Ήταν κάποτε ένας νέος που δεν ήταν ποτέ ευχαριστημένος κι όλο παραπονιόταν για τις δυσκολίες που είχε στη ζωή του, τον Σταυρό δηλαδή που κουβαλούσε. Ο φύλακας Άγγελός του τον άκουγε στωικά, ώσπου μια μέρα άκουσε το παρόπονό του και του είπε:
- «Αφού ο Σταυρός που κουβαλάς σου φαίνεται ότι είναι δυσβάσταχτος και δεν είναι της αρεσκείας σου, διάλεξε άλλο Σταυρό, όποιον θέλεις». Και έφερε τον νέο σε μια πεδιάδα γεμάτη από Σταυρούς κάθε είδους και κάθε μεγέθους.
Ο νέος έτρεξε εδώ, έτρεξε εκεί, είδε πολλούς Σταυρούς και στο τέλος πλησίασε έναν ο οποίος ήταν στολισμένος με χρυσό και διαμάντια.
- «Είναι ο Σταυρός ενός πλούσιου, πάρτον αν θέλεις» είπε ο Άγγελος.
Ο νέος προσπάθησε να τον βγάλει από το έδαφος που ήταν καρφωμένος, αλλά δεν μπορούσε. Δοκίμασε πάλι και πάλι, αλλά δεν κατόρθωνε να τον κινήσει ούτε χιλιοστό. Τόσο βαρύς ήταν. Έτσι εγκατέλειψε την προσπάθεια. Προχώρησε πιο πέρα κι εκεί είδε έναν άλλο Σταυρό, αργυρό και αστραφτερό.
- «Αγαπητέ Άγγελε, επιθυμώ να έχω αυτόν το Σταυρό», φώναξε ο νέος και τον πήρε. Όμως, τα αιχμηρά άκρα του Σταυρού εκείνου έγδερναν τους ώμους του νέου κι έτσι μετά από λίγο τον άφησε. Δοκίμασε κι άλλους κι άλλους Σταυρούς, μα κανένας δεν του έκανε. Άλλοι ήταν μεγάλοι, άλλοι δυσανάλογοι, άλλο αιχμηροί. Απογοητευμένος, τότε ο νέος, γύρισε στον Άγγελό του και του είπε:
- «Δε θα με βοηθήσεις; Βλέπεις ότι κανείς από αυτούς τους Σταυρούς δεν είναι για μένα κι έχω εξαντληθεί και δεν μπορώ να ψάξω άλλο».
Στην άρνηση του Αγγέλου, ο νέος έστρεψε το κεφάλι του και τα μάτια του αντίκρισαν ένα μικρό ξύλινο Σταυρό. Ο νέος τότε τον άρπαξε και καθώς ήταν ο ελαφρύτερος από όσους είχε δοκιμάσει τον έβαλε στον ώμο του και αναφώνησε:
- «Βρήκα επιτέλους τον κατάλληλο Σταυρό κι αυτόν θέλω να πάρω».
Τότε ο Άγγελος του είπε:
- «Τέκνον μου, πάρε αυτόν τον Σταυρό, γιατί αυτός είναι ο καταλληλότερος για εσένα. Εκείνος ο Οποίος τον διάλεξε για σένα γνωρίζει καλά. Είναι ο Σταυρός τον οποίο κουβαλούσες μέχρι τώρα, παρά τα τόσα παράπονα και τις διαμαρτυρίες σου. Παρά την λίγη σου γενναιότητα και εμπιστοσύνη στο Πρόσωπό Του. Πάρτον και πάλι, αλλά αυτή τη φορά με ευγνωμοσύνη και αγάπη και κουβάλησέ τον μέχρι τέλους, γιατί αυτός ο Σταυρός είναι ο ίδιος που είχες εξαρχής και αυτός θα σε οδηγήσει ασφαλώς εκεί που πρέπει»!
Δημοσίευση σχολίου