«Αξιοποιήστε το χρόνο πού χαρίζει ό Θεός, μη τον σπαταλάτε»

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> paraklisi.blogspot.gr<br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"></span></div> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><img alt="Φωτογραφία του χρήστη Πατέρες της Εκκλησίας." src="https://scontent-cdg2-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/15781191_1109988235767023_4665021042126647588_n.jpg?oh=a56f465cbaf6722111db49a8c0646ff9&oe=58E11E58" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: left;" /></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ο Μέγας Βασίλειος, για το χρόνο</td></tr> </tbody></table> <div class="MsoNormal" style="text-align: center;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Του μακαριστού μητροπολίτου Φλωρίνης,</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> </div> <div style="text-align: center;"> <b style="font-family: "Palatino Linotype", serif; font-size: 13pt;"><span style="color: red;">Αυγουστίνου Καντιώτη</span></b></div> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br />ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ της 31 ης Δεκεμβρίου, όταν το ρολόι χτυπά 12 ακριβώς, ένα έτος —με τις πίκρες και τις χαρές του— σβήνει, και ένα νέο έτος ανατέλλει. Το παλαιό ανήκει πλέον στην Ιστορία. Οι 365 ήμερες του έχουν περάσει!<o:p></o:p></span><br /> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , serif; font-size: 13pt;"></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbCfBOp7LZ-jsgjdI4NnQ5DjZxPjbUN40rvel-E_AYPVsiwpDlEMZ4X4IQlTO-2NUa1k81afkPFZo6_CwQLAJ2kRy41-oMrClpsT5rifcrTtjSmdDVhb5Ila6Z76y2E7704VslB-Y09dE/s1600/ultima-foto-cu-ips-augustin-29-mai-2010.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbCfBOp7LZ-jsgjdI4NnQ5DjZxPjbUN40rvel-E_AYPVsiwpDlEMZ4X4IQlTO-2NUa1k81afkPFZo6_CwQLAJ2kRy41-oMrClpsT5rifcrTtjSmdDVhb5Ila6Z76y2E7704VslB-Y09dE/s400/ultima-foto-cu-ips-augustin-29-mai-2010.jpg" /></a></div> <span style="font-family: "palatino linotype" , serif; font-size: 13pt;"><b><span style="color: red;">Το σκεφθήκατε, αγαπητοί μου, αυτό; Τι πράξαμε κατά το διάστημα των 365 ήμερων; Είμεθα χρεωμένοι γι' αυτές. Για να δώσω μια ιδέα της ευθύνης πού έχουμε για το χρόνο πού περνάει, θα φέρω μια εικόνα, ένα παράδειγμα θα μιλήσω παραβολικούς.</span></b></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Ένας βασιλιάς είχε πολλούς υπηκόους. Επειδή τους αγαπούσε, μια μέρα έκανε σε όλους από ένα δώρο. Τους έδωσε ως μποναμά από ένα πουγκί γεμάτο χρυσά νομίσματα. Το πήραν οι άνθρωποι, το άνοιξαν, κι άρχισαν να μετράνε τα νομίσματα. Μετρούσαν, μετρούσαν... Όλοι βρήκαν το ίδιο μέσα στο πουγκί του καθενός υπήρχαν 8.760 χρυσά νομίσματα, 8.760 λίρες! Μεγάλο το ποσό. Το έδωσε ό βασιλιάς από καλοσύνη, για να το χρησιμοποιήσουν για το καλό το δικό τους και των άλλων. Άλλ' αυτοί Τι έκαναν μπορείτε να φαντασθείτε; Αντί με τα χρήματα αυτά να βοηθήσουν το σπίτι τους και την κοινωνία, πήραν το πουγκί, πήγαν κοντά στο ποτάμι, το άνοιξαν και άρχισαν να πετάνε μία - μία τις λίρες μέσα στο νερό. Όλες τις λίρες τις πέταξαν στο ποτάμι! "Αν ήταν κάποιος εκεί και τους έβλεπε, Τι θα 'λεγε; Ότι αυτοί τρελλάθηκαν.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Αύτη είναι ή παραβολή, αγαπητοί μου. Ποιος είναι ό βασιλιάς αυτός; είναι ό Θεός. Ποιοι είναι οΐ άμυαλοι υπήκοοι; Εμείς. Και ποιος είναι αυτός ό αριθμός 8.760; Πιάστε μολύβι, κάντε ένα πολλαπλασιασμό και θα το βρείτε. Κάθε ημερονύκτιο πού περνάει έχει 24 ώρες, και όλος ό χρόνος έχει 365 ήμερες. Οι 365 ήμερες επί24 ώρες μας κάνουν 8.760 ώρες τόσες ώρες έχει· όλο το έτος. Από την 1η Ιανουαρίου του παλαιού έτους μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου πέρασαν, αγαπητοί μου, 8.760 ώρες. Μέσα στο διάστημα αυτό Τι κάναμε; Τις αξιοποιήσαμε; Η μοιάζουμε μ' αυτούς πού πέταξαν στο ποτάμι όλες τις λίρες τους; Κάντε μια έρευνα στον εαυτό σας, έναν υπολογισμό.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">8.760 ώρες! Μεταξύ των ωρών αυτών υπάρχουν ώρες πού αφιερώσατε σε ακρόαση του θείου λόγου και σε μελέτη της αγίας Γραφής; Υπήρξαν ώρες πού τρέξατε ν' ακούσετε το θείο κήρυγμα και ώρες πού ανοίξατε το Ευαγγέλιο; Αν υπάρχουν, είστε μακάριοι. Έτσι αρχίζει το Ψαλτήρι «Μακάριος», λέει, καλότυχος κ' ευτυχισμένος ποιος είναι; αυτός πού έχει λεφτά, πολυκατοικίες και επιχειρήσεις λιμουζίνες, διασκεδάσεις; «Μακάριος», λέει, ό άνθρωπος, «ός ουκ έπορεύθη εν βουλή άσεβων. .. άλλ' ή εν τω νόμο Κυρίου το θέλημα αυτού, και εν τω νόμο αυτού μελετήσει ημέρας και νυκτός» (Ψαλμ. 1,1-2). Μακάριος όποιος παίρνει στα χέρια του τη Γραφή και τη διαβάζει. Σάς ερωτώ λοιπόν τον περασμένο χρόνο ό άγγελος σας, σας είδε να κρατάτε στα χέρια το Ευαγγέλιο να διαβάζετε; ό Χριστός ό ίδιος λέει «Μακάριοι οι άκούοντες τον λόγον του Θεού και φυλάσσοντες αυτόν» (Λουκ. 11,28).<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Πέρασαν 8.760 ώρες. Σάς ερωτώ· Μέσα σ' αυτές υπήρχε καμιά ώρα πού αφιερώσατε σε προσευχή;<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Στα παλαιά τα χρόνια οι Χριστιανοί διέθεταν ώρες ολόκληρες για προσευχή. Τώρα; Υπάρχει ώρα πού ό άγγελος σας βλέπει γονατισμένους να προσεύχεστε στο Θεό; "Ω αν ξέραμε Τι δύναμις είναι ή προσευχή και Τι χάνουμε πού δεν προσευχόμεθα! Πόσα άλυτα προβλήματα (προσωπικά, οικογενειακά, επαγγελματικά κ.