ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ - ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ, Ο ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

haniotika-nea.gr

Του Δημήτρη Μαριδάκη

Ο κατανυκτικός ποιητικός λόγος της Ορθοδοξίας και της Χριστιανοσύνης αλλά και οι κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις του, που λειτουργούν ως μια διαρκή υπενθύμιση των συνεπειών της ανθρώπινης απληστίας και βαρβαρότητας,καθήλωσε προχθές το βράδυ το κοινό στην εκδήλωση που διοργανώθηκε στον Ιερό Ναό του Προφήτη Ηλία στο Ακρωτήρι.  
Στο πρώτο μέρος της εκδήλωσης, που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του εορτασμού των 100 χρόνων της Ενωσης της Κρήτης με την Ελλάδα και διοργάνωσαν, έπειτα από πρωτοβουλία του π. Εμμανουήλ Μπιτζανάκη, η Ιερά Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου, υπό την αιγίδα του Δήμου Χανίων και την τιμητική συμμετοχή του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού των Εισοδίων, με συντονιστή τον δημοσιογράφο και ποιητή Δημήτρη Κακαβελάκη παρουσιάστηκαν ποιήματα του «αρχιερέα της Ειρήνης» Ειρηναίου Γαλανάκη, ενώ ο λαογράφος και δάσκαλος Σταμάτης Αποστολάκης έκανε μια εμπεριστατωμένη αναφορά στις δημοσιεύσεις ποιημάτων του Ειρηναίου Γαλανάκη σε περιοδικά της εποχής.




«Η ποίηση του Ειρηναίου Γαλανάκη είναι ποίηση απόλυτα χριστιανική, διαθέτει πηγαία έμπνευση και αρμονική έκφραση ενός κόσμου βιωματικού με οραματισμούς  και πλούσια χαρίσματα. Είναι λόγος εμπνευσμένος, που συγκινεί βαθύτατα, λόγος ορθόδοξος, χριστιανικός, ποιητικός, που τελικά θα επιζήσει», σημείωσε, μεταξύ άλλων, ο κ. Αποστολάκης ενώ, όπως έκανε γνωστό, σύντομα αναμένεται να πραγματοποιηθεί μια έκδοση ολόκληρου του ποιητικού έργου του Ειρηναίου Γαλανάκη με τον απαραίτητο υπομνηματισμό και σχολιασμό.

Παράλληλα στο πλαίσιο της εκδήλωσης απαγγέλθηκαν ποιήματα του Ειρηναίου Γαλανάκη αλλά και, μεταξύ άλλων, των Κρητών Αρχιεπισκόπων Στυλιανού Χαρκιανάκη (Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας) και μακαριστού Τιμοθέου Παπουτσάκη (Αρχιεπισκόπου Κρήτης), ενώ ο Βυζαντινός χορός του καθεδρικού Ιερού Ναού της Μητροπόλεως Χανίων, με χοράρχη τον πρωτοψάλτη Κώστα Στεφανάκη, παρουσίασε εκκλησιαστικούς ύμνους.


ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ

Ο κ. Κακαβελάκης στην ομιλία του με θέμα 'Θρησκευτικός και ποιητικός λόγος' αναφέρθηκε αρχικά στην πλούσια παράδοση της ορθόδοξης ποίησης και υμνολογίας από τον Γρηγόριο τον Μέγα, τον Ιωάννη Δαμασκηνό και τον Ρωμανό Μελωδό έως τους σύγχρονους κοσμικούς ποιητές θρησκευτικής (άμεσης ή έμμεσης) ποίησης όπως οι Τάκης Παπατσώνης, Ζωη Καρέλλη, Λένα Παππά, Νίκος Καρούζος κ.ά. καθώς ακόμα και 'αριστερής αντίληψης' όπως οι Ρίτσος, Βρεττάκος και Βάρναλης που, όπως τόνισε, «έχουν καταθέσει σημαντικά ποιήματα θρησκευτικής ευαισθησίας».

Συνεχίζοντας ο κ. Κακαβελάκης υπογράμμισε τις συνέπειες που έχει για τον πολιτισμό και τις σύγχρονες κοινωνίες η έλλειψη θρησκευτικής πνευματικότητας υπογραμμίζοντας ότι λίγα χρόνια μετά τη διατύπωση της ρήσης του κορυφαίου ποιητή Τόμας Ελιοτ στο δοκίμιό του 'Thoughts after Lambeth' του 1931 ότι «ο κόσμος προσπαθεί να πειραματιστεί για τη δημιουργία ενός πολιτισμού χωρίς χριστιανική πνευματικότητα και λειτουργία» αποδείχθηκε από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τις ατομικές βόμβες σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι ότι «το πείραμα απέτυχε».

«Πιστεύουμε πως η θρησκευτική ποίηση όπως έχει υποστηριχθεί επιστημονικά άρχισε από τον πρωτόγονο άνθρωπο με δέηση προς τα άνω. Ομως γενικά διαμέσου των αιώνων η ποίηση είναι θρησκευτική. Ταυτόχρονα όμως είναι και πολιτική, κοινωνική, αισθηματική, ερωτική, για Θεό και ανθρώπους. Για να εκφράζεται ακόμα και στη βεβηλότητά της με βαθιά ηθική αναζήτηση του ποιητικώς ζην, για υπέρβαση της πεζής καθημερινότητάς μας. Τέλος όμως η ποίηση είναι προφητική τόσο για τους παλιούς όσο και για τους σύγχρονους καιρούς. Για να προφητεύει τα επερχόμενα και να επισημαίνει στους εξουσιαστές των αιώνων, αποφυγή εγκληματικών και απάνθρωπων πράξεων, για αποσόβηση κινδύνων και καταστροφών κατά ανθρώπων, λαών και ανθρωπότητας», επεσήμανε, μεταξύ άλλων, ο κ. Κακαβελάκης.