.jpg)
Των Δημήτρη Πορφύρη και Πηνελόπης Σταφυλά
Ανταπόκριση: Βρυξέλλες για το "Αγιορείτικο βήμα"
H καλοσχεδιασμένη αποστολή απελευθέρωσης των απαχθέντων ιερέων Μ. Μαχφούντ και Μ. Καγιάλ από τους Επισκόπους Χαλεπίου, κ.κ. Παύλο και Ιωάννη που κατέληξε σε φιάσκο
Το Ιστορικό της επιχείρησης απελευθέρωσης 2 ιερέων από τους επισκόπους Χαλεπίου Παύλο και Ιωάννη
Ο αδερφός του 27χρονου Καγιάλ είχε ζητήσει τη διαμεσολάβηση της συρορθόδοξης εκκλησίας. Οι δράστες είχαν γνωστοποιήσει στην οικογένεια τα ανταλλάγματα, ενώ είχαν επιτρέψει στον ίδιο τον π. Μιχαήλ να επικοινωνήσει με τη μητέρα του : Είμαι καλά , προσευχήσου για μένα (20/02/13) . Καταγόταν από την μεγάλη αρμενική κοινότητα Χαλεπίου η οποία είχε εγκατασταθεί στην πόλη μετά τη γενοκτονία του 1915. Οι δράστες είχαν υποχωρήσει από τις αρχικές απαιτήσεις τους για λύτρα και για απελευθέρωση 15 κρατουμένων και είχαν συμφωνήσει στην καταβολή μόνο χρηματικού ανταλλάγματος (1.000.000 συριακές λίρες) .
.jpg)
Οι αγνοούμενοι μητροπολίτες με τους απαχθέντες ιερείς που επιχείρησαν να ελευθερώσουν
Για τον ελληνορθόδοξο π. Μαχέρ Μαχφούντ δεν υπήρχε κανένα νέο. Ο Παύλος κινητοποιείται άμεσα. Ενεργοποιεί εκκλησιαστική επαφή στο Χαλέπι, άτομο γνωστό για την στήριξή του στην αντιπολίτευση, κατά κόσμον οδηγός με ελεύθερη διέλευση στα μπλόκα των ανταρτών.
Η ημερομηνία της επιχείρησης απελευθέρωσης ορίζεται για τις 22/04/13 . Θα συμμετέχουν τέσσερα πρόσωπα, οι 2 ιεράρχες και οι 2 οδηγοί. Οι όροι προσέγγισης του προκαθορισμένου σημείου της κρίσιμης συνάντησης για την ανταλλαγή λύτρων και ομήρων είναι σαφείς : « Ο Ιωάννης οφείλει να ξεκινήσει από το Χαλέπι κατευθυνόμενος προς τα συροτουρκικά σύνορα, ενώ ο Παύλος να φτάσει στο ίδιο σημείο εκ Τουρκίας » (« Al Joumbouria »,« Pravoslavie.ru » και « Notes on Arab Orthodoxy »). Είναι οι οδηγίες που είχαν δοθεί και τις γνώριζαν οι ορθόδοξες εκκλησιαστικές αρχές. Από αυτό το σημείο , ό,τι στοιχεία προκύπτουν σε σχέση με την υπόθεση βασίζονται σε δυο μάρτυρες.
1ος μάρτυρας
Ο αρχιμανδρίτης π. Ιγνάντιος Γιαπιτζίογλου στις , δήλωσε στην ελληνική τηλεόραση (« enikos gr » και « ΝΕΤ »):
Όταν έγινε το γεγονός φαίνεται ότι εκείνη τη στιγμή δεν πήραν τα κινητά που είχαν μαζί τους οι αρχιερείς και ο Σεβασμιώτατος έστειλε κάποια κινητά ότι μας απήγαγαν και μας πάνε σε μια περιοχή κοντά στα συροτουρκικά σύνορα.