ά.) θα είχαμε λύσει αν χρησιμοποιούσαμε το κλειδί αυτό πού μας σας δίνει ό Θεός! Πόση παρηγοριά έχει ή ώρα πού λες - Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, δια πρεσβειών της Θεοτόκου και των αγίων ελέησον με! Πέρασαν 8.760 ώρες. Μέσα σ' αυτές είχες κάποια ώρα και ήμερα νηστείας; Ορισμένες ήμερες, όπως ή Τετάρτη, ή Παρασκευή, ή Μεγάλη Παρασκευή, ό άνθρωπος πρέπει να νηστεύει. Ένας πολιτικός μας έκανε περιοδεία σε χωριά, κι όταν επέστρεψε στην έδρα του εκαυχάτο — Δεκαπέντε μέρες περιόδευσα δεκαπέντε χωριά· και κάθε μέρα είχα σφαχτό κρέας... Και ένας χωριάτης, τσοπάνος, τον ρωτά.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">—Καλά, υψηλότατε, μέσα σε δεκαπέντε μέρες δεν υπήρχε καμία Τετάρτη, καμία Παρασκευή;<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Όλες Πάσχα ήτανε;...<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Έτσι μερικοί σβήσανε τις ήμερες της νηστείας· και τη Μεγάλη Παρασκευή ακόμη καταλύουν. Ό διάβολος πήρε γομολάστιχα και τα 'σβησε όλα αυτά.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Πέρασαν 8.760 ώρες! Σάς ερωτώ μέσα σ' αυτές υπάρχει μια ώρα μετανοίας και εξομολογήσεως; είναι ώρα ευλογημένη, ώρα πού βάζεις τον διάβολο κάτω και τον πατάς. είναι ώρα πού επάνω στον ουρανό παιανίζει ή μουσική των αγγέλων. είναι ή ώρα πού γονατίζεις μπροστά στον πνευματικό και ανοίγεις το στόμα σου όχι να κατηγορήσεις και να κατακρίνεις άλλον, άλλα για να πεις· Ήμαρτον, Θεέ μου, συχώρεσε με!... Και έχεις να πεις πολλά αμαρτήματα. Εξοικονόμησες μια ώρα να πάς στον εξομολόγο ν' ανοίξεις την καρδιά σου, να κλάψεις και να πεις «Ό Θεός, ίλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ» και «Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθεις εν τη βασιλεία σου» (Λουκ.18,13123,42); Το έκανες αυτό τον περασμένο χρόνο;<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Πέρασαν 8.760 ώρες. Μήπως λησμόνησες μια άλλη ώρα, ώρα χρυσή; είναι ή ώρα της ελεημοσύνης. Άνοιξες το χέρι σου και έδωσες κρυφά, μυστικά, με την καρδιά σου, κάτι από τον κόπο και τον ιδρώτα σου σε ένα δυστυχισμένο άνθρωπο; Χέρι πού σκορπάει το καλό, είναι χέρι Θεού, είναι χέρι Χριστού.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Πέρασαν 8.760 ώρες. Μέσα σ' αυτές υπήρχε άραγε και ή κορυφαία ώρα, ή ώρα της θείας κοινωνίας; είναι ή ώρα πού μετανοημένος, εξομολογημένος, καθαρισμένος, αφού έχεις αγαπηθεί με τον εχθρό σου και με το δάκρυ του ληστού στα μάτια σου έρχεσαι εμπρός στην ωραία πύλη και κοινωνείς των αχράντων μυστηρίων. «Λάβετε φάγετε...» (Ματθ. 26,26). Ή ώρα αυτή δεν συγκρίνεται· δεν πωλείται, δεν αγοράζεται. είναι υπεράνω όλων των ωρών.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Υπάρχουν λοιπόν τέτοιες ώρες; Σάς ερωτώ αδέρφια μου, ερωτώ πρώτο τον εαυτό μου. Δεν έχουμε δυστυχώς τέτοιες ώρες. Οι ώρες μας είναι ώρες αμαρτίας, ώρες διαβόλου- μόνο ώρες Θεού δεν είναι. Σπαταλούμαι το χρόνο, σαν αυτούς πού πέταξαν τις λίρες στο ποτάμι.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Είμαστε αδικαιολόγητοι. Το Ευαγγέλιο λέει, ότι οί κάτοικοι των Ιεροσολύμων στην εποχή του Χριστού είχαν μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Όταν άκουσαν, ότι παρουσιάστηκε κήρυκας και έξομολόγος, ό Ιωάννης ό Πρόδρομος, έκλεισαν τα μαγαζιά τους, πήραν τα παιδιά τους, βάδισαν χιλιόμετρα, πέρασαν τον Ιορδάνη, κ' έφθασαν στην έρημο, για ν' ακούσουν το κήρυγμα και να εξομολογηθούν τα αμαρτήματα τους. και εξομολογούντο όλοι «εν τω Ιορδάνη ποταμω» (Μαρκ. 1,5). Σήμερα πολλοί λεγόμενοι Χριστιανοί αδιαφορούν. Ακούνε την καμπάνα και δεν τρέχουν στην εκκλησία. Άλλοτε, όταν δεν είχαν έξομολόγο στο μέρος τους, πήγαιναν στο Αγιον Όρος, εύρισκαν πνευματικό και εξομολογούντο. Ποιος πάει τώρα στο Αγιον Όρος να εξομολογηθεί;<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">8.760 ώρες έχει το έτος και 68 ώρες έχει ή εβδομάδα. Χριστιανέ μου, αφιέρωσε στο Θεό μία ώρα την εβδομάδα και έλα στην εκκλησία! Ώρες ολόκληρες διαθέτεις άλλου· για το Θεό τίποτα; Τον ξεχάσαμε. Είμαστε γενεά μοιχαλίς, δέντρα άκαρπα κατάλληλα μόνο για τη φωτιά. Το λέει ό Ιωάννης ό Βαπτιστής· «Πάν δένδρο μη ποιούν καρπό καλόν εκκόπτεται και εις το πυρ βάλλεται» (Ματθ. 7,19).<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Τι πρέπει να κάνουμε; Έμενα ρωτάτε; Ρωτήστε τον Ιωάννη. Τι λέει ό Ιωάννης; Μια λέξη, ένα κλειδί μας δίνει· «Μετανοείτε» (Ματθ. 3,2), δηλαδή αλλάξτε μυαλό, αλλάξτε δρομολόγιο, γιατί όπως πάτε θα βρεθείτε στο γκρεμό, στην κόλαση. Αλλάξτε πρόγραμμα, αξιοποιήστε το χρόνο πού χαρίζει ό Θεός, μη τον σπαταλάτε.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <br /></div> <br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">"Αν μπορούσαμε, αγαπητοί μου, ν' ακούσουμε Τι ζητούν οί κολασμένοι στον αδη, ξέρετε Τι θέλουν; Μια στιγμή, ένα δευτερόλεπτο, να ξαναγύριζαν στη ζωή, για να πουν «Ήμαρτον» και «Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθεις εν τη βασιλεία σου» (Λουκ. 15,18,21· 23,42). Γι' αυτό εμείς μη χάνουμε καιρό. Ας συναισθανθούμε Τι χάσαμε, ας μετανοήσουμε, ας κλάψουμε. Και στο έξης να προσπαθήσουμε όλες οί ώρες ν' αξιοποιηθούν. Να δώσουμε υπόσχεση στο Θεό, εφέτος να μην κερδίσει ό διάβολος ούτε μία ώρα. Όλες οί ώρες, όλες οί μέρες, όλες οί βδομάδες, όλη ή ζωή μας νά είναι κοντά στο Θεό, κοντά στους αγγέλους, κοντά στην Παναγιά, για να 'χουμε την ευλογία του Χριστού εις αιώνας αιώνων αμήν.<o:p></o:p></span></div> </div>

