα της προφητείας και κατέχω όλα τα μυστήρια του Θεού και όλη τη γνώση, και εάν ακόμη έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ όρη, δεν έχω όμως αγάπη, δεν είμαι τίποτε. Και εάν διαθέσω τα υπάρχοντά μου στους πτωχούς, και εάν παραδώσω το σώμα μου για να καώ, δεν έχω όμως αγάπη, δεν ωφελούμαι σε τίποτε από αυτές τις θυσίες.''
Τόσο σημαντική είναι η Αγάπη για τον Απόστολο.. Αυτή η Αγάπη είναι η Αληθινή. Υπάρχουν πολλές που τείνουν, αλλά στην συνέχεια ξεφτίζουν.. Μοιάζουν ναι, αλλά δεν είναι από την Ψυχή, αλλά από τον Νου.. Για αυτό να προσέχετε όταν λέτε πως Αγαπάτε.. Πριν τον πείτε να λέτε'' Θα θυσιαζόμουν ποτέ για αυτήν την Αγάπη'' Αν όχι, δεν αγαπάτε.. Αλλά αν Ναι Αγαπάτε, και τότε να το λέτε και ακόμα καλύτερα να το φωνάζετε... Και ο Θεός αν φέρει ώρα που θα πρέπει να το αποδείξετε, να θυσιαστείτε για την Αγάπη αυτήν..
Ο Απόστολος Κλείνει στην επιστολή του λέγοντας:
''νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ άγάπη.
Μετάφραση:
''τώρα δε μένουν η πίστις, η ελπίς, η αγάπη, αυτά τα τρία: μεγαλύτερη δε από αυτά είναι η αγάπη.''
Γιώργος Χ.
Ο Απόστολος Παύλος στην Κατά Κορινθίους επιστολή του, έχοντας την χάρη του Παναγίου και Αγαθού Αγίου Πνεύματος μεταξύ άλλων, γράφει και τον Πανέμορφο ύμνο της Αγάπης..
Αναφέρει σιγκεγκριμένα πως'' Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· πάντα στέγει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει.''
Βέβαια αρκετές φορές ερχόμαστε σε απορία, αφού η Αγάπη, τηρεί όλα τα παραπάνω, γιατί σήμερα αυτό δεν συμβαίνει σε κάθε ''Αγάπη''..
Γιατί βέβαια ο Άνθρωπος τόλμησε να μεταφράσει την Αγάπη ως συναίσθημα της Καρδιάς. Και τόλμησε να την οριοθετήσει, και να την κλείσει σε ένα κλουβί βαθιά μέσα στην ψυχή του. Γιατί ο άνθρωπος φοβάται να αγαπήσει, και ας λέει πως αγαπάει.. Είτε γιατί ψευδός λέει πως αγαπά, ενώ απλά είναι ενθουσιασμένος.. Ο Άνθρωπος τόλμησε να μεταφράσει και την Αγάπη ως Ενθουσιασμό. Γιατί ως άνθρωπος χρησιμοποιεί την νόηση για να μεταφράσει κάτι το Θεϊκό.. Και ξαφνικά το προσγειώνει, και το εξευτελίζει. Και έπειτα φτάνει η στιγμή που θα πει '' η αγάπη μου διαλύθηκε, ξεύτησε, φθίρθηκε σκορπίστηκε''. Αυτήν την Αγάπη Θεωρείτε πως αναφέρει ο Απόστολος Παύλος στο παραπάνω του Κείμενο;
Φυσικά και Όχι.. Η Αγάπη, κατά την πρώτη ανθρώπινη μεταστροφή, δεν είναι ένα συναίσθημα που νιώθει απλά ο ένας άνθρωπος για τον Άλλον, αλλά είναι κάτι το Θεϊκό, κάτι που έχει δοθεί από τον Θεό, ως δώρο στον Άνθρωπο.. Και αυτό το Θεϊκό που ονομάζετε Αγάπη, το έχει ο ίδιος βάλει με τα Θεϊκά και Άκτιστα Χέρια Του στις Ψυχές των Ανθρώπων. Από την Ψυχή μας πηγάζει η Αγάπη και όχι από την Καρδιά μας. Η Καρδιά κάποια στιγμή θα χαθεί, θα σταματήσει, θα παραμείνει εδώ στην Γη, μέσα στο Σώμα μας.. Η Ψυχή όμως, θα ταξιδέψει κοντά πάλι στον Θεό, ως Αθάνατη.. Εκεί μέσα λοιπόν στεγάζετε η Αγάπη, και βεβαίως όλοι οι άνθρωποι την κατέχουν.