Ο ως άνω αρχιμανδρίτης δικαιολογείται εκ προοιμίου για την παράδοξη μη αφαίρεση των κινητών από τους δράστες « φαίνεται ότι εκείνη τη στιγμή δεν πήραν τα κινητά που είχαν μαζί τους οι αρχιερείς ». Στην όλη ασυνταξία της επόμενης φράσης του « ο Σεβασμιώτατος έστειλε κάποια κινητά », δεν κατονομάζει συγκεκριμένο παραλήπτη του μυνήματος, ούτε ώρα. Αυτή η δημόσια τηλεοπτική του δήλωση είναι βαρυσήμαντη διότι προσανατολίζει τις έρευνες της υπόθεσης σε τυπική απαγωγή και όχι σε ενδεχόμενη καλοστημένη ενέδρα θανάτου των επισκόπων σε αυτόν τον ταραγμένο καιρό του πολέμου.
2ος Μάρτυρας
Ονομάζεται Φουάντ Ελία και είναι 70 ετών (« FIDES », « The Vatican Today », « La Croix » 24/04/13) . Το όνομα και η ηλικία του επιβεβαιώνονται και από ανώτατες εκκλησιαστικές πηγές στις δυο ορθόδοξες Εκκλησίες της Συρίας. O κος Φουάντ θα μας επαληθεύσει το ίδιο σενάριο της αναίμακτης απαγωγής. Στις καταθέσεις του ενώπιον των εκκλησιατικών αρχών oφείλουμε τις όποιες πληροφορίες μας περί της διαδραμάτισης των συμβάντων.
Ο επίσκοπος και Γραμματέας του Πατριάρχη Αντιοχείας της Συρορθόδοξης Εκκλησίας, κ Μάττα Κούρυ, αποκάλυψε στην εφημερίδα « Al Joumbouria »( 24/04/13) κρίσιμα αποσπάσματα της κατάθεσης του Φουάντ αλλά και την προσωπική του εκτίμηση ότι «ο ρόλος αυτού του ανθρώπου ήταν καταλυτικός σχετικά με την επιχείρηση απελευθέρωσης των ιερέων» . Στο ίδιο άρθρο (αναδημοσιεύσεις σε « Arab Orthodoxy » και « Pravoslavie .ru »), μεταφέρει την περιγραφή των γεγονότων από τον όλως πραδόξως, μοναδικό διασωθέντα αυτόπτη μάρτυρα :
... οι απαγωγείς είναι ξένοι , έχουν ανοιχτόχρωμα δέρματα, ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια...
Ο κ. Κούρυ, ισχυρίζεται ότι με βάση αυτήν την περιγραφή οδηγήθηκαν στο συμέρασμα ότι οι δράστες είναι Τσετσένοι. Ο συρορθόδοξος επίσκοπος παραθέτει ένα ακόμα απόσπασμα από την κατάθεση του αυτόπτη ενώπιον των εκκλησιαστικών αρχών :
Όταν είδαν ότι στο αυτοκίνητο επέβαιναν και λαικοί μας πέταξαν έξω , στην άκρη του δρόμου και αυτοί έφυγαν με το όχημα προς άγνωστη κατεύθυνση .Ο καθένας μας πήρε διαφορετική διεύθυνση. Η ομάδα που βρήκε και δολοφόνησε τον οδηγό Φατούχ δεν έχει καμιά σχέση με τους απαγωγείς .
Ο κος Φουάντ σε αυτήν την αποστροφή του λόγου του επιχειρεί να απενοχοποιήσει τους δράστες της απαγωγής των επισκόπων από τη δολοφονία του συναδέρφου του και συνομηλίκου του οδηγού και έτσι να αίρει κάθε φόβο περί δολοφονίας και των επισκόπων (βλ. « η ομάδα που δολοφόνησε τον Φατούχ δεν έχει καμιά σχέση με τους απαγωγείς ») . Πως είναι σε θέση να βεβαιώνει κάτι τέτοιο όταν ο ίδιος στην αμέσως προηγούμενη φράση του δηλώνει ότι « χωρίστηκαν » με τον άλλο οδηγό ; Έτσι ίσως δικαιολογεί τη δική του μη εκτέλεση και σωτηρία.