«Αξιοποιήστε το χρόνο πού χαρίζει ό Θεός, μη τον σπαταλάτε»

Unknown 0 7:14 μ.μ.

paraklisi.blogspot.gr Ο Μέγας Βασίλειος, για το χρόνο Του μακαριστού μητροπολίτου Φλωρίνης, Αυγουστίνου Καντιώτη ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ της 31 ης Δεκεμβρίου, όταν το ρολόι χτυπά 12 ακριβώς, ένα έτος —με τις πίκρες και τις χαρές του— σβήνει, και ένα νέο έτος α… Διαβάστε περισσότερα »

Διαβάστε περισσότερα »

''Άθλιε και ταλαίπωρε, ενώ πρέπει να ψάλλης αγγελικά, συ κουνιέσαι σαν μίμων σαν να είσαι σε ορχήστρα και δεν φοβάσαι για όσα κάνεις;''

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> perivolipanagias.blogspot.gr<br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: center;"> <span style="font-family: "gfs ignacio"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><img alt="Φωτογραφία του χρήστη Όλα Στη Φόρα." src="https://scontent-cdg2-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/15492150_1182170268526352_8689328709401478182_n.jpg?oh=5a65810fe9f9a927d68fff7a65717204&oe=58E0B8C7" style="text-align: left;" /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: center;"> <span style="font-family: "gfs ignacio"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><span style="color: red;"><br /></span></b></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: center;"> <span style="font-family: "gfs ignacio"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><span style="color: red;">Η Τέχνη της Ψαλτικής ως Διακόνημα στην Εκκλησία</span></b><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Λέγει ένα τροπάριο των αίνων του γ ἤχου: «πολλάκις την υμνωδίαν εκτελών, ευρέθην την αμαρτίαν εκπληρών, </span></b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">τη μεν γλώττη άσματα φθεγγόμενος, τη δε ψυχή άτοπα λογιζόμενος• αλλ’ εκάτερα διόρθωσον, Χριστέ ο Θεός, δια της μετανοίας και σώσον με».<br /> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a><br /> Δηλαδή. Πολλές φορές όταν ψέλνω, βρέθηκα να αμαρτάνω, διότι με την γλώσσα ψάλλω, αλλά με την ψυχή άστοχα σκέπτομαι. Διόρθωσε και τα δύο Χριστέ ο Θεός, δια της μετανοίας και σώσον με.<br /> <br /> Ο μακαριστός Μητροπολίτης Κοζάνης Διονύσιος τονίζει:<br /> «Η ψαλμωδία δεν είναι σκοπός. Στην Εκκλησία, δηλαδή δεν ψάλλομε, για να ψάλλωμε. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε και μάλιστα οι ψάλτες, που πολλές φορές θαρρούν πως η ιερή σύναξη γίνεται, για να τους δοθή η ευκαιρία να δείξουν την τέχνη τους και τη φωνή τους. Ξέρομε εδώ πόση ζημιά γίνεται στην προσευχή και την λατρεία της Εκκλησίας μ’ εκείνο το περίφημο “Δύναμις” του “Άγιος ο Θεός…”… Η ψαλμωδία δεν είναι καλλιτεχνική επίδειξη, αλλά εκκλησιαστική διακονία. Και ο Θεός δεν ακούει τις κραυγές στο “Αθάνατος”, αλλά τι ψάλλει ο καθένας μέσα του• “άδοντες και ψάλλοντες εν τη καρδία ημών τω Κυρίω», γράφει ο Απόστολος (Εφεσ. ε 19)… Η Εκκλησία δεν θέλει καλλιτέχνες και τραγουδιστές, αλλά ανθρώπους με ιερατική και λειτουργική συνείδηση».<br /> <span style="color: blue;"><br /></span><b><span style="color: blue;"> Ο δε Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος τονίζει</span><span style="color: red;">:</span></b> «Πρέπει να ψάλλουμε με ευλάβεια, έτσι ώστε να μη αμαρτάνουμε, αλλά να ωφελούμεθα. Είναι κάποιοι, που ψάλλουν με άτακτες φωνές και δονούν όλο τους το σώμα, δείχνοντας ήθη ξένα προς την πνευματική κατάσταση.<b><span style="color: red;"> Άθλιε και ταλαίπωρε, ενώ πρέπει να ψάλλης αγγελικά και να ζητάς συγγνώμη για όσα έκανες, συ κουνιέσαι σαν μίμων σαν να είσαι σε ορχήστρα και ενεργείς σαν μεθυσμένος και δεν φοβάσαι για όσα κάνεις; </span></b>Δεν γνωρίζεις ότι αοράτως βρίσκεται ο Δεσπότης Χριστός και παρακολουθεί κάθε σου κίνηση; Δεν γνωρίζεις ότι παρευρίσκονται άγγελοι με φόβο Θεού στη φρικτή αυτή τράπεζα;».<br /> <br /> Στον βίο του Αγίου Σπυρίδωνος (12 Δεκ.) αναφέρεται ότι κάποτε ο Άγιος επισκέφθηκε το χωριό Ερυθρά της Κύπρου. Όταν πήγε στην Εκκλησία έδωσε εντολή στον Διάκονο του ναού να ειπή σύντομα τον Εσπερινό, διότι ήταν πολύ κουρασμένος, από την οδοιπορία. Ο Διάκονος όμως αγνόησε την εντολή του Αγίου, και έψαλε αργά το «Κύριε, εκέκραξα», περισσότερο, για να τον επαινέσουν, διότι πράγματι είχε ωραιοτάτη φωνή.<br /> <br /> Τότε ο Άγιος λυπήθηκε και με αυστηρό τόνο του είπε: «Σιώπα».<br /> <br /> Αμέσως ο προ ολίγου υψίφωνος και γλυκύτατος στην φωνή διάκονος, έμεινε βουβός και άφωνος. Έτσι τελείωσε τον Εσπερινό μόνος του ο Άγιος.<br /> <br /> Αυτό το έμαθαν οι κάτοικοι εκείνου του χωριού και συγκεντρώθηκαν όλοι, για να δουν τον Άγιο, αλλά και να τον παρακαλέσουν να συγχωρέση τον Διάκονο.<br /> <br /> Πράγματι ο Άγιος προσευχήθηκε και επανέφερε την φωνή του διακόνου, όχι γλυκυτάτη και καλλίφωνη, αλλά βραχνή για ψυχική του θεραπεία, για να μη υπερηφανεύεται.<br /> <br /> Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στα πνευματικά γυμνάσματα αναφέρει μια ιστορία με μία αγία γυναίκα, η οποία ήταν άρρωστη στο πτωχικό της στρώμα επί τριάντα οκτώ χρόνια. Είχε τόσες μεγάλες και πολλές ασθένειες τις οποίες όμως υπέφερε με τόση γενναιότητα και χαρά, όπου έτρεχαν από διάφορα μέρη, για να δουν αυτό το θαύμα και να πάρουν την βοήθεια των αγίων προσευχών της.<br /> <br /> Μεταξύ αυτών πήγε να την δη και ένας Ιερομόναχος, ο οποίος την παρεκάλεσε θερμά να ζητήση από τον Θεό να σηκώση από την ψυχή του το μεγαλύτερο εμπόδιο, που ευρίσκετο σ’ αυτήν για την σωτηρία του.<br /> <br /> Το έκαμε η αγία με μεγάλη και θερμή παράκληση. Τότε συνέβη το εξής. Αμέσως βράχνιασε τελείως ο Ιερομόναχος, ο οποίος μέχρι τότε είχε μία εξαιρετική φωνή, τόσο μελωδική, που μόνος κυβερνούσε τον χορό της Εκκλησίας με την ψαλμωδία του. Κατάλαβε τότε ο Ιερομόναχος ότι η φωνή του προκαλούσε την κρυφή υπερηφάνεια και εμπόδιζε την σωτηρία της ψυχής του.<br /> <br /> * * *<br /> <br /> Στο βιβλίο του Μητρ. Αργολίδος Νεκταρίου Αντωνοπούλου, «“ΨΑΛΩ ΤΩ ΘΕΩ ΜΟΥ” Η ΤΩ ΕΑΥΤΩ ΜΟΥ;» αναφέρεται:<br /> <br /> «Πριν από χίλια και πλέον χρόνια ο ηγεμόνας των Ρώσων Βλαδίμηρος, θέλοντας να δώσει μία νέα θρησκεία στον λαό του, έστειλε απεσταλμένους σε διάφορες χώρες, για να γνωρίσουν από κοντά σε τι πιστεύουν και πως λατρεύουν τον Θεό οι κάτοικοι των χωρών αυτών. Τα χρονικά αναφέρουν ότι οι απεσταλμένοι, αφού πέρασαν από διάφορες χώρες, έφτασαν και στην Κωνσταντινούπολη. Οι Ρωμηοί, αντί να τους μιλήσουν για την Ορθόδοξη πίστη και διδασκαλία, τους πρότειναν να παρακολουθήσουν τη θεία Λειτουργία στην Αγία Σοφία. Οι απεσταλμένοι εντυπωσιάστηκαν. Δεν χρειάστηκαν ν’ ακούσουν τίποτε άλλο. Γύρισαν στον ηγεμόνα τους και μίλησαν μ’ ενθουσιασμό για την εμπειρία που έζησαν. Η ομορφιά της Ορθόδοξης λειτουργίας ήταν το καλύτερο κήρυγμα, η καλύτερη ιεραποστολή. «Δεν γνωρίζαμε αν είμαστε στον ουρανό η στη γη», ομολόγησαν στον αυτοκράτορα. Αυτή η θεία Λειτουργία έγινε αιτία ο Άγιος Βλαδίμηρος μαζί με τον λαό του να ασπαστούν την Ορθόδοξη πίστη».<br /> <br /> </span><span style="font-family: "gfs ignacio"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><span style="color: red;">Ορθόδοξος Τύπος</span></b></span><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div> </div>

