Ο καθηγητής του Χάρβαρντ που έγινε μοναχός στην… Αριζόνα!

katanixis.blogspot.gr

Κορυφαίος καθηγητής του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, φιλόσοφος, ιστορικός και γνώστης της θεολογικής γραμματολογίας, ο Κωνσταντίνος Καβαρνός πέθανε πρόσφατα, σε ηλικία 93 ετών, ως απλός μοναχός στο μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα. «Ζούσε σαν μοναχός μέσα στον κόσμο, πριν ακόμα έρθει στο μοναστήρι. Πολλοί τον αποκαλούσαν κοσμοκαλόγερο» αναφέρει ο στενός φίλος και βιογράφος του, προϊστάμενος της κοινότητας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης του Κέμπριτζ της Μασαχουσέτης, πατέρας Αστέριος Γεροσέργιος.

Παιδί μεταναστών από τη Λέσβο, γεννήθηκε στη Βοστόνη τον Οκτώβριο του 1918. Τελείωσε το δημοτικό στο χωριό του, τον Τρίγωνα Πλωμαρίου, και ύστερα επέστρεψε με την οικογένειά του στις ΗΠΑ, όπου αποφοίτησε με άριστα από το γυμνάσιο και έγινε δεκτός στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Ξεκίνησε με σπουδές Βιολογίας, Βοτανολογίας, Βιοχημείας και Φυσικής Ανθρωπολογίας, προκειμένου να γίνει γιατρός, αλλά γρήγορα άλλαξε γνώμη και επέλεξε τη Φιλοσοφία.

Το πανεπιστήμιο τον ξεχώρισε ως έναν από τους καλύτερους φοιτητές του και κάλυψε όλα τα έξοδά του για να ταξιδέψει στο εξωτερικό, να γνωρίσει σπουδαίους καθηγητές και να μελετήσει τα φιλοσοφικά συστήματα διαφόρων χωρών, όπως η Ελλάδα, η Γαλλία και η Αγγλία. Ανακηρύχθηκε διδάκτορας του Χάρβαρντ, τιμήθηκε δύο φορές με το βραβείο «Francis Bowen Prize» για εργασίες και μελέτες του και εξέδωσε περισσότερα από 100 βιβλία. «Αγαπούσε καθετί κλασικό και ελληνικό. Εβρισκε ψυχική γαλήνη διαβάζοντας κλασικούς συγγραφείς της αρχαιότητας αλλά και των μεταγενέστερων χρόνων, όπως ο Μέγας Βασίλειος και ο Ιωάννης Δαμασκηνός. Είχε επίσης μεγάλη εκτίμηση για τον μεγάλο λογοτέχνη και αγιογράφο Φώτη Κόντογλου» λέει ο πατέρας Αστέριος.

Τα έργα του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες – αλβανικά, αραβικά, γαλλικά, ρωσικά, σερβικά, φινλανδικά. «Αλλά δεν ζήτησε ποτέ αμοιβή για τις μεταφράσεις. Χαιρόταν να βλέπει τα βιβλία του να κυκλοφορούν σε όλο τον κόσμο. Οταν ετοιμαζόταν να γράψει κάτι σπουδαίο ή να δώσει μια διάλεξη, τηρούσε αυστηρή νηστεία για να έχει διαυγή νου. Το μόνο που τον πλήγωνε βαθιά ήταν η καταστροφή της ελληνικής γλώσσας».