H πραγματική ταυτότητα του κ Φουάντ Ελία
Ο κος Φουάντ Ελία, είναι μέλος του « Συμβουλίου των Πρεσβυτέρων » του Χαλεπίου, δηλαδή ανήκει στο κατά την Ιουδαική παράδοση « Μέγα Συνέδριο » των « Σοφών » της « Πρεσβυτεριανής Ευαγγελικής Εκκλησίας » της πόλης. Ταυτοποιείται ονομαστικά και φυσιογνωμικά σε δημοσίευμα της εκκλησιαστικής οργάνωσης Nαtional Evangelical Synod of Syria and Lebanon , στον επίσημο ιστότοπό της (www .synod-sl.org). Το άρθρο από τις 17/09/12 περιέχει τα ενοριακά νέα της Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας του Χαλεπίου. Αναφέρεται στις αρχαιρεσίες της οργάνωσης δια χειροθεσίας και άλλων τυπικών όπου και η εκλογή του κ. Φουάντ στο αξίωμα του « Πρεσβύτερου » (ραβίνος στην ιουδαική παράδοση και γέροντας στην ορθόδοξη) στο Συμβούλιο Χαλεπίου.
.jpg)
Ο Φουάντ Ελία στο κέντρο ακριβώς του 7μελούς Πρεσβυτεριανού Συμβουλίου στο Χαλέπι
.jpg)
To Συμβούλιο Πρεσβυτεριανών Χαλεπίου σε χειροθεσίες .
.jpg)
Ο πάστορας Δαμασκού
Ο πολιτικός ρόλος των αμερικανικών προτεσταντικών οργανώσεων
Η πρεσβυτεριανή εκκλησία του Χαλεπίου όπως και οι υπόλοιπες προτεσταντικές της Συρίας (αλλά και σε όλον τον κόσμο), στέλνουν διαρκείς αναφορές και εκθέσεις στη « Μητέρα Εκκλησία » που έχει έδρα στο ... των ΗΠΑ περί της πολιτικο-οικονομικο-κοινωνικής κατάστασης της χώρας υπό το μανδύα της ενημέρωσης των αμερικανικών εκκλησιαστικών αρχών για τις θυγατρικές τους εκκλησίες. Πρόκειται για τακτική που την έχουν υιοθετήσει από τον 19ο αιώνα, όταν εκμεταλλευόμενοι την πολιτική αστάθεια σε Λίβανο και Συρία, εγκαθιστούν τις πρώτες ιεραποστολές. Στη διεθνή βιβλιογραφία διαπιστώνεται η ύπαρξη μεγάλου αρχειακού υλικού από τη δράση τους στη Συρία τον 19ο αι, απ’όταν χρονολογείται και το απόσπασμα με την περιφρονητική αναφορά στις ιστορικές ορθόδοξες εκκλησίες ως « σέκτες » ( Presbyterian Historical Society , Φιλαδέλφεια).
Στις μέρες μας και ειδικά σ’αυτήν την εμπόλεμη περίοδο, επίσης συντάσσονται ανάλογες εκθέσεις (reports) από πρεσβυτεριανούς παράγοντες σαν τον κ. Φουάντ.
Το όργανο « Presbyterian Disaster Assistance” (DPA) καταχωρεί στο θυγατρικό « Presbyterian Peace Fellowship » άρθρο υπό τον τίτλο Situation Report on Syria (28/02/12) . Σε αυτό περιγράφουν τον πόλεμο ως αποτέλεσμα των μη τηρούμενων υποσχέσεων του Άσσαντ για μεταρρυθμίσεις και την βίαια καταστολή των ειρηνικών διαδηλωτών . Λειτουργώντας σαν εταιρεία δημοσκοπήσεων αναφέρουν ότι « στο Χαλέπι που είναι και η μεγαλύτερη πόλη της Συρίας, η πλειοψηφεία στηρίζει τον Άσσαντ ». Επίσης, παραθέτουν ολόκληρη πολιτική ανάλυση για την Αραβική Άνοιξη ενώ παρουσιάζουν τον « Ελεύθερο Συριακό Στρατό » και το « Εθνικό Συριακό Συμβούλιο » σαν κατατρεγμένους απο το καθεστώς που « έχουν βρει καταφύγιο στην Τουρκία » . Στις δράσεις τους καταχωρούν επικοινωνία με την αμερικανίδα μόνιμη πρέσβειρα στον ΟΗΕ κα Susan Rice, για άσκηση πιέσεων για κλείσιμο συμφωνίας προς τον ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ στη Συρία, κ Κόφι Ανάν.