''Άθλιε και ταλαίπωρε, ενώ πρέπει να ψάλλης αγγελικά, συ κουνιέσαι σαν μίμων σαν να είσαι σε ορχήστρα και δεν φοβάσαι για όσα κάνεις;''

Unknown 0 10:21 μ.μ.

perivolipanagias.blogspot.gr Η Τέχνη της Ψαλτικής ως Διακόνημα στην Εκκλησία Λέγει ένα τροπάριο των αίνων του γ ἤχου: «πολλάκις την υμνωδίαν εκτελών, ευρέθην την αμαρτίαν εκπληρών, τη μεν γλώττη άσματα φθεγγόμενος, τη δε ψυχή άτοπα λογιζόμενος• αλλ’… Διαβάστε περισσότερα »

Διαβάστε περισσότερα »

Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: Ένα λαμπρό αστέρι της Εκκλησίας μας

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> impantokratoros.gr<br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> </div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <img alt="Αποτέλεσμα εικόνας για αγίου ιωάννου του δαμασκηνού" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEif7JCEA-b-HjVkI6mdl5HNQWccK-YvlEKwlWcunWU1Obr6G14oEU5pW8hpVpw4XdPJYu-J3u8UR5I1x8jb5RuJQ2I-4d79LMv-3kV5ngkAJULF7w47UwiiIk1qUapDnRzBSbQdeWUirvvA/s1600/1.jpg" /></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ</span></b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><span style="color: red;">ΠΡΟΛΟΓΟΣ</span></span></b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Η ζωή του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού υπήρξε ζωή συνεχών αγώνων. Αγωνίστηκε εναντίον της νέας αιρέσεως των εικονομάχων γιατί έζησε κατά τον 8ον αιώνα που η εικονομαχία συγκλόνιζε τα θεμέλια της Εκκλησίας. Εναντίον της υπερηφάνειας και της υψηλοφροσύνης, γιατί ήταν κάτοχος όλης της επιστημονικής γνώσεως της εποχής του, όπως φαίνεται και από έργα του που μας άφησε.<br /> <br /> Εναντίον της αγάπης του πλούτου και της ανθρώπινης δόξας, γιατί και θέση επίζηλη κατείχε, αλλά και πλούτη είχε άφθονα.</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> Παρ' όλα αυτά, επειδή αγάπησε τη μοναχική πολιτεία, εγκατέλειψε τα πάντα στον κόσμο αυτό και έγινε υποτακτικός σ' εάν αυστηρό γέροντα. Και στη ζωή της υποταγής όμως έδειξε ότι είχε πάρει απόφαση να πεθάνει για την αγάπη του Χριστού ο παλαιός άνθρωπος μέσα και να γεννηθεί ο νέος, ο κατά Χριστόν πλασθείς.<br /> <br /> Νους οξύς και πολυμαθής μας άφησε σπουδαία έργα δογματικά, αλλά και σπουδαιότατα τροπάρια και ύμνους της Εκκλησίας και δικαίως θεωρείται σαν ένας από τους κορυφαίους υμνογράφους.</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> Η υπακοή και η ταπείνωση του, καθώς και η όλη του ζωή έμεινε παραδειγματική και σήμερα προβάλλει η μορφή του σαν υπόδειγμα για μίμηση όλων, όσων θέλουν να κερδίσουν τα μόνιμα και αναφέρεται αγαθά του ουρανού.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Οι γονείς του Ιωάννη</span></b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Ο άγιος Ιωάννης, ο λεγόμενος Δαμασκηνός, έζησε κατά την εποχή της βασιλείας του Λέοντος Γ' του Ισαύρου (717-741) και μέχρι της βασιλείας του διαδόχου αυτού Κωνσταντίνου του Κoπρωνύμου.<br /> <br /> Ονομάσθηκε ο άγιος «Δαμασκηνός» από το όνομα της ιδιαιτέρας του πατρίδας Δαμασκού. Η πόλη αυτή βρίσκεται στη Συρία. Την εποχή, που γεννήθηκε, ήταν η πόλη υποδουλωμένη στους Αγαρηνούς και οι κάτοικοι είχαν αλλάξει την πίστη τους. Μόνο οι γονείς του Ιωάννη ήσαν πιστοί και ευσεβείς, σαν τα ευωδιαστά ρόδα ανάμεσα στα αγκάθια. Ο Θεός για τη αρετή τους, τους αντάμειψε και τους έκανε θαυμαστούς. Αυτοί οι αιχμάλωτοι έγιναν κριτές των κυριών τους. Καθώς συνέβη στους Τρεις Παίδες, που ήσαν Αιχμάλωτοι των Ασσυρίων και στον Ιωσήφ, που ήταν αιχμάλωτος των Αιγυπτίων. Και τώρα ο πατέρας του Ιωάννη έγινε πρωτοσύμβουλος του Αμηρά.<br /> <br /> Αυτόν διάλεξε για να τον έχει σύμβουλο και διοικητή των δημοσίων, αν και ήταν αλλόπιστος, εξ' αιτίας του πλούτου του και της καταγωγής του.<br /> <br /> Σαν διοικητής κυβερνούσε τη χώρα με δικαιοσύνη και σοφία. Ήταν πολύ φιλάνθρωπος και έδινε από τον πλούτο του για να εξαγοράζει και να ελευθερώνει τους αιχμαλώτους από τους Αγαρηνούς, γιατί κινδύνευαν να χάσουν την πίστη τους και τη ζωή τους. Έπειτα έδινε γη για να την καλλιεργούν σ' όσους ήθελαν να μείνουν στην Ιουδαία ή στη Παλαιστίνη, γιατί εκεί είχε πολλά χωράφια. Όσοι πάλι δεν ήθελαν να μείνουν εκεί, τους έδινε χρήματα για να πάνε, όπου ήθελαν.<br /> <br /> Δεν ξόδευε ποτέ χρήματα σε συμπόσια ή για πολύτιμα φορέματα, όπως συνηθίζουν οι πλούσιοι, αλλά μόνο για θεάρεστα έργα.<br /> <br /> Ο Θεός σαν αμοιβή για τα φιλάνθρωπα έργα του, του χάρισε τον Ιωάννη, τον παγκόσμιο φωστήρα της Εκκλησίας, που τη στόλισε με εξαιρετικά τροπάρια.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Εύρεση δασκάλου</span></b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Χάρηκε, γιατί του χάρισε ο Κύριος κληρονόμο και μόλις μεγάλωσε το παιδί, αναζητούσε να του βρει δάσκαλο σοφό και επιθυμούσε να το αναδείξει μεγάλο φιλόσοφο. Επειδή ο πόθος του ήταν θεάρεστος, ο Θεός εξεπλήρωσε την επιθυμία του.