agioritikovima.gr
Πέμπτη Κυριακή των Νηστειών – Μνήμη της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας
Κήρυγμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη
΄Ηδη βρισκόμαστε στο αποκορύφωμα της Μεγάλης Τεσσα-ρακοστής με την
τέλεση των ιερών Ακολουθιών του Μεγάλου Κανόνος και του Ακαθίστου ΄Υμνου, που
μας προετοιμάζουν με εξαίσιους πνευματικούς ύμνους να
ακολουθήσουμε το δρόμο της μετανοίας για να μπορέσουμε να χαρούμε σε λίγες
μέρες τα σωτηριώδη αποτελέσματα της Σταυρώσεως και της Αναστά-σεως του Κυρίου
ημών Ιησού Χριστού.
Γι’ αυτό το σκοπό η Εκκλησία μας έχει καθιερώσει στην σημερινή
εορτή να τιμούμε τη μνήμη της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, που αποτελεί φωτεινό
παράδειγμα μετανοίας για όλους μας. Αν και ήταν μια από τις αμαρτωλότερες
γυναίκες, με τη μετάνοια της και την στροφή της στον Θεό, έγινε μια από τις
αγιώτερες μορφές που ανέδειξε η Εκκλησία μας στον δισχιλιετή ιστορικό της βίο.
-Ο αμαρτωλός είναι ως ο ασθενών, που έχει ανάγκη της μετα-νοίας για να
θεραπευθεί. Ο ασθενών έχει τεράστιες δυνάμεις μέσα του, διότι
διά της ασθενείας του αρχίζει τον αγώνα του. Το ίδιο ισχύει και διά τον
αμαρτωλό.
Αντίθετα, ένας που δεν έχει υποφέρει, ακόμη και διά των πιο μικρών δυσκολιών, κλονίζεται και καταποντίζεται. Οι κερδισμένοι είναι χαμένοι κι οι χαμένοι κερδισμένοι.
Αντίθετα, ένας που δεν έχει υποφέρει, ακόμη και διά των πιο μικρών δυσκολιών, κλονίζεται και καταποντίζεται. Οι κερδισμένοι είναι χαμένοι κι οι χαμένοι κερδισμένοι.
-Η μεγαλύτερη αμαρτία στην πατερική σκέψη είναι η απόγνωση, διότι έτσι παύεις να διατηρείς την ελπίδα της μετάνοιας και κατά
συνέπεια την ελπίδα της σωτηρίας. Ποτέ δεν πρέπει να μιλάμε από θέσεως ισχύος,
δίνοντας την εντύπωση ότι αυτό που κάνουμε εμείς είναι και το σωστότερο. Η
αυτοκριτική είναι μετάνοια. Η μετάνοια είναι και εξέταση αυτού που ήδη εννόησα
για να δω αν είναι σωστό ή λάθος. Το δόγμα της καθόδου του Ιησού Χριστού στον
΄Αδη σημαίνει ότι ουδείς μπορεί να σωθεί άνευ του Χριστού κι ότι ήρθεν και στην
Κόλαση του ανθρώπου, καλώντας τον σε μετάνοια για να τον σώσει.
-Το περιεχόμενο της πίστεως του καλού χριστιανού δεν είναι θεωρητικό,
αλλά βιωματικό. ΄Οταν κάποιος γνωρίζει το περιεχόμενο της
χριστιανικής του πίστεως και στη ζωή του δεν επιτελεί το θέλημα του Θεού, αυτός
είναι ένας αμαρτωλός χριστιανός που χρειάζεται μετάνοια. Τέτοιος είναι κι ο
διάβολος.. Καλός χριστιανός είναι όποιος συνειδητά ακολουθεί τον Χριστόν.
Ταυτόχρονα όμως κι ένας που στη ζωή του επιτελεί το αγαθόν και δεν έχει
βαπτιστεί χριστιανός, ενώ δεν είναι χριστιανός, δεν σημαίνει ότι είναι και
αμαρτωλός. Το παιδί δεν είναι συνήθως καλός χριστιανός, επειδή εξαρτάται από τη
φύση του. Είναι πολύ κοντά στο ζώο.
-Διεστραμμένος χριστιανός είναι κάποιος που ενώ ενηλικιώθηκε συνεχίζει
να υπακούει τυφλά στη φύση του. Επειδή
όμως ξέρει ότι αυτό είναι κακό, κρύβεται και καμουφλάρεται και ενεργεί όλα αυτά
που του υπαγορεύει η φύση του κρυφά, προσποιούμενος ότι είναι καλός χριστιανός.
-Καλός χριστιανός είναι ο άνθρωπος που έχει
συνείδηση της ευθύνης του μέσα στην κοινωνία. Ο καλός
χριστιανός λέει όχι στις αμαρτωλές επιθυμίες του, αγωνιζόμενος για τη διατήρηση
κάποιων υψηλών αξιών.
-Ο κακός χριστιανός με την μετάνοια του μπορεί να γίνει καλός
χριστιανός. Τελικά η μετάνοια οδηγεί τον άνθρωπο σε μια
βαθύτερη ανθρωπογνωσία, τον οδηγεί στη διάκριση του καλού και του κακού και
στην επιτέλεση του καλού.
Με την πραγματική μετάνοια ο άνθρωπος οδηγείται στον σεβασμό των άλλων
και στην επιτέλεση του καλού γι’ αυτούς.
Δημοσίευση σχολίου