Το γεγονός ότι τα στοιχεία για την παραγωγή πορισμάτων, διοχετεύονται από τα reports των αδελφών τους στη Συρία, βεβαιώνεται από τα ίδια τα λόγια του αρχηγού της Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας των ΗΠΑ, κατά την 220η Γενική Συνέλευση:
Σύμφωνα με πληροφορίες που έχω στην κατοχή μου και οι οποίες προέρχονται από τη « Σύνοδο Συρίας και Λιβάνου » , οι χριστιανοί της Συρίας υπήρξαν φιλειρηνικοί αλλά μετά τον Μπασάρ αλ Άσσαντ δεν ξέρουμε... » (« Presbyterian News Service » 17/7/2012).
H εφημερίδα « Dallas News » (4/06/13) παρέχει επίσης φοβερό αποκαλυπτικό υλικό σχετικά με την πολιτική εμπλοκή των ανώτατων θεσμικών οργάνων και προσώπων του Προτεσταντισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η έκκληση της Cynthia Rigby, καθηγήτριας Θεολογίας στην « Πρεσβυτεριανή Σχολή Παστόρων » στο Austin :
Η Ευαγγελική Λουθηριανή Εκκλησία της Αμερικής απέστειλε επιστολή στον πρόεδρο Ομπάμα( 12 Απριλίου ), προτρέποντάς τον να συνεχίσει τις ειρηνικές του πρωτουβουλίες στη Συρία για τερματισμό της βίας. Προσθέτει ότι : οι αρχηγοί 3 θρησκειών ( Βαπτιστών, Μεθοδιστών και Ενωμένων Μεταρρυθμιστών) απηύθυναν επιστολή στον ΟΗΕ (15 Μαρτίου) πιέζοντας να καταδικάσει κατηγορηματικά το Συριακό Κράτος για τις επιθέσεις που εξαπολύει στον ίδιο του το λαό.
Ο Μεθοδιστής William Lawrence καθηγητής Αμερικανικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας στο « Perkins School of Theology » καυτηριάζει τη σιωπή των Εκκλησιαστικών αρχών απέναντι στους πρώην δικτάτορες Πινοσέτ, Χίτλερ, Πολ Ποτ και Ίντι Αμίν και καλεί τους αμερικανούς ιεροκήρυκες να μην πράξουν το ίδιο, αλλά να καταδικάσουν από άμβωνος τον πανίσχυρο παράφρονα ηγέτη της Συρίας.
Ο Βαπτιστής θεολόγος Jim Denison, Πρόεδρος του « Forum on Truth and Culture » δηλώνει ότι :
Βρέθηκa στην Ουάσιγκτον για ένα meeting σχετικά με το ρόλο της θρησκείας στον πόλεμο της Συρίας, τους τόνισα ότι και εκεί πρέπει ν’ αναληφθούν πρωτοβουλίες.
Ο Joe Clifford επικεφαλής της « First Presbyterian Church of Dallas » αναφέρει ότι : H Σύνοδος Συρίας και Λιβάνου της Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας έχει συμβάλει με δεκάδες χιλιάδες δολάρια για ανθρωπιστική βοήθεια.
Λογότυπο της Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας
Λογότυπο της Διαθρησκευτικής Σύμπραξης
Άλλη μια απόδειξη της πολιτικής εμπλοκής των Πρεσβυτεριανών στα φλέγοντα πολιτικά ζητήματα της Μέσης Ανατολής, είναι η συμμετοχή τους στο μια φαινομενικά διαθρησκευτική σύμπραξη της Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας των ΗΠΑ με Ισλαμικές Ενώσεις, όπου το ζητούμενο είναι η εξεύρεση λύσεων στα καίρια πολιτικά προβλήματα αυτών των περιοχών. Οι ισλαμικές οργανώσεις που συμμετέχουν ελέγχονται από τους « Αδελφούς Μουσουλμάνους » ως και από άλλες φονταμενταλιστικές ομάδες. Τέτοιες συνεργασίες προδίδουν και τον πολιτικό προσανατολισμό των Πρεσβυτεριανών στο Συριακό ζήτημα (The Clarion Project).