<br /> <br /> Οι βάρβαροι της πόλης εκείνης αιχμαλώτισαν πολλούς χριστιανούς από διαφόρους τόπους και τους έφεραν εκεί. Απ' αυτούς άλλους πώλησαν κι άλλους, όσους δεν θέλησε κανείς να τους αγοράσει, αποφάσισαν να τους φονεύσουν. Ανάμεσα σ' αυτούς έτυχε να είναι και κάποιος μοναχός από την Ιταλία, Κοσμάς στο όνομα, σεμνός κι ενάρετος.<br /> <br /> Ενώ οι βάρβαροι οδηγούσαν τους αιχμαλώτους εκεί, που θα τους θανάτωναν, συνάντησαν τον πατέρα του Ιωάννη. Εκείνος βλέποντας τον Κοσμά με λυπημένη όψη και με δάκρυα στα μάτια τον πλησίασε και του είπε:<br /> <br /> - Γιατί κλαις, άνθρωπε του Θεού; Λυπάσαι που θα στερηθείς τον κόσμο, που, όπως βλέπω από τον μοναχικό σου σχήμα, τον απαρνήθηκες και νέκρωσες το σώμα σου;<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Σ' αυτά τα λόγια απάντησε ο μοναχός:<br /> <br /> - Ο Θεός γνωρίζει, ότι δεν λυπάμαι για τη στέρηση της παρούσας ζωής, γιατί εγώ τον κόσμο τον αρνήθηκα όπως είπες. Αλλά λυπάμαι, γιατί έμαθα όλες τις επιστήμες. Φιλοσοφία, Ρητορική, Διαλεκτική, Αριθμητική, Γεωμετρία και κάθε άλλη σοφία. Εκπαιδεύτηκα και στη Μουσική και έμαθα και Αστρονομία. Μπορώ να πω, ότι δεν άφησα τίποτε, που να μη μάθω, για να εννοήσω από την αρμονία και την ομορφιά των δημιουργημάτων τον Δημιουργό της Κτίσεως.<br /> <br /> Έπειτα σπούδασα και την δική μας Θεολογία. Επειδή όμως δε βρήκα ακόμη μαθητή για να τον αφήσω διάδοχο της σοφίας μου λυπάμαι και θλίβομαι. Γιατί όπως θέλουν οι πλούσιοι ν' αποκτήσουν παιδιά για να τους κληρονομήσουν, έτσι επιθυμούν και οι φιλόσοφοι ν' αφήσουν διαδόχους στη σοφία τους, για να έχουν μνήμη αθάνατη. Έτσι φεύγει ο σοφός για την αιώνια ζωή σαν τον δούλο, που διπλασίασε το τάλαντο. Διαφορετικά θα κριθεί σαν ανωφελής. Γι' αυτό στεναχωρούμαι, επειδή φοβάμαι, μήπως ο Δεσπότης με συναριθμήσει με τον πονηρό δούλο που έκρυψε το τάλαντο.<br /> <br /> Μόλις άκουσε αυτά ο άρχοντας, που είχε πόθο να βρει τέτοιο σοφό άνθρωπο, λέγει στον Κοσμά.<br /> Μη λυπάσαι γι' αυτή την αιτία, δάσκαλε, και ίσως ο Κύριος εκπληρώσει τα αιτήματα της καρδιάς σου.<br /> <br /> Πήγε στον άρχοντα των Σαρακηνών και του εζήτησε να του χαρίσει αυτόν τον αιχμάλωτο. Έτσι και έγινε. Πήρε, λοιπόν, τον Κοσμά, τον οδήγησε στο σπίτι του, τον περιποιήθηκε και του είπε:<br /> <br /> - Γνώριζε, σοφότατε και λογικότατε, ότι όχι μόνο από την αιχμαλωσία σε λύτρωσα, αλλά σε κάνω και δεσπότη του σπιτιού μου, μέτοχο στις χαρές και στις λύπες μου. Άλλη χάρη δεν ζητώ από την αγιοσύνη σου, παρά μόνο να καταβάλλεις κάθε προσπάθεια να διδάξεις αυτά τα δύο παιδιά, όλη την σοφία και την μάθηση που γνωρίζεις. Είναι δε τα παιδιά ο Ιωάννης γνήσιο παιδί μου και ο Κοσμάς από τα Ιεροσόλυμα, που τον πήρα από μικρό κοντά μου, γιατί ήταν ορφανός και τον αγαπώ όχι λιγότερο από τον Ιωάννη.<br /> <br /> Ο Κοσμάς μόλις άκουσε αυτά, χάρηκε και όπως το διψασμένο ελάφι που τρέχει στο νερό, έτσι και αυτός με μεγάλη επιθυμία δίδασκε τους μαθητές του τη φιλοσοφία του.<br /> <br /> Οι δύο νέοι λόγω της οξύτητας του πνεύματος μέσα σε λίγα χρόνια σπούδασαν και έμαθαν τις επιστήμες. Το πόσο καλά μορφώθηκαν, φαίνεται στα ποιήματά και στα συγγράμματα τους. Ο Ιωάννης έγραψε πολλούς λόγους περί Ορθοδοξίας κατά των αιρετικών. Έγραψε και ψυχωφελείς ομιλίες, που θαυμάζει κανείς τη σοφία του.<br /> <br /> Παρ' όλη τη σοφία του καθόλου δεν υπερηφανευόταν, αλλά όπως τα καρπερά δέντρα, όσο είναι φορτωμένα από καρπούς τόσο και περισσότερο γέρνουν προς τη γη, έτσι κι ο πάνσοφος Ιωάννης.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Αναχώρηση του δασκάλου</span></b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Όταν ο δάσκαλος είδε, ότι οι μαθητές του έφτασαν σε ικανό σημείο σοφίας πήγε στον πατέρα τους και του είπε:<br /> <br /> - Κύριε, όπως ήθελες, έγιναν τα παιδιά σου θαυμάσια στη σοφία. Και δεν αρκέσθηκαν να γίνουν μόνον, όπως ο δάσκαλος τους, αλλά κατά πολύ ανώτεροι στο ύψος της φιλοσοφίας. Λοιπόν, επειδή δε με χρειάζονται πια, ζητώ από την ευγένεια σου μια χάρη.<br /> <br /> Σαν πληρωμή του κόπου μου να μ' αφήσεις να πάω σε κανένα ασκητήριο για να μελετήσω την άνω σοφία, προς την οποία η φιλοσοφία με καθοδήγησε.<br /> <br /> Ο άρχοντας, όταν άκουσε αυτά λυπήθηκε, γιατί δεν ήθελε ν' αποχωρισθεί τέτοιο χρήσιμο άνθρωπο. Αλλά, για να μη φανεί προς τον ευεργέτη του αχάριστος του έδωσε την άδεια και χρήματα για το ταξίδι του.<br /> <br /> Έφυγε, λοιπόν, ο Κοσμάς, και πήγε στην Λαύρα του Αγίου Σάββα. Εκεί πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του μέχρι που έφυγε για την αιώνια μακαριότητα. Το ίδιο και ο πατέρας του Ιωάννη μετά από λίγο καιρό έφυγε για τον ουρανό.<br /> <br /> Ο αρχηγός των Σαρακηνών βλέποντας τη σοφία του Ιωάννη του έδωσε το αξίωμα του πατέρα του. Ο Ιωάννης έγινε πρωτοσύμβουλος, παρά τη θέληση του. Επιθυμία του ήταν να αναχωρήσει από τον κόσμο.<br /> <br /> Εκείνη την εποχή ήταν αυτοκράτορας του Βυζαντίου ο Λέων Γ' ο Ίσαυρος (717-741), που σαν λιοντάρι κατασπάραζε την Εκκλησία του Χριστού διώκοντας τους πιστούς, που προσκυνούσαν τις εικόνες.<br /> <br /> Ο Ιωάννης, θερμός ζηλωτής της πίστεως έγραφε επιστολές και τις έστελνε στην Βασιλεύουσα. Καταπολεμούσε τις απόψεις του Λέοντος αποδεικνύοντας με φιλοσοφικούς συλλογισμούς και με ιστορικά παραδείγματα από τη ζωή των Αγίων, την αναγκαία προσκύνηση των αγίων εικόνων.