Στην συνέχεια βλέπουμε πως ο άνθρωπος την οριοθετεί.. Χρισιμοποιόντας δικές του κόκκινες γραμμές την περιορίζει με την νόηση και την σκέψη, και την καθηλώνει αστάσημη, σε ένα σιγκεγκριμένο σημείο χρισιμοποιόντας ''Δεσμά στα σκέλη και στους αυχένες(Πλατων, Πολιτεία)'' ώστε να μην μπορεί να κοιτάξει αλλού.. Να μην μπορεί να βγει από την ψυχή, αλλά στάλα στάλα σαν αίμα από την Ανθρώπινη καρδιά.. Παρόλα αυτά, ο Κύριος Ιησούς Χριστός μας, ήρθε σε αυτόν τον Κόσμο, έγινε άνθρωπος για να κάνει τον άνθρωπο να φτάσει στην Θέωση. Γιατί τον Αγάπησε, και σταυρώθηκε για εμάς. Θεωρείτε πως την Αγάπη Του την είχε οριοθετημένη; Ασφαλώς και Όχι.. Αν ήταν οριοθετημένη, δεν θα είχαμε σωθεί σαν Γένος, αλλά θα κολυμπάγαμε όλο και βαθύτερα στην λάσπη της Αμαρτίας, μέχρι τα χέρια του Διαβόλου.. Αλλά ο Χριστός Μαζί με την Θεϊκή του σταύρωση πίρε μαζί Του και τις Αμαρτίες όλων μας.. Οπότε όχι μόνο δεν ήταν Οριοθετημένη η Αγάπη του για Εμάς, αλλά ήταν τόσο μεγάλη, και εξακολουθεί να είναι, που ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να το διανοηθεί.
Ο Άνθρωπος όμως δεν σταματά εκεί.. Την μεταφράζει ως ενθουσιασμό.. Και ως ενθουσιασμός, χάνετε.. Και έπειτα προσπηείτε.. Και έπειτα Ψεύδεται.. Μα μπορεί να είναι κάτι τέτοιο αγάπη; Αφενός και Όχι.. Ο Ενθουσιασμός, χάνετε, μα η Αγάπη, το Θεϊκό αυτό δώρο, ''Ουδέ Ποτέ Εκπείπτει'' Αν είναι αληθινή..
Κάπου εδώ είναι το Κύριο Θέμα μας.. Μπορούμε να ξεχωρίσουμε μία αληθινή Αγάπη, από έναν ενθουσιασμό, μία πρόσφατη χαρμονή, μία πρόσφατη χαρά; Σίγουρα ο Απόστολος Παύλος, στον Παραπάνω του Κείμενο αναφέρετε στην Αληθινή Αγάπη.. Σε αυτήν δηλαδή που ποτέ δεν ξεπέφτει, που ποτέ δεν χάνεται. Την αγάπη αυτή που υπάρχει σε ολόκληρη την ζωή του ανθρώπου μέσα του χωρίς να χαθεί, χωρίς να αλιωθεί, αλλά αντιθέτως μέρα με την μέρα να μεγαλώνει. Σε αυτήν την Αγάπη που Πυρήνα της Έχει την Ψυχή, και όχι την Καρδιά.
Στην ζωή, ιδίως, ενός Χριστιανού η Αγάπη είναι σκοπός της Ζωής του.. Αρχικά να αγαπήσει τον Θεό με όλη του την Ψυχή, και αφού έχει προηγηθεί αυτό, να αγαπήσει και τον Συνάνθρωπω του, όπως είπε και ο Κύριος ''Αγάπα τον Συνάνθρωπο σου Ως Εαυτόν'', Δηλαδή όπως αγαπάμε τον Εαυτό μας( έχοντας και εμείς αγαπήσει τον Θεό) να αγαπήσουμε τους συνανθρώπους μας.