Ανταπόκριση: Βρυξέλλες για το "Αγιορείτικο βήμα"
H καλοσχεδιασμένη αποστολή απελευθέρωσης των απαχθέντων ιερέων Μ. Μαχφούντ και Μ. Καγιάλ από τους Επισκόπους Χαλεπίου, κ.κ. Παύλο και Ιωάννη που κατέληξε σε φιάσκο
Το Ιστορικό της επιχείρησης απελευθέρωσης 2 ιερέων από τους επισκόπους Χαλεπίου Παύλο και Ιωάννη
Ο αδερφός του 27χρονου Καγιάλ είχε ζητήσει τη διαμεσολάβηση της συρορθόδοξης εκκλησίας. Οι δράστες είχαν γνωστοποιήσει στην οικογένεια τα ανταλλάγματα, ενώ είχαν επιτρέψει στον ίδιο τον π. Μιχαήλ να επικοινωνήσει με τη μητέρα του : Είμαι καλά , προσευχήσου για μένα (20/02/13) . Καταγόταν από την μεγάλη αρμενική κοινότητα Χαλεπίου η οποία είχε εγκατασταθεί στην πόλη μετά τη γενοκτονία του 1915. Οι δράστες είχαν υποχωρήσει από τις αρχικές απαιτήσεις τους για λύτρα και για απελευθέρωση 15 κρατουμένων και είχαν συμφωνήσει στην καταβολή μόνο χρηματικού ανταλλάγματος (1.000.000 συριακές λίρες) .
Οι αγνοούμενοι μητροπολίτες με τους απαχθέντες ιερείς που επιχείρησαν να ελευθερώσουν
Για τον ελληνορθόδοξο π. Μαχέρ Μαχφούντ δεν υπήρχε κανένα νέο. Ο Παύλος κινητοποιείται άμεσα. Ενεργοποιεί εκκλησιαστική επαφή στο Χαλέπι, άτομο γνωστό για την στήριξή του στην αντιπολίτευση, κατά κόσμον οδηγός με ελεύθερη διέλευση στα μπλόκα των ανταρτών.
Η ημερομηνία της επιχείρησης απελευθέρωσης ορίζεται για τις 22/04/13 . Θα συμμετέχουν τέσσερα πρόσωπα, οι 2 ιεράρχες και οι 2 οδηγοί. Οι όροι προσέγγισης του προκαθορισμένου σημείου της κρίσιμης συνάντησης για την ανταλλαγή λύτρων και ομήρων είναι σαφείς : « Ο Ιωάννης οφείλει να ξεκινήσει από το Χαλέπι κατευθυνόμενος προς τα συροτουρκικά σύνορα, ενώ ο Παύλος να φτάσει στο ίδιο σημείο εκ Τουρκίας » (« Al Joumbouria »,« Pravoslavie.ru » και « Notes on Arab Orthodoxy »). Είναι οι οδηγίες που είχαν δοθεί και τις γνώριζαν οι ορθόδοξες εκκλησιαστικές αρχές. Από αυτό το σημείο , ό,τι στοιχεία προκύπτουν σε σχέση με την υπόθεση βασίζονται σε δυο μάρτυρες.
1ος μάρτυρας
Ο αρχιμανδρίτης π. Ιγνάντιος Γιαπιτζίογλου στις , δήλωσε στην ελληνική τηλεόραση (« enikos gr » και « ΝΕΤ »):
Όταν έγινε το γεγονός φαίνεται ότι εκείνη τη στιγμή δεν πήραν τα κινητά που είχαν μαζί τους οι αρχιερείς και ο Σεβασμιώτατος έστειλε κάποια κινητά ότι μας απήγαγαν και μας πάνε σε μια περιοχή κοντά στα συροτουρκικά σύνορα.