</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> Τέτοιες επιστολές, έστελνε και σε πολλούς ανθρώπους για να τις διαβάζουν μεταξύ τους και να στερεώνονται στην ευσέβεια και να μαθαίνουν πως θ' απαντούν στους εικονομάχους.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Η συκοφαντία</span></b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Μόλις έμαθε αυτά ο ασεβής βασιλιάς συζήτησε το θέμα με άλλους άρχοντες εικονομάχους και αποφάσισαν να διαβάλλουν τον Ιωάννη στον άρχοντα των Σαρακηνών, για να τον θανατώσει. Βρήκαν, λοιπόν, μια επιστολή του Ιωάννη, που την έδειξε ο Λέων σε μερικούς δασκάλους και τους ρώτησε, αν μπορούν να μιμηθούν το γραφικό χαρακτήρα εκείνου.<br /> <br /> Βρέθηκε ένας έμπειρος καλλιγράφος, που υποσχέθηκε, ότι θα μιμηθεί ακριβώς το χαρακτήρα. Αυτόν διάταξε ο Λέων να αντιγράψει μια επιστολή γραμμένη από τον ίδιο, σαν από τον Ιωάννη και απευθυνόμενη στον ίδιο. Η επιστολή έλεγε: «Βασιλιά πολυχρονεμένε, στέλνω την αρμόζουσα ευγνωμοσύνη και τον πρέποντα σεβασμό στη βασιλεία σου. Μάθε ότι αυτή την εποχή η πόλη της Δαμασκού είναι παραμελημένη από τους Αγαρηνούς, γιατί ο στρατός τους είναι εξασθενημένος. Στείλε στόλο και στρατό πολύ, όσο μπορείς, να την καταλάβεις χωρίς πόλεμο. Θα σε βοηθήσω σ' αυτό κι εγώ, γιατί όλη η πόλη είναι σχεδόν στην εξουσία μου».<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Έπειτα έγραψε ο Λέων ο ίδιος επιστολή προς τον Σαρακηνό άρχοντα και του έγραφε:</span></b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">«Δεν γνωρίζω τίποτε καλύτερο από το να φυλάσσει ο καθένας τις συνθήκες ειρήνης. Δε θέλω να χαλάσω τη φιλία, που έχω με την ευγένειά σου, αν και κάποιος έμπιστος φίλος σου με παρακινεί και με προκαλεί σε τούτο. Πολλές φορές μάλιστα μου έστειλε επιστολή να έλθω να κυριεύσω τη χώρα σου. Για να βεβαιωθείς δε ότι σου λέω την αλήθεια σου στέλνω μία από τις επιστολές. Έτσι θα γνωρίσεις τη δική μου αληθινή φιλία και εκείνον το δόλιο, που μου τις έγραψε.<br /> <br /> Έστειλε λοιπόν ο βασιλιάς τις επιστολές με ένα του δούλο. Ο βάρβαρος ηγεμόνας θύμωσε και κάλεσε τον Άγιο.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Κόψιμο του δεξιού χεριού του Ιωάννη.</span></b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Ο Ιωάννης εννόησε το δόλο του Λέοντος και εξήγησε στον άρχοντα ότι ποτέ δεν έβαλε στο νου του τέτοια προδοτική πράξη. Εζήτησε δε προθεσμία ν' αποδείξει το άδικο. Ο βάρβαρος όμως δεν πίστεψε και πρόσταξε να του κόψουν το δεξί χέρι. Κόπηκε το χέρι, που έλεγχε καθένα που μισούσε τον Κύριο και κρεμάστηκε στην αγορά, για να το βλέπουν όλοι.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Το βράδυ έστειλε μεσίτες ο Ιωάννης στο βάρβαρο παρακαλώντας να του χαρίσει το κομμένο χέρι για να το θάψει. Ο Σαρακηνός συμφώνησε και του έδωσε το χέρι. Ο Άγιος το πήρε το πήγε στο ναό, που είχε στο σπίτι του. Έπεσε κάτω μπροστά στη αγία εικόνα της Θεομήτορος και προσευχόμενος με δάκρυα έλεγε:<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">«Δέσποινα Πάναγνε Μήτερ, η τον Θεόν μου τεκούσα,</span></b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> <b>δια της θείας εικόνας η δεξιά μου εκόπη.</b><br /> <b>Ουκ αγνοείς την αιτίαν, δι' ην εμάνη ο Λέων</b><br /> <b>Προφθασον, τοίνυν, ως τάχος και ιασαί μου την χείρα.</b><br /> <b>Η δεξιά του Υψίστου, η από Σου σαρκωθείσα,</b><br /> <b>Πολλάς ποιεί τας δυνάμεις δια της Σης μεσιτείας.</b><br /> <b>Την δεξιάν μου ταύτην και νυν ιασάτω λιταίς σου.</b><br /> <b>Ως αν, Σους ύμνους, ους δοίης και του εκ Σου σαρκωθέντος.</b><br /> <b>Εν ρυθμικαίς αρμονίαις συγγράψηται, Θεοτόκε,</b><br /> <b>Και συνεργός χρηματίση της Ορθοδόξου λατρείας,</b><br /> <b>Δύνασαι γαρ όσα αν θέλης, ως του Θεού Μητηρ ούσα»</b><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Λέγοντας αυτά ο Ιωάννης αποκοιμήθηκε και βλέπει την αγία εικόνα της Αειπαρθένου και του λέγει:<br /> <br /> <b>«Γιατρεύτηκε το χέρι σου και μη λυπάσαι πλέον γι' αυτό. Κάνε τώρα αυτό γραφίδα γραμματέως όπως μου υποσχέθηκες».</b><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><br /></b></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Θεραπεία του κομμένου χεριού</span></b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Τότε ξύπνησε ο Άγιος και βλέποντας το χέρι του θεραπευμένο, δοξολογούσε και ευχαριστούσε τον Κύριο και την Άχραντη Μητέρα του. Έψαλλε όλη την νύκτα λέγοντας</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> «Η δεξιά σου χειρ, Κύριε, εν ισχύι δεδόξασται η δεξιά σου την θραυσθείσαν μου δεξιάν εθεράπευσε. Δια της δεξιάς μου ταύτης θέλεις θρυμματίσει και συντρίψει τους υπεναντίους εικονοθραύστας».<br /> <br /> Την άλλη μέρα είδαν το θαύμα μερικοί γείτονες του Αγίου και πήγαν στον Σαρακηνό λέγοντας:Άρχοντα, αυτοί που πρόσταξες να κόψουν το χέρι του Ιωάννη, δεν υπάκουσαν. Αλλά κάποιος δούλος ή φίλος του δέχτηκε να του κόψουν το δικό του χέρι, αφού πήρε πολλά χρήματα. Έτσι οι δήμιοι αφού πήραν και οι ίδιοι χρήματα δεν εξετέλεσαν την προσταγή.