Η Αληθινή Αγάπη, διακρίνετε από κάποια χαρακτιρηστικά, όπως η διάρκεια στον Χρόνο, η απεραντοσύνη της, αλλά και την Θυσία της.. Η Λέξη Αγάπη στην Ορθόδοξη Χριστιανική Διδασκαλεία, ισούται άμεσα με την Λέξη Θυσία. Δηλαδή όταν αγαπάς, κάποιον,( Τον Θεό ή κάποιο οικογενειακό πρόσωπο ή σύντροφο π.χ) Πρέπει να γίνεις θυσία για Εκείνον. Να θυσιάσεις την ζωή σου, για την δική του ζωή, για την δική του ευτυχία για την δική του γαλήνη.. Αγάπη θα Πει Θυσία. Ο Κύριος Θυσιάστηκε για εμάς..Εμείς διστιχώς σπανίως Θυσιαζόμαστε για ανθρώπους που αγαπάμε.. Ένα καλό κριτήριο για το αν αγαπάμε κάποιον, θα ήταν πριν του το πούμε, να σκεφτούμε από μέσα μας, ''θα θυσίαζα ποτέ τον εαυτό μου, για εκείνον;'' Αν ναι, τότε ορθός προχωρούμε στον Δρόμο της Αγάπης, Αν όμως το σκεφτούμε έστω και λίγο παραπάνω από ότι θα μπορούσαμε ευθύς να πούμε ένα Ναι, σημαίνει πως η Αγάπη δεν πληρεί την τελειότητα, δεν είναι τέλεια, είναι αγάπης Καρδιάς, συναισθήματος, ενθουσιασμού, αλλά σίγουρα όχι Ψυχής.
Πόσοι Άγιοι Θυσιάστηκαν για την Αγάπη τους στον Κύριο;; Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, είναι η μοναδική θρησκεία( Αποκάλυψη, με τον Καλύτερο Όρο) η οποία μέχρι της Μέρες μας εμφανίζει, ξανά και ξανά, Αγίους.. Γιατί η Ορθόδοξη Διδασκαλεία, οδηγεί στην Αγάπη, η οποία οδηγεί στον Θεό, και εν τέλη στην Αγιότητα..
Σίγουρα πολλά λόγια, που ίσως να τα έχετε ξανακούσει..Μα η Αγάπη είναι ότι ομορφότερο έχει δώσει ο Θεός στον Άνθρωπο.. Είναι ο Δρόμος που έχει στρώσει ο Θεός στον Άνθρωπο για να φτάσει στην Αγιότητα.. Μακρύς, με εμπόδια, αλλά γλυκός, και όμορφος, όταν εκεί βρίσκετε κάθε στιγμή ο Θεός συνοδοιπόρος μας.
Λοιπόν, εν τέλη, η Αγάπη είναι κάτι το τέλειο.. Ο Απόστολος Παύλος θέλοντας να τονίσει την σημασία της λέει ''Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.'' Δηλαδή Εάν υποθέσομε ότι ομιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων, ακόμη και των αγγέλων, δεν έχω όμως αγάπη, οι λόγοι μου ακούονται ως χάλκινος κώδωνας ή αλαλαγμός κυμβάλου. Και εάν έχω το χάρισμα της προφητείας και κατέχω όλα τα μυστήρια του Θεού και όλη τη γνώση, και εάν ακόμη έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ όρη, δεν έχω όμως αγάπη, δεν είμαι τίποτε. Και εάν διαθέσω τα υπάρχοντά μου στους πτωχούς, και εάν παραδώσω το σώμα μου για να καώ, δεν έχω όμως αγάπη, δεν ωφελούμαι σε τίποτε από αυτές τις θυσίες.''
Τόσο σημαντική είναι η Αγάπη για τον Απόστολο.. Αυτή η Αγάπη είναι η Αληθινή. Υπάρχουν πολλές που τείνουν, αλλά στην συνέχεια ξεφτίζουν.. Μοιάζουν ναι, αλλά δεν είναι από την Ψυχή, αλλά από τον Νου.. Για αυτό να προσέχετε όταν λέτε πως Αγαπάτε.. Πριν τον πείτε να λέτε'' Θα θυσιαζόμουν ποτέ για αυτήν την Αγάπη'' Αν όχι, δεν αγαπάτε.. Αλλά αν Ναι Αγαπάτε, και τότε να το λέτε και ακόμα καλύτερα να το φωνάζετε... Και ο Θεός αν φέρει ώρα που θα πρέπει να το αποδείξετε, να θυσιαστείτε για την Αγάπη αυτήν..
Ο Απόστολος Κλείνει στην επιστολή του λέγοντας:
''νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ άγάπη.
Μετάφραση:
''τώρα δε μένουν η πίστις, η ελπίς, η αγάπη, αυτά τα τρία: μεγαλύτερη δε από αυτά είναι η αγάπη.''
Δημοσίευση σχολίου