Ο ως άνω αρχιμανδρίτης δικαιολογείται εκ προοιμίου για την παράδοξη μη αφαίρεση των κινητών από τους δράστες « φαίνεται ότι εκείνη τη στιγμή δεν πήραν τα κινητά που είχαν μαζί τους οι αρχιερείς ». Στην όλη ασυνταξία της επόμενης φράσης του « ο Σεβασμιώτατος έστειλε κάποια κινητά », δεν κατονομάζει συγκεκριμένο παραλήπτη του μυνήματος, ούτε ώρα. Αυτή η δημόσια τηλεοπτική του δήλωση είναι βαρυσήμαντη διότι προσανατολίζει τις έρευνες της υπόθεσης σε τυπική απαγωγή και όχι σε ενδεχόμενη καλοστημένη ενέδρα θανάτου των επισκόπων σε αυτόν τον ταραγμένο καιρό του πολέμου.
2ος Μάρτυρας
Ονομάζεται Φουάντ Ελία και είναι 70 ετών (« FIDES », « The Vatican Today », « La Croix » 24/04/13) . Το όνομα και η ηλικία του επιβεβαιώνονται και από ανώτατες εκκλησιαστικές πηγές στις δυο ορθόδοξες Εκκλησίες της Συρίας. O κος Φουάντ θα μας επαληθεύσει το ίδιο σενάριο της αναίμακτης απαγωγής. Στις καταθέσεις του ενώπιον των εκκλησιατικών αρχών oφείλουμε τις όποιες πληροφορίες μας περί της διαδραμάτισης των συμβάντων.
Ο επίσκοπος και Γραμματέας του Πατριάρχη Αντιοχείας της Συρορθόδοξης Εκκλησίας, κ Μάττα Κούρυ, αποκάλυψε στην εφημερίδα « Al Joumbouria »( 24/04/13) κρίσιμα αποσπάσματα της κατάθεσης του Φουάντ αλλά και την προσωπική του εκτίμηση ότι «ο ρόλος αυτού του ανθρώπου ήταν καταλυτικός σχετικά με την επιχείρηση απελευθέρωσης των ιερέων» . Στο ίδιο άρθρο (αναδημοσιεύσεις σε « Arab Orthodoxy » και « Pravoslavie .ru »), μεταφέρει την περιγραφή των γεγονότων από τον όλως πραδόξως, μοναδικό διασωθέντα αυτόπτη μάρτυρα :
... οι απαγωγείς είναι ξένοι , έχουν ανοιχτόχρωμα δέρματα, ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια...
Ο κ. Κούρυ, ισχυρίζεται ότι με βάση αυτήν την περιγραφή οδηγήθηκαν στο συμέρασμα ότι οι δράστες είναι Τσετσένοι. Ο συρορθόδοξος επίσκοπος παραθέτει ένα ακόμα απόσπασμα από την κατάθεση του αυτόπτη ενώπιον των εκκλησιαστικών αρχών :
Όταν είδαν ότι στο αυτοκίνητο επέβαιναν και λαικοί μας πέταξαν έξω , στην άκρη του δρόμου και αυτοί έφυγαν με το όχημα προς άγνωστη κατεύθυνση .Ο καθένας μας πήρε διαφορετική διεύθυνση. Η ομάδα που βρήκε και δολοφόνησε τον οδηγό Φατούχ δεν έχει καμιά σχέση με τους απαγωγείς .
Ο κος Φουάντ σε αυτήν την αποστροφή του λόγου του επιχειρεί να απενοχοποιήσει τους δράστες της απαγωγής των επισκόπων από τη δολοφονία του συναδέρφου του και συνομηλίκου του οδηγού και έτσι να αίρει κάθε φόβο περί δολοφονίας και των επισκόπων (βλ. « η ομάδα που δολοφόνησε τον Φατούχ δεν έχει καμιά σχέση με τους απαγωγείς ») . Πως είναι σε θέση να βεβαιώνει κάτι τέτοιο όταν ο ίδιος στην αμέσως προηγούμενη φράση του δηλώνει ότι « χωρίστηκαν » με τον άλλο οδηγό ; Έτσι ίσως δικαιολογεί τη δική του μη εκτέλεση και σωτηρία.