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Ο άρχοντας διέταξε τότε να 'ρθει ο Ιωάννης για να δει τα χέρια του. Πήγε, λοιπόν, ο Άγιος και έδειξε το χέρι του που είχαν κόψει. Γύρω δε από το χέρι, στο σημείο που είχε συγκολληθεί, υπήρχε κατά θεία οικονομία μια γραμμή.</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> Λέγει τότε ο βάρβαρος στον Ιωάννη:<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">- Ποιος γιατρός σε θεράπευσε; Και τι βότανα έβαλε;<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">- Ο παντοδύναμος Κύριος μου και μόνον Αυτός, που τα πάντα μπορεί να κάνει.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">- Ανεύθυνος είσαι, όπως φαίνεται και άδικα σε κατάκρινα, γιατί δεν εξέτασα καλά την υπόθεση. Σε παρακαλώ συγχώρεσέ με και έχε την τιμή του πρωτοσύμβουλού μου. Σου υπόσχομαι δε να μην κάνω τίποτε χωρίς τη συμβουλή σου.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Τότε ο Άγιος έπεσε στα πόδια του και τον παρακαλούσε να τον αφήσει να πάει σ' άλλη υπηρεσία που περισσότερο επιθυμούσε. Ο άρχοντας είχε στην αρχή αντιρρήσεις, αλλά τελικά του έδωσε την άδεια.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Αναχώρηση από τον κόσμο</span></b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Ελευθέρωσε, λοιπόν, τους δούλους του, μοίρασε τα πλούτη του στους φτωχούς και στην εκκλησία και πήγε στη Μονή του αγίου Σάββα. Παρακάλεσε τον ηγούμενο, λέγοντας με πολλή ταπείνωση:<br /> <br /> - Εγώ, Δέσποτα είμαι το χαμένο πρόβατο και έρχομαι στο Χριστό από την ερημιά του κόσμου. Να δεχθείς, λοιπόν εμένα, τον ανάξιο, και να με πάρεις στα πρόβατα της ποίμνης σου.<br /> <br /> Ο Ηγούμενος χάρηκε και αφού φώναξε κάποιον επίσημο γέροντα του έδωσε υποτακτικό τον Άγιο, για να τον διδάσκει και να τον καθοδηγεί στη μοναχική πολιτεία.<br /> <br /> Ο γέροντας τον πήρε στο κελλί του, τον νουθέτησε και του είπε:<br /> <br /> - Πρόσεχε να μην κάνεις τίποτε χωρίς το θέλημά μου.<br /> <br /> Αυτό είναι το θεμέλιο της μοναχικής πολιτείας, να κόψεις το θέλημά σου και να προσφέρεις τις προσευχές και τα δάκρυα στο Θεό. Αυτό είναι η καθαρή θυσία. Αυτό, λοιπόν, ας είναι η πρώτη σου εργασία στα σωματικά, δηλαδή το ψυχοσωτήριο πένθος. Ως προς τη ψυχή, πρόσεχε να μην αφήσεις το νου σου να σκέφτεται ανωφελή πράγματα και κοσμικά. Να μη υπερηφανεύεσαι για τη σοφία σου, γιατί δε σε ωφελεί καθόλου, αν δεν αποκτήσεις ταπείνωση.<br /> <br /> Τέτοια κι άλλα πολλά του είπε ο γέροντας και μεταξύ άλλων τον διέταξε να μη στείλει επιστολή σε κανένα, ούτε να ψάλλει τροπάριο, ούτε να πει λόγους φιλοσοφίας. Να σιωπά και να μιλά, όταν είναι ανάγκη. Όπως ορίζουν οι νόμοι της μοναχική ζωής.<br /> <br /> Σαν γη αγαθή δέχτηκε ο Άγιος τις συμβουλές και αγόγγυστα υποτασσόταν στις προσταγές του γέροντα, χωρίς ν' αμφιβάλλει ή να κατακρίνει τα προστάγματα του.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Υποταγή και ταπείνωση</span></b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Μετά από καιρό θέλοντας ο γέροντας να δοκιμάσει τον Ιωάννη, αν είχε υποταγή και ταπείνωση, έκανε το εξής. Του έδωσε ζεμπίλια πλεγμένα με φοινικόφυλλα και του είπε:</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> - Πάρε αυτά τα εργόχειρα και πήγαινε στη Δαμασκό. Εκεί να τα πωλήσεις.<br /> Του όρισε δε μια τιμή διπλάσια από την αξία τους. Του είπε να μην τα δώσει λιγότερο, γιατί το μοναστήρι είχε ανάγκη από χρήματα.</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> Ο μέχρι θανάτου υπάκουος δεν εναντιώθηκε καθόλου στο γέροντά του, αλλά πήρε στον ώμο το φορτίο και πήγε στη Δαμασκό. Εκεί στην αγορά ρακένδυτος και άλουστος ο πρώην ευγενής και ένδοξος, πωλούσε τα ζεμπίλια. Οι αγοραστές μόλις άκουγαν τιμή διπλάσια θύμωναν, έβριζαν τον Άγιο και έφευγαν.</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> Πέρασε απ' εκεί ένας από τους δούλους του και τον γνώρισε. Λυπήθηκε τον κύριο του και αφού προσποιήθηκε ότι δεν τον γνώριζε αγόρασε όλα τα ζεμπίλια. Ο Άγιος πήρε τα χρήματα και γύρισε χαρούμενος στο μοναστήρι, γιατί νίκησε την υπερηφάνεια του.</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> Μετά από καιρό πέθανε κάποιος γείτονας του Ιωάννη. Ο αδελφός το νεκρού παρακάλεσε τον Άγιο να συνθέσει κανένα τροπάριο για να τον παρηγορεί στη λύπη του. Ο Άγιος όμως δεν θέλησε να παραβεί την εντολή του γέροντα του. Τελικά, επειδή πιέστηκε, εσύνθεσε ένα ωραιότατο τροπάριο που ψάλλεται και σήμερα το «Πάντα ματαιότης τα ανθρώπινα».<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Τιμωρία και ανυπακοή<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Μια μέρα ήταν μόνος του ο Ιωάννης στο κελλί του κι έψαλλε το τροπάριο. Έτυχε τότε να περάσει ο γέροντας του, που όταν άκουσε την ψαλμωδία, θύμωσε και του είπε:<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">- Αντί να κλαις, γελάς και χαίρεσαι;<br /> Ο Άγιος του εξήγησε, αλλά ο γέροντας τον έδιωξε σαν ανυπάκουο. Ο Ιωάννης θυμήθηκε την παράβαση των πρωτοπλάστων και έκλαψε πικρά. Έβαλε δε μεσίτες όλους τους γέροντες και τον Ηγούμενο να παρακαλέσουν το γέροντα του να του δώσει συγχώρηση. Εκείνος όμως ήταν αυστηρός και δεν άλλαξε.