Η προσευχή μας επιτρέπει να είμαστε περισσότερο « παρόντες » σε σχέση με τον Θεό, με τους άλλους και με τον ίδιο τον εαυτό μας. Μας επιτρέπει να ενωνόμαστε συνεχώς και ολοένα πιο στενά με τον Θεό. Μας επιτρέπει επίσης να κατανοούμε καλύτερα τους άλλους και να εμβαθύνουμε τις σχέσεις μας μαζί τους. Χάρη σ’ αυτήν, επίσης, μπορούμε να περάσουμε από την επιφάνεια στα βάθη της υπάρξεως μας.
Η προσευχή μάς επιτρέπει να ζούμε εντονότερα και καλύτερα την κάθε στιγμή της ζωής μας. Μας καθιστά επίσης περισσότερο παρόντες σε τούτο τον κόσμο. Από την άλλη, όμως, με παράδοξο τρόπο, μας επιτρέπει να αποσπαστούμε από αυτόν και να προσκολληθούμε σε έναν άλλον, στον κόσμο που θα συναντήσουμε μετά τον θάνατο μας και στον οποίο θα ζήσουμε αιώνια. Η προσευχή μάς εξοικειώνει με τη μετά θάνατον κατάσταση, και μας καθιστά ικανούς να συμμετέχουμε σ’ αυτήν. Η προσευχή μάς μαθαίνει, λέει ο γέροντας Σέργιος, να μιλούμε τη γλώσσα του άλλου κόσμου, γιατί αυτή η ίδια είναι η γλώσσα του κόσμου εκείνου.
Σκοπός της χριστιανικής ζωής, λέγει ο γέροντας Σέργιος, ακολουθώντας τον άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ, είναι η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος, και η προσευχή είναι το σημαντικότερο μέσο γι’ αυτό.
Προκειμένου να λάβουμε απάντηση στην προσευχή μας και να έχουμε μετά από την προσευχή μας ωφέλιμα αποτελέσματα, υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις.
Πριν ξεκινήσουμε την προσευχή, να ζητούμε συγχώρεση από τον Θεό για όλα τα σφάλματα και τις παραλείψεις μας. Η προσευχή, γενικότερα, να τελείται εν πνεύματι μετανοίας. Για να είναι αποτελεσματική, να προσευχόμαστε έχοντας συναίσθηση της αμαρτωλότητάς μας.
Πηγή: Από το βιβλίο « Στάρετς Σέργιος »
Δημοσίευση σχολίου