H πραγματική ταυτότητα του κ Φουάντ Ελία
Ο κος Φουάντ Ελία, είναι μέλος του « Συμβουλίου των Πρεσβυτέρων » του Χαλεπίου, δηλαδή ανήκει στο κατά την Ιουδαική παράδοση « Μέγα Συνέδριο » των « Σοφών » της « Πρεσβυτεριανής Ευαγγελικής Εκκλησίας » της πόλης. Ταυτοποιείται ονομαστικά και φυσιογνωμικά σε δημοσίευμα της εκκλησιαστικής οργάνωσης Nαtional Evangelical Synod of Syria and Lebanon , στον επίσημο ιστότοπό της (www .synod-sl.org). Το άρθρο από τις 17/09/12 περιέχει τα ενοριακά νέα της Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας του Χαλεπίου. Αναφέρεται στις αρχαιρεσίες της οργάνωσης δια χειροθεσίας και άλλων τυπικών όπου και η εκλογή του κ. Φουάντ στο αξίωμα του « Πρεσβύτερου » (ραβίνος στην ιουδαική παράδοση και γέροντας στην ορθόδοξη) στο Συμβούλιο Χαλεπίου.
Ο Φουάντ Ελία στο κέντρο ακριβώς του 7μελούς Πρεσβυτεριανού Συμβουλίου στο Χαλέπι
To Συμβούλιο Πρεσβυτεριανών Χαλεπίου σε χειροθεσίες .
Ο πάστορας Δαμασκού
Ο πολιτικός ρόλος των αμερικανικών προτεσταντικών οργανώσεων
Η πρεσβυτεριανή εκκλησία του Χαλεπίου όπως και οι υπόλοιπες προτεσταντικές της Συρίας (αλλά και σε όλον τον κόσμο), στέλνουν διαρκείς αναφορές και εκθέσεις στη « Μητέρα Εκκλησία » που έχει έδρα στο ... των ΗΠΑ περί της πολιτικο-οικονομικο-κοινωνικής κατάστασης της χώρας υπό το μανδύα της ενημέρωσης των αμερικανικών εκκλησιαστικών αρχών για τις θυγατρικές τους εκκλησίες. Πρόκειται για τακτική που την έχουν υιοθετήσει από τον 19ο αιώνα, όταν εκμεταλλευόμενοι την πολιτική αστάθεια σε Λίβανο και Συρία, εγκαθιστούν τις πρώτες ιεραποστολές. Στη διεθνή βιβλιογραφία διαπιστώνεται η ύπαρξη μεγάλου αρχειακού υλικού από τη δράση τους στη Συρία τον 19ο αι, απ’όταν χρονολογείται και το απόσπασμα με την περιφρονητική αναφορά στις ιστορικές ορθόδοξες εκκλησίες ως « σέκτες » ( Presbyterian Historical Society , Φιλαδέλφεια).
Στις μέρες μας και ειδικά σ’αυτήν την εμπόλεμη περίοδο, επίσης συντάσσονται ανάλογες εκθέσεις (reports) από πρεσβυτεριανούς παράγοντες σαν τον κ. Φουάντ.
Το όργανο « Presbyterian Disaster Assistance” (DPA) καταχωρεί στο θυγατρικό « Presbyterian Peace Fellowship » άρθρο υπό τον τίτλο Situation Report on Syria (28/02/12) . Σε αυτό περιγράφουν τον πόλεμο ως αποτέλεσμα των μη τηρούμενων υποσχέσεων του Άσσαντ για μεταρρυθμίσεις και την βίαια καταστολή των ειρηνικών διαδηλωτών . Λειτουργώντας σαν εταιρεία δημοσκοπήσεων αναφέρουν ότι « στο Χαλέπι που είναι και η μεγαλύτερη πόλη της Συρίας, η πλειοψηφεία στηρίζει τον Άσσαντ ». Επίσης, παραθέτουν ολόκληρη πολιτική ανάλυση για την Αραβική Άνοιξη ενώ παρουσιάζουν τον « Ελεύθερο Συριακό Στρατό » και το « Εθνικό Συριακό Συμβούλιο » σαν κατατρεγμένους απο το καθεστώς που « έχουν βρει καταφύγιο στην Τουρκία » . Στις δράσεις τους καταχωρούν επικοινωνία με την αμερικανίδα μόνιμη πρέσβειρα στον ΟΗΕ κα Susan Rice, για άσκηση πιέσεων για κλείσιμο συμφωνίας προς τον ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ στη Συρία, κ Κόφι Ανάν.