<br /> Τότε οι γέροντες τον παρακαλούσαν να του δώσει άλλον κανόνα και να μην τον διώξει τελείως. Είπε λοιπόν, εκείνος:<br /> - Αν δεχθεί να καθαρίσει τις ακαθαρσίες της Λαύρας με τα χέρια του, θα τον συγχωρήσω, διαφορετικά δεν τον δέχομαι.<br /> Μόλις το άκουσε ο Άγιος χάρηκε και είπε:<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">- Αυτό είναι εύκολο να το κάμω. Ευλογείτε, άγιοι πατέρες.<br /> <br /> Πήρε αμέσως τα εργαλεία και άρχισε με τα χέρια να καθαρίζει την κόπρο.<br /> <br /> Μόλις τον είδε ο γέροντας του κατάλαβε το μέγεθος της ταπείνωσης του και της υπακοής. Έτρεξε, τον αγκάλιασε και του είπε.<br /> <br /> - Είμαι καλότυχος, γιατί αξιώθηκα να έχω τέτοιο μαθητή.<br /> <br /> Ο Άγιος όταν άκουσε τους επαίνους, έκλαιγε ταπεινώνοντας, τον εαυτό του. Ο γέροντας του, του έδωσε συγχώρεση και το συμβούλευσε να διατηρεί τη ψυχοσωτήρια σιωπή.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Άδεια να μελωδεί</span></b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Μετά από λίγες μέρες είδε στον ύπνο του ο γέροντας την Παναγία που του είπε:<br /> <br /> - «Γιατί έφραξες τέτοια θαυμάσια βρύση; Άφησε την πηγή να ποτίσει όλη την οικουμένη, να σκεπάσει τις θάλασσες των αιρέσεων. Αυτός θα ξεπεράσει τον Δαβίδ. Θα μελωδήσει την ουράνια μελουργία. Θα στηλιτεύσει τις αιρέσεις και θα ορθοτομήσει τα δόγματα της πίστεως».<br /> <br /> Το πρωί μόλις ξύπνησε ο γέροντας, πήγε στον Άγιο και του είπε:<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">- Παιδί της υπακοής του Χριστού, άνοιξε το στόμα σου και πες τους λόγους, που το άγιο Πνεύμα έγραψε στην καρδιά σου. Ανέβα στο όρος της Εκκλησιάς και δίδαξε τον κόσμο. Συγχώρεσε και μένα για ό,τι έφταιξα, διότι σε εμπόδισα από άγνοια.<br /> <br /> Άρχισε από τότε ο Ιωάννης να συνθέτει εκείνες τις μελωδίες, με τις οποίες λαμπρύνονται οι ακολουθίες της εκκλησίας μας. Εσύνθεσε όχι μόνο κανόνες και τροπάρια, ιδιόμελα και προσόμοια αλλά και πανηγυρικούς λόγους στις Δεσποτικές εορτές και εγκώμια στην Υπεραγία Θεοτόκο και σ' άλλους Αγίους.<br /> <br /> Σπουδαίο είναι και το έργο του, που επιγράφεται «Πηγή Γνώσεως». Περιγράφει σ' αυτό τα μυστήρια και τα δόγματα της Πίστεως μας, με ορθές αποδείξεις γραφικές αλλά και επιστημονικές.<br /> <br /> Έγραψε και πολλούς λόγους για την προσκύνηση των θείων εικόνων. Ποιήματα πολλά εσύνθεσε με τον Άγιο Κοσμά, πνευματικό αδελφό του, που τον είχε συμμέτοχο στους κόπους και στους αγώνες της πνευματικής ζωής. Ο Άγιος Κοσμάς άφησε πολλούς κανόνες και τροπάρια. Για την αρετή του χειροτονήθηκε χωρίς να το θέλει από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων, Επίσκοπος της πόλεως Μαϊουμά.<br /> <br /> Ο Πατριάρχης χειροτόνησε και τον Ιωάννη πρεσβύτερο, που εξακολούθησε και μετά τη χειροτονία του να μένει στη μονή.<br /> <br /> Ο Άγιος τελείωσε τη ζωή του, σας πολύαθλος αγωνιστής σε ηλικία εκατόν τεσσάρων χρονών.</span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /> Η Εκκλησία μας γιορτάζει τη μνήμη του στις 4 Δεκεμβρίου.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Απολυτίκιο.</span></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><br /></b> <b>Ήχος γ'. Θείας πίστεως.</b><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><br /></b></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Θείον όργανον, της Εκκλησίας, λύρα εύσωμος, της ευσεβείας, ανεδείχθης Ιωάννη πανεύφημε' όθεν πυρσεύεις του κόσμου τα πέρατα, ταις των σοφών σου δογμάτων ελλάμψεσι. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Κοντάκιον</span></b></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><br /></b> <b>Ήχος δ'. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.</b><o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><b><br /></b></span></div> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Τον υμνογράφον και σπετόν Ιωάννην, της Εκκλησίας, παιδευτήν και φωστήρα, και των εχθρών αντίπαλον υμνήσωμεων πιστοί∙ όπλον γαρ οράμενος, τον Σταυρόν του Κυρίου, πα΄σαν απεκρούσατο, των αιρέσεων πλάνην∙ και ως θερμός προστάτης εις Θεόν, πάσι παρέχειν, πταισμάτων συγχώρησιν.<o:p></o:p></span></div> <br /> <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"> <b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;">Έκδοση Ορθοδόξου Ιδρύματος  "Ο Απόστολος Βαρνάβας" </span></b><span style="font-family: "palatino linotype" , "serif"; font-size: 13.0pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div> </div>

Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός: Ένα λαμπρό αστέρι της Εκκλησίας μας

Unknown 0 3:36 μ.μ.

impantokratoros.gr ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΠΡΟΛΟΓΟΣ Η ζωή του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού υπήρξε ζωή συνεχών αγώνων. Αγωνίστηκε εναντίον της νέας αιρέσεως των εικονομάχων γιατί έζησε κατά τον 8ον αιώνα που η εικονομαχία συγκλόνιζε τα … Διαβάστε περισσότερα »

Διαβάστε περισσότερα »