Πατρών Χρυσόστομος: Χτυπούν τα ιερά και τα όσια μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος αλλά το σκαρί μένει όρθιο

Αγαπητοί μου Εκπαιδευτικοί,

Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, επικοινωνώ και πάλι μαζί σας, προκειμένου να εκφράσω τις ευχές μου προς όλους σας, ώστε να έχετε ενίσχυση παρά Κυρίου, για υγεία και δύναμη προς επιτέλεση του πολυευθύνου πνευματικού σας έργου.

Η προσφορά σας στον χώρο της παιδείας είναι μεγάλη και μάλιστα σήμερα, που ο κόσμος ευρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση, και η Πατρίδα μας ειδικώτερα διέρχεται μια από τις πλέον επώδυνες περιόδους της , ένεκα της πολυεπίπεδης σοβούσης κρίσεως.

Σε καιρούς που η ανθρώπινη αξία εξέπεσε, που ο σεβασμός εξέλιπε, οι θεσμοί απολεμήθησαν, οι πνευματικοί αγώνες σπανίως υπηρετούνται, η γλώσσα και η πολιτιστική μας παράδοση εκτυπήθησαν και τόσα άλλα δεινά ταλανίζουν τον τόπο μας με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να έχουν χάση την πυξίδα της ζωής, το όραμα και την ελπίδα, καλείσθε εσείς κάνοντας κατάθεση ψυχής να δώσετε νόημα στην ζωή, στόχο πνευματικό στην πορεία, αισιοδοξία στην προσπάθεια που καταβάλλεται για ένα καλύτερο μέλλον, όπως ταιριάζει στο θεοειδές ανθρώπινο πρόσωπο.

Το έργο το οποίο επιτελείτε είναι δύσκολο, αλλ’ όμως καταξιωμένο. Είναι πολυεύθυνο και κοπιαστικό, αλλ’ όμως το ωραιότερο έργο που επιτελεί άνθρωπος επί της γης.

Δεν κτίζετε κοσμικά παλάτια, δεν παρέχετε υλικά αγαθά, αλλά καλλιεργείτε ψυχές αθάνατες και οικοδομείτε της κοινωνίας το μέλλον πάνω στις από αιώνων ακατάλυτες και διαχρονικές πνευματικές ρίζες και βάσεις.  

Γνωρίζετε ότι η Πατρίδα μας έχει την ιδιοπροσωπίας της και την δική της πνευματική και πολιτιστική ταυτότητα.Κάποιοι τα τελευταία χρόνια ηθέλησαν να ασεβήσουν πάνω σ’ αυτές τις ιερές αξίες που μας κράτησαν στα πόδια μας τόσους αιώνες και μας ενέπνευσαν στην πορεία μας μέσα στο χρόνο. Δυστυχώς κατάφεραν πολλά, ώστε να επιχαίρουν όσοι ηθέλησαν τον τόπο μας πεσμένο και καταφρονεμένο.Χρησιμοποίησαν πολλάκις, και το λέγομεν τούτο μετά λύπης βαθυτάτης, και το εκπαιδευτικό σύστημα για να ξερριζώσουν ο,τι ιερό και ωραίο είχε ο Έλληνας στην καρδιά του. Όμως προς καιρόν η «χαρά» τους, αφού προς μεγάλην απογοήτευσή τους, αυτό το σκαρί το χιλιοκτυπημένο έμεινε όρθιο γιατί είναι έτσι ωρισμένο από τον Θεό, να μείνη διά παντός ακαταμάχητο.
           

Δεν θα χρησιμοποιήσω λόγια παρμένα από την Αγία Γραφή, η την αγιοπατερική σοφία προκειμένου να επιστηρίξω τα όσα παραπάνω εσημείωσα. Θα μπορούσα να το κάνω. Όμως θα αναφέρω τους στίχους του νεοέλληνα συνθέτη ο οποίος, αληθινά, αγωνιστικά, Ελληνικά και παλληκαρίσια, διατρανώνει την αλήθεια ότι το D.N.A. μας είναι ξεχωριστό και εξαιρετικά ανθεκτικό. Λέγει λοιπόν:

« Την Ρωμιοσύνη μην την κλαίς
Εκεί που πάει να σκύψη
Με τον σουγιά στο κόκκαλο
Με το λουρί στο σβέρκο
Να τη πετιέται από ξαρχής
αντριεύει και θεριεύει
Καί καμακώνει το θεριό
Με το καμάκι του ήλιου».(Γιάννης Ρίτσος)

Δύο είναι οι πυλώνες που στηρίζουν το δικό μας οικοδόμημα. Η πίστη μας στο Θεό και η αγάπη μας στην Πατρίδα.
          

Η πρώτη μας εμψυχώνει γιατί είμαστε βέβαιοι ότι ο άνθρωπος δεν είναι ένα λογικό καλάμι ριζωμένο στο βούρκο της γης, αλλά είναι το τέλειo του Θεού δημιούργημα, « διττός προσκυνητής επόπτης της ορωμένης κτίσεως και μύστης της νοουμένης» ( Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος) και προορισμός του είναι η αιώνια ζωή και όχι η φθαρτότητα.
          

 Η δεύτερη μας εμπνέει να αγωνιζώμαστε για να κρατήσωμε ο, τι παρελάβαμε ως ιερά παρακαταθήκη μέσα από αγώνες και θυσίες που καταξίωσαν τον Λαό μας και του έδωσαν ξεχωριστή υπόσταση και αξία και να παραδώσωμε την λαμπάδα άσβεστη.
          

Όταν λαοί που δεν έχουν ιστορία αγωνίζονται να επιδείξουν κατορθώματα, εμείς υποχρεούμεθα να διατηρήσωμε όρθια την ψυχή μας, να διασώσωμε την γλώσσα μας, να προβάλλωμε τον πολιτισμό μας και να αγωνιστούμε εναντίον της παραχάραξης της ιστορίας μας.
    Αγαπητοί μου Εκπαιδευτικοί,
          

Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός απευθυνόμενος προς τους Μαθητάς Του είπε:
   « Υμείς εστέ το φως του κόσμου, υμείς εστέ το άλας της γης…»(Ματθ.5,14)
          

 Τα ίδια λόγια δυνάμεθα να χρησιμοποιήσωμε και για σας. Είστε το φως του κόσμου και το αλάτι. Αλλοίμονο αν σβήση το φως και αν το αλάτι χάση την αλιστική του δύναμη.
          

Μη πτοείσθε από τις δυσκολίες, μη αποκάμετε από την εγκατάλειψη η την μη αναγνώριση πολλάκις της ανεκτίμητης προσφοράς σας. Μορφώστε στις ψυχές των παιδιών σας τα ζείδωρα και τα ιδανικά του Γένους μας που αποτελούν παγκόσμιες αναγνωρισμένες αξίες.
          

Μη λησμονείτε ότι,

« Χρωστάμε σ’ όσους πέρασαν,
Θα’ ρθούν και θα περάσουν
Κριτές θα μας δικάσουν
Οι αγέννητοι οι νεκροί»(Κ. Παλαμάς)

Καλή σχολική χρονιά. Καλή δύναμη στο έργο σας.
         

 Ο Κύριός μας να σας ενισχύη. Η Παναγία μας να σας σκέπη και να σας προστατεύη.

Σας ασπάζομαι με αγάπη πατρική.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