Το γεγονός ότι τα στοιχεία για την παραγωγή πορισμάτων, διοχετεύονται από τα reports των αδελφών τους στη Συρία, βεβαιώνεται από τα ίδια τα λόγια του αρχηγού της Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας των ΗΠΑ, κατά την 220η Γενική Συνέλευση:
Σύμφωνα με πληροφορίες που έχω στην κατοχή μου και οι οποίες προέρχονται από τη « Σύνοδο Συρίας και Λιβάνου » , οι χριστιανοί της Συρίας υπήρξαν φιλειρηνικοί αλλά μετά τον Μπασάρ αλ Άσσαντ δεν ξέρουμε... » (« Presbyterian News Service » 17/7/2012).
H εφημερίδα « Dallas News » (4/06/13) παρέχει επίσης φοβερό αποκαλυπτικό υλικό σχετικά με την πολιτική εμπλοκή των ανώτατων θεσμικών οργάνων και προσώπων του Προτεσταντισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η έκκληση της Cynthia Rigby, καθηγήτριας Θεολογίας στην « Πρεσβυτεριανή Σχολή Παστόρων » στο Austin :
Η Ευαγγελική Λουθηριανή Εκκλησία της Αμερικής απέστειλε επιστολή στον πρόεδρο Ομπάμα( 12 Απριλίου ), προτρέποντάς τον να συνεχίσει τις ειρηνικές του πρωτουβουλίες στη Συρία για τερματισμό της βίας. Προσθέτει ότι : οι αρχηγοί 3 θρησκειών ( Βαπτιστών, Μεθοδιστών και Ενωμένων Μεταρρυθμιστών) απηύθυναν επιστολή στον ΟΗΕ (15 Μαρτίου) πιέζοντας να καταδικάσει κατηγορηματικά το Συριακό Κράτος για τις επιθέσεις που εξαπολύει στον ίδιο του το λαό.
Ο Μεθοδιστής William Lawrence καθηγητής Αμερικανικής Εκκλησιαστικής Ιστορίας στο « Perkins School of Theology » καυτηριάζει τη σιωπή των Εκκλησιαστικών αρχών απέναντι στους πρώην δικτάτορες Πινοσέτ, Χίτλερ, Πολ Ποτ και Ίντι Αμίν και καλεί τους αμερικανούς ιεροκήρυκες να μην πράξουν το ίδιο, αλλά να καταδικάσουν από άμβωνος τον πανίσχυρο παράφρονα ηγέτη της Συρίας.
Ο Βαπτιστής θεολόγος Jim Denison, Πρόεδρος του « Forum on Truth and Culture » δηλώνει ότι :
Βρέθηκa στην Ουάσιγκτον για ένα meeting σχετικά με το ρόλο της θρησκείας στον πόλεμο της Συρίας, τους τόνισα ότι και εκεί πρέπει ν’ αναληφθούν πρωτοβουλίες.
Ο Joe Clifford επικεφαλής της « First Presbyterian Church of Dallas » αναφέρει ότι : H Σύνοδος Συρίας και Λιβάνου της Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας έχει συμβάλει με δεκάδες χιλιάδες δολάρια για ανθρωπιστική βοήθεια.
Λογότυπο της Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας
Λογότυπο της Διαθρησκευτικής Σύμπραξης
Άλλη μια απόδειξη της πολιτικής εμπλοκής των Πρεσβυτεριανών στα φλέγοντα πολιτικά ζητήματα της Μέσης Ανατολής, είναι η συμμετοχή τους στο μια φαινομενικά διαθρησκευτική σύμπραξη της Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας των ΗΠΑ με Ισλαμικές Ενώσεις, όπου το ζητούμενο είναι η εξεύρεση λύσεων στα καίρια πολιτικά προβλήματα αυτών των περιοχών. Οι ισλαμικές οργανώσεις που συμμετέχουν ελέγχονται από τους « Αδελφούς Μουσουλμάνους » ως και από άλλες φονταμενταλιστικές ομάδες. Τέτοιες συνεργασίες προδίδουν και τον πολιτικό προσανατολισμό των Πρεσβυτεριανών στο Συριακό ζήτημα (The Clarion Project).
Δημοσίευση σχολίου