Ο ΠΑΤΕΡΑΣ του Κωνσταντίνου Παξινού στο χωριό Λεύκη ήταν άπιστος, ειρωνευόταν τον Παπουλάκη και τον αποκαλούσε «ψευτομετάνη».
Καποτε τον βρήκε μια αρρώστια, όπου αδυνάτιζε συνεχώς και δεν μπορούσε να
περπατήσει. Την πήραν οι δικοί του και τον πήγαν στην Πατρα στους γιατρούς. Αυτοί τους ανακοίνωσαν ότι δεν του βρίσκουν τίποτε. Ετσι τον έφεραν πίσω στο Θιάκι ( Ιθάκη) για να πεθάνει…Τα παιδιά του έτρεξαν στον Παπουλάκη και με δάκρυα ζήτησαν τη βοήθειά του. Τα λυπήθηκε και πήγε στο σπίτι τους.
Ρωτησε τον άρρωστο τι έχει και αυτός απάντησε
ότι είναι άρρωστος και οι γιατροί δεν μπόρεσαν να τον κάνουν καλά. Τοτε του λέγει· « Ας δω κι εγώ ο ψευτομετάνης»! Τον σταύρωσε με το σταυρό που κρατούσε και σε λίγες μέρες ο άρρωστος έγινε εντελώς καλά. Οταν έφυγε του είπε:
«Ποτέ σου να μην κατηγορείς κανέναν άνθρωπο»!
————————————————————————————
ΚΑΠΟΙΟΣ παντρεμένος στο χωριό Ανωγὴ είχε παράνομες σχέσεις με μια γυναίκα. Οταν η σύζυγος τους υποψιάστηκε, αποφάσισε να τους σκοτώσει στο κρυφό
μέρος που συναντιόνταν, ρίχνοντας πάνω τους μέγα λίθο. Φυσικά δεν είχε εκμυστηρευτεί σε κανέναν το σχέδιό της.
Λιγο πριν εκτελέσει την απονενοημένη αυτή πράξη, εμφανίστηκε αναπάντεχα
μπροστά της ο άγιος Παπουλάκης, ο οποίος την σταμάτησε λέγοντας· «Σταμάτα αμέσως, παιδάκι μου, και γύρισε στο σπίτι σου. Εσὺ θα πας στον παράδεισο κι αυτός στην κόλαση, αν μείνει ανετανόητος. Κανε λίγη υπομονή ακόμα, εσύ θα είσαι η κερδισμένη…».
Αυτά τα λόγια έφεραν κατάνυξη στην ψυχή της παρ ὀλίγον συζυγοκτόνου,
ευχαριστώντας τον Οσιο που την έσωσε απ αὐτὴν την φοβερή παγίδα του διαβόλου.
————————————————————————-
Ο ΣΠΥΡΟΣ Παλμος (Χαραμής) από το Μεγανήσι, είχε πάει στο Θιάκι με τους συγγενείς του να στεφανωθεί την Αικατερίνη Παξινού από τη Λεύκη. Στο δρόμο συνάντησαν τον Παπουλάκη, ο οποίος τους είπε να πάνε να στεφανώσουν και αμέσως να φύγουν, γιατί τους περιμένει μεγάλο κακό αν αργήσουν.
Αυτοί δεν έδωσαν σημασία, σκόρπισαν στα γύρω χωριά, πήγαν στους συγγενείς τους κι άλλοι διασκέδαζαν ως το πρωϊ. Εκείνο όμως το πρωϊ έπιασε μεγάλη φουρτούνα και κράτησε είκοσι μέρες, όπου ο Χαραμής ξόδεψε όλη του την προίκα για να τρέφει τους συγγενείς του.
Πηγές: Κωνσταντίνου Π. Κανέλλου, Ο Οσιος Ιωακεὶμ ο Ιθακήσιος, 1786-1868, σελ. 97-98, β´ εκδ. συμπληρωμένη, Ιθάκη 2008 -
Δημοσίευση σχολίου